سلام وقت بخیر. من یه آدم خجالتی و تقریبا خشکی هستم همینطور تاحدودی مذهبی و معتقد. از رابطه دوست دختر پسری هم بدم میاد همیشه مخالف بودم.تقریبا خردادماه امسال بود که دیدم یه تماس بی پاسخ رو گوشیم هست که ناشناسه پیام دادم شما؟ گفت ببخشید اشتباه شدشرمنده.من هم جواب دادم خواهش میکنم چرا شرمنده؟ پیش میاد. دشمنامون باید شرمنده باشن که هستند. این پیام ها همینطور ادامه پیدا کرد البته محتوای پیامکها ارزشی و اخلاقی بود و با اطلاعات مذهبی که داشتم به سوالات طرف مقابل جواب بدم مثلا میگفت:چادری ام اما امروزه به ماها میگن امل و... تقریبا یه ماه از این ارتباط گذشت و اون نمی دونست که من پسرم یا دختر. و ابراز علاقه کردو گفت دوست داره ارتباطمون ادامه داشته باشه و از حرفام و اعتقادام خوشش اومده.من هم با اینکه از نظر عقلانی مخالف بودم اما دلم میخواست و حقیقتش یه احساس نیاز بهم دست داده بود.و ادامه دادیم و بعدها با جزئیات زندگی و اخلاقی هم آشنا شدیم و من هم یه تحقیقاتی کردم و دیدم چیزایی که گفته درسته و ابراز تمایل برای ازدواج کرد من هم خیلی از اخلاقش خوشم اومده درحالی که هنوز ندیدمش و فقط پیامکی باهم ارتباط داشتیم و یه چندباری هم تلفنی باهم حرف زدیم.احساس میکنم خیلی دوستش دارم و همونیه که میخوام. اما از یه چیز خیلی میترسم و اون همین ارتباطیه که با من داشت و همیشه با خودم میگم کسی که اینطور راحت بامن ارتباط داشته خب حتما میتونه با چند نفر دیگه هم ارتباط داشته باشه.لطفا کمکم کنید و راهنمایی کنید که چه بکنم. این نکته رو هم بگم که چون خودم مخالف این ارتباطات بودم و بخاطر اعتقادم علارغم میل باطنی یه بار بیش از یه ماه ارتباطم رو باهاش قطع کردم ولی دیدم نمی تونم رهاش کنم و از محبتش بی بهره باشم و دوباره ارتباطمون برقرار شد تا یه ماه قبل که دوباره تصمیم گرفتم به این ارتباط خاتمه بدم و الان ارتباطی باهم نداریم ولی دلم پیششه و هرلحظه به سرم میزنه که بهش پیام بدم ولی مقاومت میکنم. راهنمایی کنید لطفا