پرسش :

شخص شرورى به شخص ديگرى مى گويد: »اين قدر پول بده تا تو را اذيّت نكنم« به اصطلاح باج خواهى مى كند يا گاهى انسان كارى دارد كه بايد فلان شخص انجام دهد، مى گويد: »اين قدر بده تا زود انجام دهم وگرنه كارت را به تأخير مى اندازم«، يا شخصى مى داند كه مورد آزار فرد شرور واقع مى شود و يا اگر چيزى ندهد مدّتى معطّل خواهد شد و اين خود موجب خرجهاى ديگر خواهد بود. در اين صورت و بدون آن كه شخص مورد مثال چيزى بگويد، مبلغى به او مى پردازد، بفرماييد دادن چنين وجهى براى دهنده، رشوه محسوب مى شود؟

پاسخ :
جواب: دادن وجه براى رفع شرّ شرور، هرگاه راه ديگرى براى خلاصى از دست او نباشد اشكالى ندارد، و همچنين براى انجام كارى كه حقّ مشروع است; ولى گرفتن اين پولها براى گيرنده جايز نيست.
استفتائات آيت الله العظمي مكارم شيرازي )جلد اول