یادآوری تشنگی و گرسنگی قیامت با روزه داری
پرسش :
چگونه روزه ماه مبارک رمضان انسان را به یاد تشنگی و گرسنگی قیامت می اندازد؟
پاسخ :
ماه مبارک رمضان از عظمت خاصی برخوردار است. حضرت رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) در ماه شعبان فرمودند: خودتان را آماده کرده و از خدا بخواهید تا ماه رمضان را با برکت و رحمت و مغفرتی که می آید، ادراک کنید:
«فَاسْأَلُوا اللَّهَ رَبَّکُمْ بِنِیَّاتٍ صَادِقَةٍ وَ قُلُوبٍ طَاهِرَةٍ أَنْ یُوَفِّقَکُمْ لِصِیَامِهِ وَ تِلَاوَةِ کِتَابِهِ فَإِنَّ الشَّقِیَّ مَنْ حُرِمَ غُفْرَانَ اللَّهِ فِی هَذَا الشَّهْرِ الْعَظِیمِ وَ اذْکُرُوا بِجُوعِکُمْ وَ عَطَشِکُمْ فِیهِ جُوعَ یَوْمِ الْقِیَامَةِ وَ عَطَشَه»(1)؛
(با نیّت ها و دل هایی پاک از خداوند طلب توفیق برای روزه و تلاوت قرآن نمایید. کسی که از مغفرت خداوند محروم بماند، در حقیقت شقاوتش کامل است. به یاد تشنگی و گرسنگی قیامت باشید).
در بعضی از روایات فضیلت روزه، آمده است: «روزه بگیرید، تا گرسنه شوید و درد گرسنگان را بچشید».(2)
این به زبان ما سخن گفتن و از قدم های اولیه است وگرنه چرا باید بگذاریم کسی گرسنه باشد و خودمان همیشه سیر باشیم؟
در قیامت عدّه ای واقعاً گرسنه هستند، غذا می خورند ولی هرگز سیر نمی شوند، همان طور که در دنیا هرگز سیر نمی شدند. چون حسّ آز و طمع تمام شدنی نیست، در آخرت هم به صورت «هَلْ مِنْ مَزیدٍ»(3) ظهور می کند. فرمود: شما به فکر گرسنگی و تشنگی قیامت باشید نه به فکر گرسنگی و تشنگی دیگران، آن را که باید در قدم های اولیه تأمین کرد.
پی‌نوشت‌ها:
(1). عیون أخبار الرضا(علیه السلام)، ابن بابویه، محمد بن على، محقق / مصحح: لاجوردى، مهدى، نشر جهان، تهران، 1378 قمری، چاپ: اول، ج 1، ص 295، 28 باب (فیما جاء عن الإمام علی بن موسى(علیه السلام) من الأخبار المتفرقة).
(2). من لا یحضره الفقیه، ابن بابویه، محمد بن على، محقق / مصحح: غفارى، على اکبر، دفتر انتشارات اسلامى جامعه مدرسین، قم، 1413 قمری، چاپ: دوم، ج 2، ص 73، باب (علة فرض الصیام).
(3). سوره ق، آیه 30.
منبع: حکمت عبادات، آیت الله عبدالله جوادی آملی، محقق: حسین شفیعی، مرکز نشر اسراء، قم، 1388 ش.
ماه مبارک رمضان از عظمت خاصی برخوردار است. حضرت رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) در ماه شعبان فرمودند: خودتان را آماده کرده و از خدا بخواهید تا ماه رمضان را با برکت و رحمت و مغفرتی که می آید، ادراک کنید:
«فَاسْأَلُوا اللَّهَ رَبَّکُمْ بِنِیَّاتٍ صَادِقَةٍ وَ قُلُوبٍ طَاهِرَةٍ أَنْ یُوَفِّقَکُمْ لِصِیَامِهِ وَ تِلَاوَةِ کِتَابِهِ فَإِنَّ الشَّقِیَّ مَنْ حُرِمَ غُفْرَانَ اللَّهِ فِی هَذَا الشَّهْرِ الْعَظِیمِ وَ اذْکُرُوا بِجُوعِکُمْ وَ عَطَشِکُمْ فِیهِ جُوعَ یَوْمِ الْقِیَامَةِ وَ عَطَشَه»(1)؛
(با نیّت ها و دل هایی پاک از خداوند طلب توفیق برای روزه و تلاوت قرآن نمایید. کسی که از مغفرت خداوند محروم بماند، در حقیقت شقاوتش کامل است. به یاد تشنگی و گرسنگی قیامت باشید).
در بعضی از روایات فضیلت روزه، آمده است: «روزه بگیرید، تا گرسنه شوید و درد گرسنگان را بچشید».(2)
این به زبان ما سخن گفتن و از قدم های اولیه است وگرنه چرا باید بگذاریم کسی گرسنه باشد و خودمان همیشه سیر باشیم؟
در قیامت عدّه ای واقعاً گرسنه هستند، غذا می خورند ولی هرگز سیر نمی شوند، همان طور که در دنیا هرگز سیر نمی شدند. چون حسّ آز و طمع تمام شدنی نیست، در آخرت هم به صورت «هَلْ مِنْ مَزیدٍ»(3) ظهور می کند. فرمود: شما به فکر گرسنگی و تشنگی قیامت باشید نه به فکر گرسنگی و تشنگی دیگران، آن را که باید در قدم های اولیه تأمین کرد.
پی‌نوشت‌ها:
(1). عیون أخبار الرضا(علیه السلام)، ابن بابویه، محمد بن على، محقق / مصحح: لاجوردى، مهدى، نشر جهان، تهران، 1378 قمری، چاپ: اول، ج 1، ص 295، 28 باب (فیما جاء عن الإمام علی بن موسى(علیه السلام) من الأخبار المتفرقة).
(2). من لا یحضره الفقیه، ابن بابویه، محمد بن على، محقق / مصحح: غفارى، على اکبر، دفتر انتشارات اسلامى جامعه مدرسین، قم، 1413 قمری، چاپ: دوم، ج 2، ص 73، باب (علة فرض الصیام).
(3). سوره ق، آیه 30.
منبع: حکمت عبادات، آیت الله عبدالله جوادی آملی، محقق: حسین شفیعی، مرکز نشر اسراء، قم، 1388 ش.