پرسش :
گفته می شود: حضرت محمد (ص) اطلاعات و اخبار خوبی در مورد بهشت در باره عشرة المبشره (که در بر گیرنده معاویه است) داده است. اگر آنها بر حق نیستند چرا حضرت محمد (ص) اخبار خوبی در مورد بهشت داده است و چرا حضرت علی در مقابل آنها عکس العملی نشان نداده است؟
پاسخ :
حضرات علمای اهل تسنن حدیثی بنام "عشره مبشره" نقل کرده اند.
یعنی ده نفری که رسولخدا (ص) آنها را بشارت به بهشت داده است که عبارتند از:
1- ابوبکر2- عمر3- عثمان4- علی ابن ابیطالب5- طلحه6- زبیر7- سعد بن وقاص 8- سعید بن زید9- عبد الرحمن بن عوف10- ابو عبیده جراح.
و بعضی از آنان عوض ابو عبیده جراح، ابن مسعود را ذکر کرده اند.
ولی این حدیث نزد شیعه امامیه قابل قبول نیست.
در جنگ جمل حضرت علی (ع) امیر المؤمنین، طلحه و زبیر را فراخواند و فرمود: شما می دانید که اصحاب جمل ملعونند؟ زبیر گفت چگونه ما ملعونیم، و حال آنکه ما اهل بهشتیم؟
حضرت علی فرمود: اگر من شما را اهل بهشت می دانستم با شما جنگ نمی کردم و جنگ با شما را حلال نمی شمردم.
زبیر گفت: آیا حدیث سعید بن عمرو بن نفیل را که از پیغمبر (ص) شنیده که 10 نفر از قریش اهل بهشتند نشنیده ای؟
حضرت فرمود شنیدم که سعید این حدیث را در خلافت عثمان به جهت او نقل کرده است.
زبیر: آیا دروغ گفته است؟
علی(ع): من چیزی نمی گویم تا نام آنها ببری.
زبیر نام نه نفر را برد.
علی (ع) فرمود: نفر دهم کیست؟
زبیر گفت: خود شما هستید.
حضرت علی (ع) فرمود: پس تو اقرار کردی که من اهل بهشتم، ولی من آنچه ادعا کردی از برای خود و اصحابت منکرم.
زبیر: آیا گمان میبری که سعید دروغ گفته است؟
علی(ع): گمان ندارم یقین دارم که حدیث دروغ است، و البته بعضی از اینها در تابوتی هستند، در اسفل درکات جهنم و بر سر آن چاه سنگی است که وقتی خدا بخواهد اهل جهنم را عذاب کند آن سنگ را بر می دارد، این مطلب را از پیغمبر شنیدم. زبیر از نزد حضرت علی (ع) با چشمان گریان برگشت.[1]
همانگونه که ذکر شد حدیث مذکور ساختگی است و از درجه اعتبار خارج است، و در عین حال در این حدیث از معاویه نامی برده نشده است، گر چه برای افرادیکه این حدیث را ساخته اند بعید نیست که به جای یکی از این ده نفر معاویه را جای دهند، چنانکه در مناقب و فضائل معاویه بن ابی سفیان احادیث بسیاری جعل و ساخته شده است که مرحوم علامه (رحمه الله علیه) در الغدیر نقل و رد نموده است[2] و نیز معاویه جنایات زیادی مرتکب شده که در کتاب الغدیر آمده است.
1- سرکشی و طغیان از اطاعت امام علی (ع) و به راه انداختن جنگ علیه او و جنایات دیگر .[3]
2- جنگ با امام حسن مجتبی(ع).
3- به شهادت رساندن امام مجتبی(ع) با دسیسه معاویه توسط همسر امام (ع).
4- سب حضرت علی (ع).
5- مسموم نمودن مالک اشتر نخعی.
6- تبعید حضرت ابوذر و به شهادت رساندن او در تبعید.
7- نقض صلح که با امام مجتبی (ع) بسته بود.
8- آرزوی دفن نام پیغمبر (ص).[4]
پس مشخص شد اخبار خوبی که شما می گوئید ساختگی و مخالف با قرآن و حدیث است.
پی نوشتها:
[1]منتخب التواریخ، ص 15-14.
[2] الغدیر، ج 11، ص 102-71. در مورد مناقب معاویه و بررسی و رد آن است. "چهل قصه ساختگی در مناقب معاویه گفته اند."
[3] الغدیر، ج 10، ص 257.
[4] درسی که امام حسین (ع) به انسانها آموخت. به نقل از مروج الذهب.
منبع: پایگاه حوزه
حضرات علمای اهل تسنن حدیثی بنام "عشره مبشره" نقل کرده اند.
یعنی ده نفری که رسولخدا (ص) آنها را بشارت به بهشت داده است که عبارتند از:
1- ابوبکر2- عمر3- عثمان4- علی ابن ابیطالب5- طلحه6- زبیر7- سعد بن وقاص 8- سعید بن زید9- عبد الرحمن بن عوف10- ابو عبیده جراح.
و بعضی از آنان عوض ابو عبیده جراح، ابن مسعود را ذکر کرده اند.
ولی این حدیث نزد شیعه امامیه قابل قبول نیست.
در جنگ جمل حضرت علی (ع) امیر المؤمنین، طلحه و زبیر را فراخواند و فرمود: شما می دانید که اصحاب جمل ملعونند؟ زبیر گفت چگونه ما ملعونیم، و حال آنکه ما اهل بهشتیم؟
حضرت علی فرمود: اگر من شما را اهل بهشت می دانستم با شما جنگ نمی کردم و جنگ با شما را حلال نمی شمردم.
زبیر گفت: آیا حدیث سعید بن عمرو بن نفیل را که از پیغمبر (ص) شنیده که 10 نفر از قریش اهل بهشتند نشنیده ای؟
حضرت فرمود شنیدم که سعید این حدیث را در خلافت عثمان به جهت او نقل کرده است.
زبیر: آیا دروغ گفته است؟
علی(ع): من چیزی نمی گویم تا نام آنها ببری.
زبیر نام نه نفر را برد.
علی (ع) فرمود: نفر دهم کیست؟
زبیر گفت: خود شما هستید.
حضرت علی (ع) فرمود: پس تو اقرار کردی که من اهل بهشتم، ولی من آنچه ادعا کردی از برای خود و اصحابت منکرم.
زبیر: آیا گمان میبری که سعید دروغ گفته است؟
علی(ع): گمان ندارم یقین دارم که حدیث دروغ است، و البته بعضی از اینها در تابوتی هستند، در اسفل درکات جهنم و بر سر آن چاه سنگی است که وقتی خدا بخواهد اهل جهنم را عذاب کند آن سنگ را بر می دارد، این مطلب را از پیغمبر شنیدم. زبیر از نزد حضرت علی (ع) با چشمان گریان برگشت.[1]
همانگونه که ذکر شد حدیث مذکور ساختگی است و از درجه اعتبار خارج است، و در عین حال در این حدیث از معاویه نامی برده نشده است، گر چه برای افرادیکه این حدیث را ساخته اند بعید نیست که به جای یکی از این ده نفر معاویه را جای دهند، چنانکه در مناقب و فضائل معاویه بن ابی سفیان احادیث بسیاری جعل و ساخته شده است که مرحوم علامه (رحمه الله علیه) در الغدیر نقل و رد نموده است[2] و نیز معاویه جنایات زیادی مرتکب شده که در کتاب الغدیر آمده است.
1- سرکشی و طغیان از اطاعت امام علی (ع) و به راه انداختن جنگ علیه او و جنایات دیگر .[3]
2- جنگ با امام حسن مجتبی(ع).
3- به شهادت رساندن امام مجتبی(ع) با دسیسه معاویه توسط همسر امام (ع).
4- سب حضرت علی (ع).
5- مسموم نمودن مالک اشتر نخعی.
6- تبعید حضرت ابوذر و به شهادت رساندن او در تبعید.
7- نقض صلح که با امام مجتبی (ع) بسته بود.
8- آرزوی دفن نام پیغمبر (ص).[4]
پس مشخص شد اخبار خوبی که شما می گوئید ساختگی و مخالف با قرآن و حدیث است.
پی نوشتها:
[1]منتخب التواریخ، ص 15-14.
[2] الغدیر، ج 11، ص 102-71. در مورد مناقب معاویه و بررسی و رد آن است. "چهل قصه ساختگی در مناقب معاویه گفته اند."
[3] الغدیر، ج 10، ص 257.
[4] درسی که امام حسین (ع) به انسانها آموخت. به نقل از مروج الذهب.
منبع: پایگاه حوزه