پرسش :

شنيده ام كه اگر شوهرى زنش را چهار ماه ترك كند از عقد او خارج مى شود. شوهرم بعد از بچّه سوّم يك سال مرا ترك كرده، در صورتى كه در يك منزل زندگى مى كرديم. بعد يك بار با من نزديكى كرده و من باردار شدم; لطفاً بفرماييد: الف( آيا بچّه چهارم ما نامشروع است؟ ب( باز دو سال مرا ترك كرده و بعداً به مدّت يك سال رابطه نزديكى داشتيم. آيا كار ما نامشروع بوده است؟ ج( من با تمام وجود كمبود شوهر را احساس مى كنم و به خاطر فرزندانم طلاق نگرفته ام و شوهر ديگرى اختيار نكردم. آيا عبادت من، مثل زن بيوه صحيح است؟ د( من كهسال در كنار شوهرم مانده ام، آيا مى توانم مالى به عنوان غرامت از شوهرم بگيرم؟ و( شوهرم قبل از من دو زن، سه دختر و سه پسر دارد و خانه آنها جداست. من خانه خود را به عنوان حقّ الزّحمه از شوهرم مى خواهم، ولى ما در روستا ساكن هستيم و ساختمان ما سند رسمى ندارد او مى خواهد وصيّتنامه بنويسد و به من انتقال بدهد و تمام وسايل منقول و غير منقول خود را به من ببخشد. آيا دستخطّ خودش قابل قبول است؟


پاسخ :
جواب الف: ترك كردن بيش از چهار ماه حرام است; ولى موجب جدايى مرد از زن نمى شود، بنابراين فرزند شما مشروع است.
جواب ب : از جواب بالا معلوم شد.
جواب ج: شما با هم محرم و زن و شوهر هستيد و مشكلى از اين جهت و از جهت عبادت نداريد.
جواب د: هرگاه نفقه را گرفته ايد، از او طلبى نداريد.
جواب و: آرى دستخطّ خودش قابل قبول است; ولى توجّه داشته باشيد آن را به عنوان حقّ الزّحمه بگيريد و دو نفر شاهد نيز پاى آن را امضا كنند كه كسى نتواند آن را انكار كند.
منبع: استفتائات حضرت آيت الله العظمي مکارم شيرازي(دامت برکاته)، ج1
نسخه چاپی