پرسش :

آيا تخيل درباره‏ى همسر آينده )اگر هنوز شخص خاصى مورد نظر نباشد( اشكال دارد؟


پاسخ :
در اين جا به نظر مى‏رسد دو گونه تخيل مطرح باشد: يكى تخيل درباره‏ى جسم او، كه در واقع مشغول شدن ذهن به خيال‏هاى شهوانى است و از اين جهت، مانع كمال انسان مى‏شود، بلكه انسان را به سقوط مى‏كشاند. بحث تخيل را در پاسخ سؤال 3 - 1 تا حدودى مطرح كرديم. اما به نظر مى‏رسد مقصود از اين سؤال، حالت دوم باشد؛ يعنى انسان پيشاپيش درباره‏ى صفات همسرى كه مى‏خواهد با او ازدواج كند بينديشد. پيش خود فكر كند كه خوب است او چه صفاتى داشته و چه صفاتى نداشته باشد و در واقع، در جست‏وجوى معيارهاى يك همسر خوب باشد. چنين مطلبى نه تنها ناروا نيست، بلكه بسيار خوب است و موجب مى‏شود انسان با چشم باز و آگاهانه همسر خويش را انتخاب كند. هم چنين خوب است جوان مجرد، اگر چه هنوز قصد ازدواج ندارد، اما همواره از خدا بخواهد كه همسر خوبى نصيبش كند؛ ولو به اين صورت كه: »هر وقت خواستم ازدواج كنم، همسر خوبى نصيبم شود« و اين آيه را نيز در دعاهايش بخواند كه: »ربنا هب لنا من ازواجنا و ذرياتنا قرة أعين و اجعلنا للمتقين اماما«. )فرقان 25 / 74: پروردگارا، همسران و فرزندانمان را مايه روشنى چشم ما قرار بده و ما را امام متقين گردان. .
نسخه چاپی