پرسش :

لطفاً به سؤالات مربوط به اموال گمشده و مجهول المالك كه ذيلاً خدمتتان تقديم مى شود پاسخ فرماييد. الف( اگر قبل از سنّ تكليف، حقّ النّاس بر گردن داشته باشيم، بايد بعد از تكليف بپردازيم؟ ب( اگر صاحب حق زنده نباشد، آيا مى شود به جاى او صدقه داد؟ ج( اگر مطمئن باشيم صاحب حق )اگر از او حلاليّت بطلبيم( حتماً ما را حلال مى كند. مثل اين كه بين دو برادر سالها قبل اتّفاقاتى افتاده و الآن كاملاً از هم راضى و خشنودند، آيا باز هم استحلال لازم است؟ د( اگر حلّيّت طلبيدن از حقّى كه بر گردن ما هست، موجب شرمندگى شود و بخواهيم پول آن را به آنها بدهيم، آيا مى شود پول را بدون بيان كردن آن، به نحوى به آنها بدهيم كه نفهمند؟ هـ( مقدارى از اموال پدر و مادرم را بيهوده مصرف كرده ام، مثلاً پول گرفته ام و براى تفريح بيش از اندازه با دوستان مصرف كرده ام و يا كتاب خريده ام و بدون حساب و كتاب به دوستانم هديه داده ام و الآن پشيمان شده ام، آيا بايد از اموال خودم به پدر و مادرم بدهم؟


پاسخ :
جواب الف: آرى بعد از تكليف موظّفيد حقّ النّاس را بپردازيد.
جواب ب : بايد به ورثه او داد و اگر ورثه او به هيچ وجه شناخته نشوند، از طرف صاحب وجه صدقه بدهيد.
جواب ج: اگر يقين داشته باشيد كه راضى هستند اشكالى ندارد
جواب د: از هر طريق برسانيد اشكال ندارد.
جواب ه : بايد حقّ آنها را بدهيد يا حلاليّت بطلبيد.
منبع: استفتائات حضرت آيت الله العظمي مکارم شيرازي(دامت برکاته)، ج1
نسخه چاپی