علت تحریف نام پیامبر اسلام (ص) در انجیل
پرسش :
علت تحریف نام پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله) در کتب مسیحیّت چیست؟
پاسخ :
جاى تردید نیست که کلمه احمد و یا واژه اى همانند آن در انجیل هاى موجود در زمان پیامبر اسلام (صلى الله علیه و آله) وجود داشته است و گر نه آیه ششم سوره صف شدیداً مورد اعتراض آنها قرار مى گرفت و دستاویز خوبى براى مبارزه بر ضد اسلام مى شد، در حالى که در تاریخ اسلام چنین چیزى را نقل نکرده اند. بنابراین چنین به نظر مى رسد که وقتى بعضى از علماى مسیحى موقعیت خود را در خطر دیدند تصمیم بر تحریف و تبدیل آن به معناى دیگر گرفتند و حتى در بعضى از کتب مسیحیان که قرن ها بعد از ظهور پیامبر اسلام (صلى الله علیه و آله) در گوشه و کنار وجود داشته، همان نام مقدس پیامبر (صلى الله علیه و آله) به چشم مى خورده است.
شاهد این سخن بیان جالبى است که یکى از دانشمندان مسیحى که اسلام را پذیرفته در کتاب خود (اَنیسُ الاَعْلام) که یک کتاب تحقیقى جالب است؛ پرده از روى آن برداشته.
او که خود یکى از کشیشان معروف مسیحى بوده و تحصیلات خود را نزد علماى بزرگ مسیحى به پایان رسانیده و به مقام ارجمندى از نظر آن نائل شده، در مقدمه کتاب خود (اَنیسُ الاَْعْلام) ماجراى عجیب اسلام آوردنش را چنین شرح مى دهد:
« ... بعد از تجسّس بسیار و زحمات فوق العاده و گردش در شهرها خدمت کشیش والامقامى رسیدم، که از نظر زهد و تقوا ممتاز بود، فرقه کاتولیک از سلاطین و غیره در سؤالات دینى خود به او مراجعه مى کردند؛ من نزد او مدتى مذاهب مختلفه نصارى را فرا مى گرفتم، او شاگردان فراوانى داشت ولى در میان همه به من علاقه خاصى داشت کلیدهاى منزل ... همه در دست من بود فقط کلید یکى از صندوق خانه ها را پیش خود نگاه داشته بود ...
در این بین روزى کشیش مزبور را عارضه اى رخ داد به من گفت: «به شاگردها بگو حال تدریس ندارم» وقتى نزد شاگردان آمدم دیدم مشغول بحثند و در معناى لفظ فارقلیطا در سریانى و پریکلتوس به زبان یونانى ... جدال آنها به طول انجامید و هر کسى رأیى داشت ...
پس از بازگشت استاد پرسید: «امروز چه مباحثه کردید؟!» من اختلاف آنها را در لفظ فارقلیطا از براى او تقریر کردیم ... گفت: «تو کدامیک از اقوال را انتخاب کرده اى؟»
گفتم: «مختار فلان مفسر را اختیار کرده ام».
کشیش گفت: «تقصیر نکرده اى ولکن حق و واقع خلاف همه این اقوال است، زیرا حقیقت این را نمى دانند مگر راسخان فى العلم، از آنها هم تعداد کمى با آن حقیقت آشنا هستند». من اصرار کردم که معناى آن را برایم بگوئید. وى سخت گریست و گفت: «هیچ چیز را از تو مضایقه نمى کنم ... در فرا گرفتن معناى اسم، اثر بزرگى است ولى به مجرد انتشار، من و تو را خواهند کشت! چنانچه عهد کنى به کسى نگویى این معنا را اظهار مى کنم...» من به تمام مقدسات قسم خوردم که نام او را فاش نکنم پس گفت: «این اسم از اسماء پیامبر مسلمین است و به معناى احمد و محمد است».
پس از آن کلید آن اطاق کوچک را به من داد و گفت: «در فلان صندوق راباز کن و فلان و فلان کتاب را بیاور» کتاب ها را نزد او آوردم این دو کتاب به خط یونانى و سریانى پیش از ظهور پیامبر اسلام بر پوست نوشته شده بود.
در هر دو کتاب لفظ فارقلیطا را به معناى احمد و محمد ترجمه نموده بودند سپس استاد اضافه کرد: «علماء نصارى قبل از ظهور پیامبر اسلام اختلافى نداشتند که فارقلیطا به معناى احمد و محمد است ولى بعد از ظهور محمد براى بقاى ریاست خود و استفاده مادى آن را تأویل کردند و معناى دیگرى براى آن اختراع نمودند و آن معنا قطعاً منظور صاحب انجیل نبوده است».
سؤال کردم: درباره دین نصارى چه مى گویى؟ گفت: «با آمدن دین اسلام منسوخ است»، این لفظ را سه بار تکرار نمود پس گفتم: در این زمان طریقه نجات و صراط مستقیم ... کدام است؟ گفت: «منحصر است در متابعت محمد (صلى الله علیه و آله)».
گفتم: آیا تابعان او از اهل نجاتند؟ گفت: «اى وَاللهِ» (سه بار تکرار کرد) ...
سپس استاد گریه کرد و من هم بسیار گریستم. گفت: «اگر آخرت و نجات مى خواهى البته باید دین حق را قبول نمایى ...» و من همیشه تو را دعا مى کنم به شرط این که در روز قیامت شاهد باشى که در باطن مسلمان و از تابعان حضرت محمد (صلى الله علیه و آله) هستم ... هیچ شکى نیست که امروز بر روى زمین دین اسلام دین خدا است ...»(1)
چنانکه ملاحظه مى کنید طبق این سند علماى اهل کتاب پس از ظهور پیامبر اسلام (صلى الله علیه و آله) به خاطر منافع شخصى خود، نام و نشانه هاى او را طور دیگرى تفسیر و توجیه کردند!
پی نوشت:
(1). اقتباس با کمى اختصار از هدایت دوم، مقدمه کتاب انیس الاعلام.
منبع: پیام قرآن، آیت الله العظمى ناصر مکارم شیرازى، انتشارات دار الکتب الاسلامیه، تهران، 1386.
جاى تردید نیست که کلمه احمد و یا واژه اى همانند آن در انجیل هاى موجود در زمان پیامبر اسلام (صلى الله علیه و آله) وجود داشته است و گر نه آیه ششم سوره صف شدیداً مورد اعتراض آنها قرار مى گرفت و دستاویز خوبى براى مبارزه بر ضد اسلام مى شد، در حالى که در تاریخ اسلام چنین چیزى را نقل نکرده اند. بنابراین چنین به نظر مى رسد که وقتى بعضى از علماى مسیحى موقعیت خود را در خطر دیدند تصمیم بر تحریف و تبدیل آن به معناى دیگر گرفتند و حتى در بعضى از کتب مسیحیان که قرن ها بعد از ظهور پیامبر اسلام (صلى الله علیه و آله) در گوشه و کنار وجود داشته، همان نام مقدس پیامبر (صلى الله علیه و آله) به چشم مى خورده است.
شاهد این سخن بیان جالبى است که یکى از دانشمندان مسیحى که اسلام را پذیرفته در کتاب خود (اَنیسُ الاَعْلام) که یک کتاب تحقیقى جالب است؛ پرده از روى آن برداشته.
او که خود یکى از کشیشان معروف مسیحى بوده و تحصیلات خود را نزد علماى بزرگ مسیحى به پایان رسانیده و به مقام ارجمندى از نظر آن نائل شده، در مقدمه کتاب خود (اَنیسُ الاَْعْلام) ماجراى عجیب اسلام آوردنش را چنین شرح مى دهد:
« ... بعد از تجسّس بسیار و زحمات فوق العاده و گردش در شهرها خدمت کشیش والامقامى رسیدم، که از نظر زهد و تقوا ممتاز بود، فرقه کاتولیک از سلاطین و غیره در سؤالات دینى خود به او مراجعه مى کردند؛ من نزد او مدتى مذاهب مختلفه نصارى را فرا مى گرفتم، او شاگردان فراوانى داشت ولى در میان همه به من علاقه خاصى داشت کلیدهاى منزل ... همه در دست من بود فقط کلید یکى از صندوق خانه ها را پیش خود نگاه داشته بود ...
در این بین روزى کشیش مزبور را عارضه اى رخ داد به من گفت: «به شاگردها بگو حال تدریس ندارم» وقتى نزد شاگردان آمدم دیدم مشغول بحثند و در معناى لفظ فارقلیطا در سریانى و پریکلتوس به زبان یونانى ... جدال آنها به طول انجامید و هر کسى رأیى داشت ...
پس از بازگشت استاد پرسید: «امروز چه مباحثه کردید؟!» من اختلاف آنها را در لفظ فارقلیطا از براى او تقریر کردیم ... گفت: «تو کدامیک از اقوال را انتخاب کرده اى؟»
گفتم: «مختار فلان مفسر را اختیار کرده ام».
کشیش گفت: «تقصیر نکرده اى ولکن حق و واقع خلاف همه این اقوال است، زیرا حقیقت این را نمى دانند مگر راسخان فى العلم، از آنها هم تعداد کمى با آن حقیقت آشنا هستند». من اصرار کردم که معناى آن را برایم بگوئید. وى سخت گریست و گفت: «هیچ چیز را از تو مضایقه نمى کنم ... در فرا گرفتن معناى اسم، اثر بزرگى است ولى به مجرد انتشار، من و تو را خواهند کشت! چنانچه عهد کنى به کسى نگویى این معنا را اظهار مى کنم...» من به تمام مقدسات قسم خوردم که نام او را فاش نکنم پس گفت: «این اسم از اسماء پیامبر مسلمین است و به معناى احمد و محمد است».
پس از آن کلید آن اطاق کوچک را به من داد و گفت: «در فلان صندوق راباز کن و فلان و فلان کتاب را بیاور» کتاب ها را نزد او آوردم این دو کتاب به خط یونانى و سریانى پیش از ظهور پیامبر اسلام بر پوست نوشته شده بود.
در هر دو کتاب لفظ فارقلیطا را به معناى احمد و محمد ترجمه نموده بودند سپس استاد اضافه کرد: «علماء نصارى قبل از ظهور پیامبر اسلام اختلافى نداشتند که فارقلیطا به معناى احمد و محمد است ولى بعد از ظهور محمد براى بقاى ریاست خود و استفاده مادى آن را تأویل کردند و معناى دیگرى براى آن اختراع نمودند و آن معنا قطعاً منظور صاحب انجیل نبوده است».
سؤال کردم: درباره دین نصارى چه مى گویى؟ گفت: «با آمدن دین اسلام منسوخ است»، این لفظ را سه بار تکرار نمود پس گفتم: در این زمان طریقه نجات و صراط مستقیم ... کدام است؟ گفت: «منحصر است در متابعت محمد (صلى الله علیه و آله)».
گفتم: آیا تابعان او از اهل نجاتند؟ گفت: «اى وَاللهِ» (سه بار تکرار کرد) ...
سپس استاد گریه کرد و من هم بسیار گریستم. گفت: «اگر آخرت و نجات مى خواهى البته باید دین حق را قبول نمایى ...» و من همیشه تو را دعا مى کنم به شرط این که در روز قیامت شاهد باشى که در باطن مسلمان و از تابعان حضرت محمد (صلى الله علیه و آله) هستم ... هیچ شکى نیست که امروز بر روى زمین دین اسلام دین خدا است ...»(1)
چنانکه ملاحظه مى کنید طبق این سند علماى اهل کتاب پس از ظهور پیامبر اسلام (صلى الله علیه و آله) به خاطر منافع شخصى خود، نام و نشانه هاى او را طور دیگرى تفسیر و توجیه کردند!
پی نوشت:
(1). اقتباس با کمى اختصار از هدایت دوم، مقدمه کتاب انیس الاعلام.
منبع: پیام قرآن، آیت الله العظمى ناصر مکارم شیرازى، انتشارات دار الکتب الاسلامیه، تهران، 1386.