سلام. من فرزند بزرگ خانواده و يك برادر و خواهر كوچكتر از خودم دارم. برادرم 23 سالش است و مشكل بزرگ خانواده من رفتارهاي برادرم است. 2 بار است كه از دانشگاه به دليل معدل بسيار پايين اخراج ميشود و در همان مدرك ديپلم مانده است با اينكه خانواده من بسيار به درس اهميت ميدهند اما از بس برادرم در درس خواندن مارا اذيت كرده كه در اين مورد از ادامه تحصيل او نااميد شديم. اون حتي دنبال كار هم نيست و فقط در يك سري كارهاي فرهنگي و اجتماعي مربوط به سازمانها و نهادهاي مختلف كه اكثر اين كارها هم نه آينده شغلي و نه درآمدي دارد و بيشتر حالت وقت گذروني و امور عام المنفعه رو داره. هروقت هم باهاش حرف ميزنيم همش مارو محكوم ميكنه و ميگرده تو گذشته يه اشتباه از پدر و مادرم پيدا كنه تا اونو پررنگ كنه و خودشو مبرا از تنبلي كنه، خلاصه آدم بسيار راحت طلب و كينه اي هست و با توجه به اينكه تنها پسر خونواده اس ما بسيار نگرانش هستيم و حرف زدن و مشاوره رفتن هم تا به حال هيچ فايده اي نداشته چون اون حاضر به پذيرش اشتباهاتش نيست و مشاور رو با حرفاش كلافه ميكنه. پدر و مادرم رو خيلي اذيت ميكنه. ملتمسانه تقاضاي كمك و مشاوره دارم. با تشكر