پرسش :

محققان علم پزشکی برای کشف داروها و روش‌های جدید درمان و یا کاهش هزینه درمان بیماری‌‌های مختلف، اقدام به انجام آزمایش‌هایی بر روی بیماران به دو روش می‌‏نمایند: الف. دارو درمانی. ب. روش دارو نما (در این روش مریض تصور می‌‏کند مواد مصرفی که پزشک به او می‌‏دهد موجب بهبودی او می‌‏شود و حال آن که در واقع دارویی در کار نبوده و صرفاً جهت بررسی تأثیر تلقین به کار گرفته می‌‏شود). این آزمایش‌ها که بیشتر در مورد بیماری‌‌های مهلک و صعب‌العلاج مانند سرطان، ایدز و... انجام می‌‏شود در برخی موارد موجب آسیب دیدن یا تأخیر در بهبودی بیماران مورد آزمایش می‌‏گردد. با عنایت به مطلب مذکور بفرمایید: انجام چنین آزمایش‌هایی که با هدف پیشرفت علم پزشکی صورت می‏گیرد از نظر شرعی چه حکمی دارد؟


پاسخ :
در موردی که بیمار آسیب می‌‏بیند یا موجب تأخیر در بهبودی او است جایز نیست، مگر در صورتی که به نظر عقلا ضرری نباشد و بیمار هم راضی باشد والله العالم. 1378/4/20

​​​​​​​منبع: ره توشه قضایی (استفتائات قضایی از محضر مقام معظم رهبری)، نشر قضا، قم، چاپ اول، 1390.