باسلام. خواهر عزیزم حدود ارتباط همسرتان با خانم ها بسیار مهم است ممکن است شما با توجه به حساسیت زنانه ای که دارید از روابط معمولی ایشان احساس خطر کرده اید که در این صورت لازم است این خصوصیت خود را تا حدودی تعدیل کنید اما اگر منظور از رابطه زیر پا گذاشتن تعهد ازدواج باشد باید بدانید با خیانتش پیمان زناشویی خو د را با شما زیر پا گذاشته و این مسئله ی کمی نیست. تصمیم شما و احساسی که در مقابل این رابطه دارید ، رفتار شوهرتان از اینکه می داند شما متوجه شده اید یا خیر نیز بسیار مهم است و هر پاسخ به این سوالات ممکن است فرآیند مشاوره ای من برای شما را تغییر دهد با این حال همانطور که خود نیز واقفید رابطه ی نامشروع همیشه به معنای طلاق و پایان ازدواج نیست، چنانچه به او فرصتی دهید دچار کار احمقانه ای نشده اید. ولی این بخشش شرایط خاص و رفتار متفاوت شما را می طلبد. پرسشی که باید در اینجا از خودتان بکنید این است که اگر مطمئنید که شوهرتان را به دلایل صحیح انتخاب کرده اید و هوس بازی از خصوصیات او نیست پس چه چیزی باعث این عمل شده است ؟ شاید رابطه ی نامشروع همسر شما معلول است نه علت. به این معنا که احتمالا این رابطه نشانه ی این است که ازدواج و زندگی خصوصی شما از قبل دچار مشکل بوده است حتی قبل از اینکه این خیانت و بی وفایی اتفاق بیفتد (البته من به هیچ وجه مشکل در زندگی خصوصی را مجوزی برای خیانت نمی دانم) . شک ندارم شما در گذشته هم شاهد مشکلاتی در دیگر جنبه های رابطه و ازدواجتان بوده اید، شاید هم به روی خودتات نیاورده باشید ... از خودتان بپرسید آیا این ازدواج همینطوری که هست ، نه آن طوری که شما دوست دارید باشد، ارزش نجات دادن را دارد؟ یا مدت هاست به پایان رسیده و فقط به این امر اعتراف نکرده بودید؟ با وجود متن سوالتان مشخص است که به حفظ رابطه فکر می کنید ، با این وجود همانطور که در بالا هم توضیح دادم رابطه ی نامشروع متاسفانه می تواند موضوعات و مشکلات حل و فصل نشده ای را که از اعماق رابطه تان بیرون زده را به سطح بیاورد و مقابل چشم شما بگیرد تا بلکه بتوانید در شروع دوباره آنها را رفع و رجوع کنید. با وجود این رابطه مشخص است که همسرتان به سطح تعهد کاملی که لازم است نسبت به شما دست پیدا کند نکرده است پس تنها اینکه او بگوید "متاسفم و من از کرده ی خود پشیمانم" هرگز کافی نیست و تضمین اینکه در آینده هم به شما خیانت نکنند نیست و حتی اگر واقعا این مطلب هم حقیقت داشته و در این مورد با شما صادق بوده باشند به این معنی نیست که مشکلاتی که او را به این راه کشانده اند ناپدید شده اند مسائل و موضوعات همچنان به قوت خود باقی است پس لازم می بینم برای یافتن این مشکلات در زندگی خصوصیتان (چون در مورد رابطه و نحوه ی برخوردتان قبل از این ماجرا توضیحی نداده اید نمی توانم اظهار نظر خاصی کنم ) و همچنین التیام فشار روانی فعلی ، تسلای خاطر خودتان و امکان بیشتر جلب اعتماد همچون گذشته لازم می بینم با یک مشاور خانواده به صورت حضوری جلساتی داشته باشند. اما ماجرا به همین جا ختم نمی شود ، اکثر زنان به دلیل ترس از آبروریزی ، کوچک شدن پیش خانواده و طرد شدگی این موضوع را از خانواده ی خود مخفی نگه می دارند ، در تجربه ای که با این افراد داشته ام ، اکثر آنها اعتقاد دارند که پس از مدتی با این پنهان کاری زمینه ی خطای دوباره ی شوهرشان را فراهم کرده اند، اینکه خانواده ی شما در این شرایط خیال کنند که شما مشکلی ندارید اصلا به نفعتان نیست ، توصیه ی من این است شخصی از خانواده تان را که خود و همسرتان اقتدار او را قبول دارید ، قابل اعتماد است و تسلط نسبی برشوهرتان دارد را ، از این ماجرا مطلع کنید و آن شخص بدون اینکه اسمی از شما ببرد همسرتان را تهدید کند که اگر بار دیگر این کار تکرار شود علاوه بر اینکه اجازه نمی دهید شما او را ببخشید و به زندگی با وی ادامه دهید علاوه بر آن باید ضمانت کند که شی ء خاصی مانند خانه یا ماشین را نیز به نامتان بزند.