با سلام و احترام خدمت شما همراه گرامی سایت راسخون .
دوست دارید نوازنده و یا اهنگ ساز شوید اما مادرتان با شما همراهی ندارد.
دوست نوجوان من، توجه به علایق سبب نشاط روحی میشود و چون انگیزه ادمی را برای سخت کوشی بیشتر میکند،‌ زمینه های رشد ادمی را فراهم میکند. خیلی خوب هست‌ که شما علاقه خود را یافته اید. این‌ نشانه مثبتی برای رشد مهارت خودشناسی در شماست و نیازمند تشویق. طی مسیر موفقیت، در کنار این خودآگاهی نیاز دارد که شما امکانات و توانمندی و محدودیت ها را هم در نظر بگیرید. از طرفی شما یک‌ نوجوان هستید و‌ لازم است در چارچوب و بستر خانواده طی مسیر نمایید. بعبارتی میتوان گفت که شرایط خانواده و تفکر و سیاست مسلط بر ان، بخشی از همان امکانات و محدودیت ها محسوب میشود. اکنون شما در بستری قرار گرفته اید که با شما هم فکر نیستند و تعارض موجود مانع رسیدن به علایق تان شده است. پیشنهاد بنده، تبعیت از خانواده است، چرا که مطمئنا ایشان شناختی از شما، شرایط اجتماعی و فرهنگی و قومی خود و... دارند که شما از آن مطلع نیستید. اما حتما از والدین خود بخواهید در حد فهم شما، در مورد دلایل منع ان توضیح دهند و شما را اقناع سازند. از طرفی شما نیز در مورد ابعاد علاقه مندی تان تحقیق نمایید. موسیقی هنری فریبنده است که در نتایج کوتاه مدت و بلند مدت ان، بسیار متناقض است. یعنی اگر آثار استفاده از موسیقی را مطالعه کنید خواهید دید، در ابتدا سبب آن را نشاط اور، افزایش دهنده راندمان‌ کار و... ارزیابی میکنند. اما پژوهشها در طولانی مدت نشان میدهد که افسردگی، از کار افتادگی و ضربه به سلامت جسم و روان و حتی کاهش عمر یک پدیده طبیعی برای اهالی موسیقی ست. پیشنهاد میکنم در این مورد مطالعه عمیق داشته باشید و یا حداقل فایده ای صوتی استاد رائفی پور را با موضوع موسیقی، گوش فرو دهید و سپس به تصمیم برسید. اگر همچنان علاقه خود را پایدار دیدید، در آینده که اختیارات بیشتری خواهید داشت، علاقه مندی خود را دنبال نمایید.
در پناه حق و عاقبت بخیر باشید.