H
سلام سوال داشتم از محضرتان :پسر 2.5 ساله بنده، به...
سلام
سوال داشتم از محضرتان :پسر 2.5 ساله بنده، به نظر میرسد که علاوه بر حافظه قوی که همه کودکان در این سنین دارند به لحاظ هوشی هم در رده بالایی قرار دارد.چنانکه در مراجعه به روانشناس، ایشان گفت:یکسال از سنش بزرگتر است. کلمات سوره های کوچک رو که من براش حین خواب و شیردهی میخوندم.تک وتوک در حین بازی با خودش مرور میکرد (البته قبل ازاینکه سرم خیلی شلوغ بشه براش خیلی بیشتر قرآن میخوندم -حدود 8-9 ماه پیش-3-4 ماه اخیر خیلی سرم شلوغ بود) علاوه بر تسلط کامل به فارسی،گویش ترکی و کردی رو هم تا حدی میفهمه و میتونه صحبت کنه و ... . جالب اینه که گاهی حرفاش رو به صورت آهنگین و وزن دار بیان میکنه.(بگی نگی شعر گونه)من خیلی فرصت نداشتم تابحال با این بچه کار کنم.
فکر میکنم اگه واقعا اون روانشناس درست تشخیص داده باشه،بایدزودتر فکری به حال هدایت استعداد این بچه داشته باشم. تا بتونه برای جامعه مفید باشه نه مضر.
حال سوال بنده از شما اینه که:در این راستا من چکار میتونم بکنم؟آیا حفظ قرآن از الان براش مفیده؟کلاس بهتره یا تو خونه؟خودم کار کنم یا نرم افزارهای آموزشی؟ چطورباهاش برخورد کنم؟نظرتون چیه که من طبق برنامه ببرمش در حضور طلبه ای که متخلق به اخلاق الهی باشه(البته برای یافتن چنین شخصی در شهر ما، باید خیلی گشت)؟
و البته یک مورد دیگری هم هست که مرا نگران میکنه و آن هم این که پسرم خیلی علاقه به دختر بودن داره، مدام گریه میکنه و به من میگه :آرایشم کن، دامن بپوشون به من و... به عبارتی بیشتر از آنکه از پدرش الگو بگیره از من میگیره. و خیلی به من وابسته است و در محبت ورزی به من با پدرش رقابت میکنه! .خیلی به من وابسته است در حالیکه پدر خیلی مهربانی همداره البته من شرایط کاریم به گونه ای است که بعضی هفته ها چندین شبانه روز، پشت سرهم مسافرت میکنم. آیا این مشکل حادیه؟ باید چکار کنم؟
موفق باشید و پایدار
مشاور: خانم سعیده صفری
باسلام، خواهر عزیزم ابتدا در مورد سؤال دومتان باید عرض کنم که وابستگی پسرتان طبیعی است به نحوی که اکثر بچه ها در این سن اضطراب جدایی را تجربه می کنند و به این دلیل که چند روز شما را نمی بیند سعی می کند به صورت غیر مستقیم با چسبیدن به شما مانع از رفتنتان شود. اما اگر مجبورید مسافرت کاری و تحصیلی تان را ادامه دهید سعی کنید به نحوی رفتار کنید که دلبستگی کودکتان که هم اکنون زمان بحرانی تشکیل آن است آسیب نبیند مثلا می توانید قبل از رفتن آداب خداحافظی را با کودکتان به صورت کامل انجام دهید و برایش به زبان کودکانه توضیح دهید که چه زمانی بازخواهید گشت . و در زمان نبودتان از مکالمه تلفنی با کودکتان زیاد استفاده کنید و سعی کنید از وسایل، اسباب بازی و فیلم هایی در خانه استفاده کند که نشانه¬ی شما باشد تا آسیب خاصی نبیند . مثلا از خود فیلم های متنوع بگیرید زمان هایی که با خودش بازی می کنید، یا درفیلم برایش شعر بخوانید و صحبت کنید و در زمان نبودتان بخواهید آنها را برای او پخش کنند. در مورد کارهای دخترانه ای هم که انجام می دهد در این زمان نگران نباشید، چون بچه ها در این سن به صورت طبیعی الگوی تقلیدی زیادی از خود نشان می دهند پس کودکتان علاوه بر مقتضیات سنش و هوش بیشتر راحت تر می تواند کارهای منبع دلبستگی اش که شما باشید را تقلید کند. اما اگر رفتارتان را مدیریت بیشتری کنید مثلا جلوی او از مواد آرایشی استفاده نکنید و نقش پدرش را بیشتر کنید و رفتارهای پسرگونه اش را بیشتر تقویت کنید، رفتار مطابق با جنسیت خود را بیشتر یاد خواهد گرفت. اما در مورد سؤال اولتان ، بهره هوشی بچه ها به صورت علمی و قطعی تا 6 سالگی ثبات زیادی ندارد و حتی در این سن که کودک شما احتمالا قادر به کشیدن نقاشی های معنادار نیست نمی توان به صورت صحیح تخمین بهره هوشی زد. اما با توجه به قدرت یادگیری سریع پسرتان می توان امیدوار بود که ظرفیت ایشان برای یادگیری مطالب مقداری بالاتر از کودکان همسن و سال ایشان باشد. اما اگر اینچنین باشد باز هم نیاز نیست ذهن او را پر از محتویات آموزشی کنید و فرصت بازی و رشد طبیعی را از وی بگیرید، اما می توانید بازی و سرگرمی های متناسب با سن او و در عین حال هیجان انگیز انتخاب و با او تمرین کنید به این معنا که حداقل تا 4 سالگی نیاز نیست او را برای آموزش تخصصی به کسی بسپارید ولی می توانید با کتاب خواندن، نرم افزارهای مختلف و بازی های متفاوت و البته هدفمند زمینه لازم را برای پرورش استعداد او برای سال های بالاتر و آموزش های بیشتر فراهم کنید.
