کشتی نجات امام حسین (علیه السلام)
پرسش :
آیا جمله «اهل بیت (علیهم السلام) همه کشتى نجات‌اند؛ امّا کشتى حسین (علیه السلام) وسیع‌تر و پُر سرعت‌تر است» حدیث است؟
پاسخ :
آنچه در کلام شمارى از خطبا شهرت یافته که «اهل بیت علیهم السلام، همه کشتى نجات‌اند؛ امّا کشتى امام حسین علیه السلام، وسیع‌تر و پُر سرعت‌تر است» ، از اهل بیت علیهم السلام نیست.
گفتنى است که پس از جستجوى فراوان در ریشه یابى این سخن ، مشخّص شد که این مطلب، تحلیلى از مرحوم شیخ جعفر شوشترى رحمه الله (م ۱۳۳۵ ق) در باره ظرفیت فرهنگى تاریخ عاشورا و شخصیت ابا عبداللّه الحسین علیه السلام در جهت هدایت و نجات انسان هاست. کلام ایشان در کتاب الخصائص الحسینیه، چنین است:
«فرأیت فی الحسین علیه السلام خصوصیة فى الوسیلة إلى اللّه اتّصف بسببها بانّه بالخصوص، باب من أبواب الجنة و سفینة للنجاة و مصباح للهدى، فالنبى و الأئمة علیهم السلام کلّهم أبواب الجنان ؛ لکنّ باب الحسین أوسع ، و کلّهم سفن النجاة؛ لکنّ سفینة الحسین مجراها فى اللجج الغامرة أسرع و مرساها على السواحل المنجیة أیسر ، و کلّهم مصابیح الهدى؛ لکنّ الاستضاءة بنور الحسین أکثر و أوسع ، و کلّهم کهوف حصینة؛ لکنّ منهاج کهف الحسین أسمح و أسهل؛
در حسین علیه السلام براى وسیله تقرّب به خدا بودن، ویژگى‌اى دیدم که او به سبب آن ویژگى است که این گونه توصیف شده است: درى از درهاى بهشت، کشتى نجات و چراغ هدایت! پیامبر صلى الله علیه و آله و ائمّه علیهم السلام همگى درهاى بهشت‌اند؛ امّا درِ حسین علیه السلام گشوده‌تر است. همگى کشتى نجات‌اند؛ امّا کشتى حسین علیه السلام در میان امواج توفان‌هاى شدید، پُرشتاب‌تر، و پهلو گرفتنش در ساحل‌هاى نجات، آسان‌تر است. همگى، چراغ هدایت‌اند؛ امّا پرتو گرفتن از نور حسین علیه السلام، بیشتر و وسیع‌تر است. همگى، پناهگاه‌هاى مستحکم‌اند؛ امّا راه رسیدن به پناهگاه حسین علیه السلام، هموارتر و آسان‌تر است».[۱]
پی‌نوشت:
[۱]. الخصائص الحسینیه: ص ۱۴.
منبع: دانشنامه امام حسین(علیه السلام)، ج ۱، ص ۱۶.
آنچه در کلام شمارى از خطبا شهرت یافته که «اهل بیت علیهم السلام، همه کشتى نجات‌اند؛ امّا کشتى امام حسین علیه السلام، وسیع‌تر و پُر سرعت‌تر است» ، از اهل بیت علیهم السلام نیست.
گفتنى است که پس از جستجوى فراوان در ریشه یابى این سخن ، مشخّص شد که این مطلب، تحلیلى از مرحوم شیخ جعفر شوشترى رحمه الله (م ۱۳۳۵ ق) در باره ظرفیت فرهنگى تاریخ عاشورا و شخصیت ابا عبداللّه الحسین علیه السلام در جهت هدایت و نجات انسان هاست. کلام ایشان در کتاب الخصائص الحسینیه، چنین است:
«فرأیت فی الحسین علیه السلام خصوصیة فى الوسیلة إلى اللّه اتّصف بسببها بانّه بالخصوص، باب من أبواب الجنة و سفینة للنجاة و مصباح للهدى، فالنبى و الأئمة علیهم السلام کلّهم أبواب الجنان ؛ لکنّ باب الحسین أوسع ، و کلّهم سفن النجاة؛ لکنّ سفینة الحسین مجراها فى اللجج الغامرة أسرع و مرساها على السواحل المنجیة أیسر ، و کلّهم مصابیح الهدى؛ لکنّ الاستضاءة بنور الحسین أکثر و أوسع ، و کلّهم کهوف حصینة؛ لکنّ منهاج کهف الحسین أسمح و أسهل؛
در حسین علیه السلام براى وسیله تقرّب به خدا بودن، ویژگى‌اى دیدم که او به سبب آن ویژگى است که این گونه توصیف شده است: درى از درهاى بهشت، کشتى نجات و چراغ هدایت! پیامبر صلى الله علیه و آله و ائمّه علیهم السلام همگى درهاى بهشت‌اند؛ امّا درِ حسین علیه السلام گشوده‌تر است. همگى کشتى نجات‌اند؛ امّا کشتى حسین علیه السلام در میان امواج توفان‌هاى شدید، پُرشتاب‌تر، و پهلو گرفتنش در ساحل‌هاى نجات، آسان‌تر است. همگى، چراغ هدایت‌اند؛ امّا پرتو گرفتن از نور حسین علیه السلام، بیشتر و وسیع‌تر است. همگى، پناهگاه‌هاى مستحکم‌اند؛ امّا راه رسیدن به پناهگاه حسین علیه السلام، هموارتر و آسان‌تر است».[۱]
پی‌نوشت:
[۱]. الخصائص الحسینیه: ص ۱۴.
منبع: دانشنامه امام حسین(علیه السلام)، ج ۱، ص ۱۶.