پرسش :
شوهرم از این جانب فرزندى نداشته، زن دیگرى را در خارج صیغه کرده و از او پسرى به وجود مىآید. پدر اسم فرزند را در شناسنامه خود قید و به فرزندى او اقرار مىنماید. منتهى در شناسنامه این پسر (فرزند) براى احترام من اسم مادر اصلى را ننوشته و اسم این جانب را مىنویسند، پسر مرا مادرش خطاب مىکند. رهبر مستضعفین! در تحریر الوسیله با ترجمه، جلد 3، صفحه 92، کتاب اقرار، مسأله 17 اقرار پدر را نسبت به فرزند در صورتى نافذ دانستهاید که منازعى نداشته باشد، اکنون پاسخ کمیته را مرحمت فرمایید که منظور از کلمه «منازع» آیا این است که کسى دیگر مدّعى فرزندى پسر شود و بگوید من پدر او هستم؟ یا آن‌که منظور از کلمه «منازع» این است که هر شخصى مىتواند مدّعى شود که این فرزند فرزند مدّعى نیست؛ زیرا در شناسنامه اسم مادر را براى احترام خانوادگى عوضى نوشتهاند؟ آیا بعد از فوت پدر، برادران او (عموهاى پسرم) مىتوانند ادّعاء میراث کنند یا خیر؟ به هر صورت اشتباهى نوشتن نام مادر فرزند در شناسنامه آیا به اقرار پدرش (که طىّ ده‌ها سند رسمى و به مدّت 28 سال به فرزندى آن فرزند اعتراف نموده) لطمهاى وارد مىآورد یا خیر؟ از پیشواى واقعى مسلمین استدعا دارد در مورد سؤالات فوق پاسخ مرحمت فرمایید.
پاسخ :
با وجود فرزند اگر چه از زوجه موقّت باشد ارث به برادر و خواهر نمىرسد، و ثبت در شناسنامه دخالتى در مسأله ندارد، و چنانچه اختلافى در بین باشد باید در محاکم صالحه حلّ و فصل شود.
منبع: استفتائات امام خمینی(ره)، ج3، ص396
با وجود فرزند اگر چه از زوجه موقّت باشد ارث به برادر و خواهر نمىرسد، و ثبت در شناسنامه دخالتى در مسأله ندارد، و چنانچه اختلافى در بین باشد باید در محاکم صالحه حلّ و فصل شود.
منبع: استفتائات امام خمینی(ره)، ج3، ص396