پرسش :
آیا ممکن است توضیحی در مورد عشق بیان نمائید؟
پاسخ :
پاسخ:
1)- کلمه عشق در متون دینی بسیار کم به کار رفته است و به جای آن حب شدید و معانی نظیر آن استعمال شده است مانند آیه شریفه:
“وَ مِنَ النَّاسِ مَن یَتَّخِذُ مِن دُونِ اللَّهِ أَندَاداً یحِبُّونهُمْ کَحُب اللَّهِ وَ الَّذِینَ ءَامَنُوا أَشدُّ حُبًّا لِّلَّهِ”
“بعضی از مردم، معبودهایی غیر از خداوند برای خود انتخاب میکنند؛ و آنها را همچون خدا دوست میدارند. امّا آنها که ایمان دارند، عشقشان به خدا، (از مشرکان نسبت به معبودهاشان)، شدیدتر است”.[i]
و“وَ إِنَّهُ لِحُب الْخَیرِ لَشدِیدٌ"
“و او علاقه شدید به مال دارد”![ii]
2)- عشق در اصل لغت به معنای یک نوع گیاه پیچک است که بر بوته می‌پیچد و به معنای الصاق و حب مفرط هم آمده است.
3)- عشق مبنای مکتب عرفا است و عقل مبنای مکتب فلاسفه، عقل تفکر و عملیات ذهنی است و عشق حرکت و ناشی از روح است. عرفا عقل را برای پیشرفت و رسیدن به خدا کافی نمی‌دانند و عشق را مرکب راهوار برتر این مسیر می‌دانند.
4)- عشق گاهی در مقابل شوق بکار می‌رود در اینجا عشق تحفظ و مراقبت از کمال موجود است و شوق تلاش و کوشش جهت دستیابی به کمال مفقود است.
5)- عشق دارای انواعی می‌باشد اگر منشأ آن نفسانیات و شهوات و اموری از این قبیل باشد عشق مجازی است و به تعبیر دیگر عشق زمینی است این عشق ممکن است با برآورده شدن حاجات حیوانی و شهوانی فرد دچار خمود ، خاموشی و بلکه تبدیل به ضد آن یعنی نفرت بشود.
ولی عشق حقیقی که ناشی از جذبات معنوی و روحانی و دلدادگی به کمال مطلق و جمال جمیل حضرت حق است هر دم و هر لحظه بر عظمت و گسترش آن افزون می‌شود و با همه سوز و گدازی که دارد شیرین و دلکش است.
راست گفتی عشق خوبان آتش است سخت می‌سوزاند اما دلکش است
از خدا خواهم که افزونش کند دل اگر دم زد پر از خونش کند
البته هر کدام از عشق مجازی و حقیقی (زمینی و آسمانی) دارای مراتبی هستند.
6)- گاهی عشق مجازی معبر و مسیر عشق حقیقی است و از طریق سوز و گداز مجازی انسان درمی‌یابد که عشق حقیقی جای دیگر است.
حسن یوسف در دو عالم کس ندید حسن او دارد که یوسف آفرید.
عشق حقیقی عشق به خداست که منشأ همة خوبیهاست. و عشقهای دیگر در پرتو او معنا پیدا می‌کند مثل عشق به پیامبر(ص) و اهل بیت علیهم السلام، عشق به قرآن و دین و جهاد، عشق به شهادت، عشق به همسر، پدر، مادر، فرزند و ... اینها اگر در مسیر عشق به خدا قرار گیرد مقدس است.
"وَ الَّذِینَ ءَامَنُوا أَشدُّ حُبًّا لِّلَّهِ"
"عشقشان به خدا، (از مشرکان نسبت به معبودهاشان،) شدیدتر است".[iii]
عاشقم بر همه عالم که همه عالم از اوست.
اسلام محبتهای دیگر را نفی نمی‌کند بلکه آنها را به سوی محبوب واقعی جهت می‌دهد.
--------------------------------------------------------------------------------
[i]سوره بقره، آیه 165
[ii]سوره عادیات، آیه 8
[iii]سوره بقره، آیه 165
منبع: پایگاه حوزه31453145
پاسخ:
1)- کلمه عشق در متون دینی بسیار کم به کار رفته است و به جای آن حب شدید و معانی نظیر آن استعمال شده است مانند آیه شریفه:
“وَ مِنَ النَّاسِ مَن یَتَّخِذُ مِن دُونِ اللَّهِ أَندَاداً یحِبُّونهُمْ کَحُب اللَّهِ وَ الَّذِینَ ءَامَنُوا أَشدُّ حُبًّا لِّلَّهِ”
“بعضی از مردم، معبودهایی غیر از خداوند برای خود انتخاب میکنند؛ و آنها را همچون خدا دوست میدارند. امّا آنها که ایمان دارند، عشقشان به خدا، (از مشرکان نسبت به معبودهاشان)، شدیدتر است”.[i]
و“وَ إِنَّهُ لِحُب الْخَیرِ لَشدِیدٌ"
“و او علاقه شدید به مال دارد”![ii]
2)- عشق در اصل لغت به معنای یک نوع گیاه پیچک است که بر بوته می‌پیچد و به معنای الصاق و حب مفرط هم آمده است.
3)- عشق مبنای مکتب عرفا است و عقل مبنای مکتب فلاسفه، عقل تفکر و عملیات ذهنی است و عشق حرکت و ناشی از روح است. عرفا عقل را برای پیشرفت و رسیدن به خدا کافی نمی‌دانند و عشق را مرکب راهوار برتر این مسیر می‌دانند.
4)- عشق گاهی در مقابل شوق بکار می‌رود در اینجا عشق تحفظ و مراقبت از کمال موجود است و شوق تلاش و کوشش جهت دستیابی به کمال مفقود است.
5)- عشق دارای انواعی می‌باشد اگر منشأ آن نفسانیات و شهوات و اموری از این قبیل باشد عشق مجازی است و به تعبیر دیگر عشق زمینی است این عشق ممکن است با برآورده شدن حاجات حیوانی و شهوانی فرد دچار خمود ، خاموشی و بلکه تبدیل به ضد آن یعنی نفرت بشود.
ولی عشق حقیقی که ناشی از جذبات معنوی و روحانی و دلدادگی به کمال مطلق و جمال جمیل حضرت حق است هر دم و هر لحظه بر عظمت و گسترش آن افزون می‌شود و با همه سوز و گدازی که دارد شیرین و دلکش است.
راست گفتی عشق خوبان آتش است سخت می‌سوزاند اما دلکش است
از خدا خواهم که افزونش کند دل اگر دم زد پر از خونش کند
البته هر کدام از عشق مجازی و حقیقی (زمینی و آسمانی) دارای مراتبی هستند.
6)- گاهی عشق مجازی معبر و مسیر عشق حقیقی است و از طریق سوز و گداز مجازی انسان درمی‌یابد که عشق حقیقی جای دیگر است.
حسن یوسف در دو عالم کس ندید حسن او دارد که یوسف آفرید.
عشق حقیقی عشق به خداست که منشأ همة خوبیهاست. و عشقهای دیگر در پرتو او معنا پیدا می‌کند مثل عشق به پیامبر(ص) و اهل بیت علیهم السلام، عشق به قرآن و دین و جهاد، عشق به شهادت، عشق به همسر، پدر، مادر، فرزند و ... اینها اگر در مسیر عشق به خدا قرار گیرد مقدس است.
"وَ الَّذِینَ ءَامَنُوا أَشدُّ حُبًّا لِّلَّهِ"
"عشقشان به خدا، (از مشرکان نسبت به معبودهاشان،) شدیدتر است".[iii]
عاشقم بر همه عالم که همه عالم از اوست.
اسلام محبتهای دیگر را نفی نمی‌کند بلکه آنها را به سوی محبوب واقعی جهت می‌دهد.
--------------------------------------------------------------------------------
[i]سوره بقره، آیه 165
[ii]سوره عادیات، آیه 8
[iii]سوره بقره، آیه 165
منبع: پایگاه حوزه31453145