پرسش :
در بعضى از مناطق كوهستانى از قديم الايّام سيره چنين بوده كه در فصل بهار حيوانات در چراگاه كلاّ آزاد بوده اند; امّا ذخيره علف براى فصل زمستان محدود است; يعنى هر منطقه علفهاى محدوده خويش را جمع آورى مى كند. بعضى اوقات اهالى يك منطقه به حدود خود قناعت نكرده به علفهاى منطقه ديگر طمع مى كنند. آيا اهالى آن منطقه شرعاً مى توانند از علفزارهايشان جلوگيرى كنند؟
پاسخ :
جواب: علفزارهايى كه در حريم هر آبادى واقع شده تعلّق به همان آبادى دارد و مى توانند از غير اهل آبادى جلوگيرى كنند و همچنين اگر علفزارها را تقسيم كرده و علامتگذارى كرده باشند، هر قسمت متعلّق به صاحب آن است; ولى با رضايت صاحب حق، تصرّف در آن مانعى ندارد.
منبع: استفتائات حضرت آيت الله العظمي مکارم شيرازي(دامت برکاته)، ج1
جواب: علفزارهايى كه در حريم هر آبادى واقع شده تعلّق به همان آبادى دارد و مى توانند از غير اهل آبادى جلوگيرى كنند و همچنين اگر علفزارها را تقسيم كرده و علامتگذارى كرده باشند، هر قسمت متعلّق به صاحب آن است; ولى با رضايت صاحب حق، تصرّف در آن مانعى ندارد.
منبع: استفتائات حضرت آيت الله العظمي مکارم شيرازي(دامت برکاته)، ج1