سلام بر شما همراه گرامی سایت راسخون .
پرسشگر محترم، سوال تان در عین اختصار، پاسخ بسیار بلند و کارشناسی و در حد یک‌ پژوهش ناب و فاخر و گسترده نیاز دارد. علی ای حال به صورت کلی و این پاسخ را میتوان ارایه داد.
- زمینه رستگاری.  در بینش توحیدی اسلام، کار یک ارزش محسوب می شود و تلاش بیشتر در کارهای دنیوی و اخروی، زمینه سعادت و رستگاری افراد را در دنیا و آخرت فراهم می نماید و آنان را تا درجه جهادگران در راه خداوند بالا می برد. رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم می فرماید: «اَلْکادُّ عَلی عِیالِهِ کَالمُجاهِدِ فی سبیل اللّه1؛ کسی که برای تأمین معاش خانواده اش تلاش می کند، همانند مجاهد در راه خداست.»
- تأمین مخارج زندگی. فقر در اسلام‌ بسیار نکوهش شده است (البته نه فقر اختیاری همراه با تلاش و کوشش). فقر حتی زمینه کفر خوانده شده و بر مسلمان واجب است تا با گوشش و تلاش به تامین‌ نیازهای اساسی خانواده بپردازد.
- آرامش جسم و روح. طبق فرمایش معصوم،‌ کار بزرگترین تفریح است. احساس تعهد، توانمندی، مسئولیت پذیری، خودکارامدی بالا، عزت نفس و اعتماد به نفس و.‌.. اموری ست که سبب انبساط روح و سلامت روان فرد میگردد و در سایه فعالیت و اشتغال بدست می اید. افراد بیکار، اضطراب و افسردگی بیشتری را متحمل میشوند. 
- ایجاد مسیر برای ارتباط سالم.‌ در روایات داریم‌ که فقط سبب تضعیف استدلال ادمی میشود.‌ یعنی توان مالی زمینه ساز قدرت ابراز وجود و ایجاد بسترهای ارتباطی و معاشرتی می گردد‌.
- افزایش توانمندی ها و مهارت های جسمی و روانی در سایه اشتغال. داشتن تخصص و استاد شدن در یک‌ حرفه و زمینه و همچنین تقویت خلاقیت و ابتکار و خودکارامدی و خودپنداره قوی در سایه اشتغال رشد میکند و لذت زندگی و همراهی در اجتماع را برای انسان دو چندان میسازد. 
- رشد و تثبیت موقعیت اجتماعی. در سایه کار و تلاش، فرد استعدادهایش شکوفا شده و درجات اجتماعی اش در بین‌ همسالان و اطرافیان ارتقا می یابد و به منزلت میرسد.‌ استقلال و عزت نیز در همین برهه خود را نمایان میکند.
- جلوگیری از افتادن در مفاسد. بیکاری زمینه ساز بسیاری از مفاسد اقتصادی، اجتماعی و اخلاقی در جامعه و خانواده می باشد. حتی بسیاری از طلاق ها و نداشتن زندگی آرام در سایه همین بیکاری و فقط اقتصادی ایجاد میشود و صدمات جبران ناپذیری به فرد و جامعه وارد میکند. فرد بیکار نه تنها مشکلی را در جامعه حل نمی کند بلکه خود، مشکل آفرین و سربار جامعه نیز می شود و علاوه بر این که نیرویی هدر رفته، نیروهای دیگری را به خود مشغول خواهد کرد.
- سلامت خانواده و نسل. کسب و کار و بدست آوردن روزی حلال در نسل آینده موثر بوده و سبب سعادت خود فرد و جامعه بشری و قبول هدایت الهی  توسط ایشان خواهد شد. رزق حلال بیشتری تاثیر را در زمینه تربیت فرزند صالح دارد. در سیره پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم فعالیت های اقتصادی افراد، ارزش بالایی دارد. آن حضرت کارگران و تولیدکنندگان در عرصه اقتصادی را چنان تشویق می کند که در طول تاریخ جوامع بشری، هیچ فرقه و مذهبی چنین جایگاهی برای اساسی ترین رکن جامعه، یعنی تأمین کنندگان حیاتی ترین کالای اقتصادی، قائل نشده اند. در روایتی ذکر شده که پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم با یکی از انصار که دست زیر و خشنی داشت، دست داد و دلیل ان را ناشی از سختی کار برای تامین‌ خانواده دید، عنوان کرد که این دست ها بوسیدنی ست و آتش جهنم ان را لمس نخواهد کرد. همچنین روایات بسیاری در نکوهش افراد سست عنصر امده است. به طور نمونه، رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم گاهی با جوانان سالم و نیرومندی مواجه می شد. بازوهای ستبر و اندام مناسب آنان، موجب شگفتی پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم می گشت. آن حضرت با آنان احوال پرسی نموده و از وضعیت زندگی و شغلشان سؤال می نمود، اگر در جواب گفته می شد که: وی فردی بیکار است و هیچ گونه شغلی ندارد؛ آن بزرگوار ناراحت می شد و می فرمود: «سَقَطَ مِنْ عَیْنی؛ از چشمم افتاد.» (فرد بیکار در نظر من ارزشی ندارد.) اطرافیان می پرسیدند: یا رسول اللّه! چرا این افراد را دوست نمی دارید؟ پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم می فرمود: برای این که اگر مؤمن شغلی نداشته باشد که با آن امرار معاش کند، برای امرار معاش، از دین خود خرج خواهد نمود. پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه و اله وسلم، افراد تنبل و بی حال را که تن به کار نمی دهند و می کوشند که از دست رنج دیگران بهره مند شوند، مورد نکوهش و سرزنش شدید قرار داده، می فرماید: «مَلْعُونٌ مَلْعُونٌ مَنْ اَلْقی کَلَّهُ عَلَی النّاسِ، مَلْعُونٌ مَلْعُونٌ مَنْ ضَیَّعَ مَنْ یَعُولُ؛ از رحمت خدا دور است، از رحمت خدا دور است کسی که بار زندگی خود را به گردن مردم بیندازد. ملعون است، ملعون است کسی که اعضای خانواده اش را (در اثر ندادن نفقه) تباه کند. در سیره پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم، هدف از رفتارهای اقتصادی جلب رضایت خداوند است. و رضایت پروردگار، انگیزه مقدّس و هدف والایی است که یک انسان مسلمان را در
سخت ترین شرایط به فعالیت های اقتصادی وادار می کند. و او حاصل زحمات خود را در راه رضای الهی خرج می کند. در روایتی آمده است که: روزی رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم با جمعی از اصحاب در محلی حضور داشتند. در آن میان، چشمان آنان به جوانی نیرومند و زیبا اندام افتاد که در اول صبح به کار اشتغال داشت. یاران پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم گفتند: یا رسول اللّه! اگر این جوان نیرومند، نیرو و انرژی خود را در راه خدا مصرف می کرد، چقدر شایسته مدح و تمجید بود! حضرت فرمود: این سخن را نگویید! اگر این جوان برای تأمین معاش می کوشد و انگیزه او بی نیازی از دیگران است، او در راه خدا قدم برداشته، و اگر هدف او پذیرایی از پدر و مادر ناتوان خود باشد، باز هم در راه خدا کار می کند و اگر مقصود او سر و سامان دادن به خانواده و فرزندانش باشد، او به راه خدا رفته و انگیزه مقدّسی دارد. آن حضرت اشتغال به کارهای حلال را مانند سایر عبادات، بر زن و مرد مسلمان ضروری دانسته و می فرماید: «طَلَبُ الْحَلالِ فَریضَةٌ عَلی کُلِّ مُسْلِمٍ و مُسْلِمَةٍ؛ به سراغ درآمد حلال رفتن، بر هر مرد و زن مسلمان لازم است.» رسول اکرم صلی الله علیه و آله وسلم بر این باور بود که: «اَلْعِبادَةُ سَبْعُونَ جُزْءاً اَفْضَلُها طَلَبُ الْحَلالِ؛ عبادت خداوند هفتاد جزء است و بهترین آن ها طلب روزی حلال است.» بنابر این‌ توضیحات اگر انگیزه های الهی در کار و فعالیت اقتصادی دنبال شود، علاوه بر تامین‌ اقتصادی و فواید دنیوی اشتغال، امتیاز عبادت نیز شامل ان خواهد شد. 
در پناه حق و عاقبت بخیر باشید.