پرسش :
با توجّه به روايات شطرنج كه از برخى حرمت و از برخى كراهت استفاده مى شود و با توجّه به آنچه از »شيخ طوسى«)رحمه الله( در »مبسوط«، و »شافعى« در كتاب »الامّ« نقل شده كه »سعيد بن مسيب« و »سعيد بن جبير« كه مقامشان بر همه واضح است، شطرنج را با مهارت تامّ بازى مى كردند به سؤالات زير پاسخ فرماييد: الف( رواياتى نظير »الشطرنج ميسر« زيرنويس وسائل الشّيعه، جلد ، ابواب ما يكتسب به، باب ، حديثوو .با توجّه به اين كه همه مفسّرين و لغويّين ميسر را »قمار با رهن« معنا كرده اند، آيا به تناسب حكم و موضوع و يا انصراف، به بازى با رهن حمل نمى شود؟ ب( آيا بازى ايشان، )سعيد بن مسيّب و سعيد بن جبير( در عصر حضور و نرسيدن ردعى از امام)عليه السلام( براى ايشان، نمى تواند دليل بر جواز باشد؟
پاسخ :
جواب الف: احتياط واجب اين است كه از قمار، چه با شرط و چه بى شرط، اجتناب شود و دليل منحصر به روايت فوق نيست و اگر شطرنج قمار باشد بدون
شرط بندى نيز اشكال دارد.
جواب ب : وصول اين خبر ـ به فرض صحّت آن ـ به محضر امام)عليه السلام( از طرق عادى ثابت نيست.
منبع: استفتائات حضرت آيت الله العظمي مکارم شيرازي(دامت برکاته)، ج1
جواب الف: احتياط واجب اين است كه از قمار، چه با شرط و چه بى شرط، اجتناب شود و دليل منحصر به روايت فوق نيست و اگر شطرنج قمار باشد بدون
شرط بندى نيز اشكال دارد.
جواب ب : وصول اين خبر ـ به فرض صحّت آن ـ به محضر امام)عليه السلام( از طرق عادى ثابت نيست.
منبع: استفتائات حضرت آيت الله العظمي مکارم شيرازي(دامت برکاته)، ج1