جایگاه روزه در روز غدیر از دیدگاه اهل سنت
پرسش :
نظر محدثین اهل سنت در مورد روزه در روز غدیر چیست؟
پاسخ :
خطیب بغدادى به سند صحیح از ابوهریره نقل مى کند که گفت:
«من صام یوم ثمان عشر من ذی الحجّة کتب له صیام ستین شهراً. وهو یوم غدیر خم، لمّا اخذ النبیّ(صلى الله علیه و آله) بید علی بن ابی طالب، فقال: الست ولی المؤمنین؟ قالوا: بلى یا رسول الله(صلى الله علیه و آله) قال: من کنت مولاه فعلى مولاه. فقال عمر بن الخطّاب: بخّ بخّ یابن ابی طالب، أصبحت مولای و مولى کلّ مسلم. فأنزل الله: «الْیَوْمَ أَکْمَلْتُ لَکُمْ دینَکُمْ ...»؛
(هر کس روز هجدهم ذى حجه روز غدیر خم را روزه بگیرد خداوند ثواب شصت ماه روزه را به او عطا مى کند. روز غدیر روزى است که پیامبر(صلى الله علیه و آله) دست على را گرفت و فرمود: آیا من ولىّ مؤمنین نیستم؟ گفتند: آرى اى رسول خدا! آن گاه فرمود: هر که من مولاى او هستم این على مولاى اوست. در این حال عمر بن خطّاب دو بار به على تبریک گفت و عرض کرد: اى پسر ابى طالب تو مولاى من و مولاى تمام مسلمانان گشتى، در این هنگام آیه فوق نازل شد).(1)
همین مضمون را ابن عساکر با چند سند صحیح دیگر(2) و همچنین بیش از پانزده نفر از علماى اهل سنت نیز نقل کرده اند.
پی‌نوشت‌ها:
(1). تاریخ بغداد، ج 8، ص 290.
(2). ترجمه امام على(علیه السلام) از تاریخ دمشق، شماره 575 و 578 و 585.
منبع: دفاع از تشیع و پاسخ به شبهات، على اصغر رضوانى، انتشارات مسجد مقدس جمکران، ص 21.
خطیب بغدادى به سند صحیح از ابوهریره نقل مى کند که گفت:
«من صام یوم ثمان عشر من ذی الحجّة کتب له صیام ستین شهراً. وهو یوم غدیر خم، لمّا اخذ النبیّ(صلى الله علیه و آله) بید علی بن ابی طالب، فقال: الست ولی المؤمنین؟ قالوا: بلى یا رسول الله(صلى الله علیه و آله) قال: من کنت مولاه فعلى مولاه. فقال عمر بن الخطّاب: بخّ بخّ یابن ابی طالب، أصبحت مولای و مولى کلّ مسلم. فأنزل الله: «الْیَوْمَ أَکْمَلْتُ لَکُمْ دینَکُمْ ...»؛
(هر کس روز هجدهم ذى حجه روز غدیر خم را روزه بگیرد خداوند ثواب شصت ماه روزه را به او عطا مى کند. روز غدیر روزى است که پیامبر(صلى الله علیه و آله) دست على را گرفت و فرمود: آیا من ولىّ مؤمنین نیستم؟ گفتند: آرى اى رسول خدا! آن گاه فرمود: هر که من مولاى او هستم این على مولاى اوست. در این حال عمر بن خطّاب دو بار به على تبریک گفت و عرض کرد: اى پسر ابى طالب تو مولاى من و مولاى تمام مسلمانان گشتى، در این هنگام آیه فوق نازل شد).(1)
همین مضمون را ابن عساکر با چند سند صحیح دیگر(2) و همچنین بیش از پانزده نفر از علماى اهل سنت نیز نقل کرده اند.
پی‌نوشت‌ها:
(1). تاریخ بغداد، ج 8، ص 290.
(2). ترجمه امام على(علیه السلام) از تاریخ دمشق، شماره 575 و 578 و 585.
منبع: دفاع از تشیع و پاسخ به شبهات، على اصغر رضوانى، انتشارات مسجد مقدس جمکران، ص 21.