پرسش :
شخصى زوجه عقیم و غیر یائسه خودش را پس از هفت ماه حدّ تربّص و عدم مواقعه به موجب حکم دادگاه مدنى خاصّ طلاق غیابى داده است. بعدا زوجه ادّعاء کرده که در روز اجراء صیغه طلاق حائض بوده است. ولى زوج این ادّعاء را تکذیب مىنماید. با فرض صحّت ادّعاء زوجه و با توجّه به عقیم بودن او و تربّص هفتماهه آیا این طلاق شرعا صحیح است یا باطل؟
پاسخ :
طلاق در ایام عادت زن باطل است، ولى به مجرّد ادّعاء زن بعد از وقوع طلاق حکم به بطلان طلاق نمىشود، مگر زن دعواى خود را به وجه شرعى اثبات نماید.
منبع: استفتائات امام خمینی(ره)، ج3، ص323
طلاق در ایام عادت زن باطل است، ولى به مجرّد ادّعاء زن بعد از وقوع طلاق حکم به بطلان طلاق نمىشود، مگر زن دعواى خود را به وجه شرعى اثبات نماید.
منبع: استفتائات امام خمینی(ره)، ج3، ص323