پرسش :

برابر يك فقره قرارداد فى ما بين دو نفر، شخص اوّل مبلغ يك ميليون تومان به شخص دوّم قرض داده است و شخص دوّم متعهّد گرديده كه اصل مبلغ را در روز معيّن به شخص اوّل پرداخت نمايد، ولى شخص دوّم به تعهّد خود عمل ننموده است و شخص اوّل بعد از سه سال پيگيرى از طريق دادگاه توانسته اصل مبلغ يك ميليون تومان را از نفر دوّم وصول نمايد. در ظرف اين مدّت سه سال، كه نفر دوّم به تعهّد خود عمل ننموده و مبلغ مذكور در نزد او بوده، منافعى براى او داشته است و با مبلغ مذكور در سه سال پيش )بعد از اتمام روز معيّن( اتومبيلى خريده كه بعد از سه سال، قيمت اتومبيل به دو ميليون تومان افزايش يافته است، آيا نفر اوّل مى تواند منافعى كه از اين پول در اين مدّت سه سال نصيب نفر دوّم شده است را از دادگاه مطالبه نمايد، يا اين كه به خسارات ناشى از عدم اجراى بموقع تعهّد، از نفر دوّم چيزى طلب كند؟

پاسخ :
جواب: منافع پول از آن وام گيرنده است; ولى اگر ضرر و زيانى به خاطر طرح
دعوى در دادگاه متوجّه طلبكار شده باشد مى تواند از بدهكار بگيرد، همچنين اگر زمان تأخير زياد باشد و تورّم شديد بوده است بايد مطابق مبلغ روز بپردازد.
منبع: استفتائات حضرت آيت الله العظمي مکارم شيرازي(دامت برکاته)، ج1