پرسش :
زنى صاحب زمینى بوده قبل از موتش وصیت کرده که زمین مذکور را باید سه قطعه کرد. ثلث اوّل را شخص معینى از طرف او حجّ واجب انجام دهد، و ثلث دوّم را شوهرش براى انجام واجبات دینیه مانند صوم و صلاة مصرف نماید، و ثلث سوّم مال وارثین باشد که عبارتند از دخترهایش. بعد از موت موصی مادرش (که در حالت وصیت و حیاتش ساکت بوده) نزاع مىکند که نصف تمام این زمین را شوهرم عوض مهریه برایم داده بود، و در ادّعاء خود شاهد هم ندارد. آیا این دعوى شنیده مىشود و حقّى ثابت مىشود یا نه؟ و وظیفه موصى له بعد از انجام حجّ یا قبل از انجام حجّ چیست؟ تکلیف شوهر و دخترها چیست؟
پاسخ :
اگر زمین تحت ید موصی بوده تا مدّعیه به طریق شرعى دعواى خود را ثابت نکند حقّى ندارد، و وصیت نسبت به ثلث مجموع ترکه میت نافذ است.
منبع: استفتائات امام خمینی(ره)، ج3، ص439
اگر زمین تحت ید موصی بوده تا مدّعیه به طریق شرعى دعواى خود را ثابت نکند حقّى ندارد، و وصیت نسبت به ثلث مجموع ترکه میت نافذ است.
منبع: استفتائات امام خمینی(ره)، ج3، ص439