پرسش :
به خانمى قول ازدواج دادهام كه تا سه سال ديگر با هم ازدواج كنيم. آيا چنين قولهايى درست است؟
پاسخ :
خير. چنين قولهايى درست نيست؛ زيرا: . هيچگونه تضمينى براى ادامه زندگى انسان و عمل به اينگونه قولها وجود ندارد؛
2. به طور معمول با گذر زمان، شرايط و ملاكهاى افراد تغيير مىكند و گاهى عواملى غير ارادى از جمله عدم رضايت خانواده يا پاسخ مثبت آزمايش، مانع از عمل به قول و قرارها مىشود كه نتيجهاش سرخوردگى، احساس شكست، افسردگى، ازدواج گريزى نفرت از مردان )در دختر(، احساس گناه در صورت وجود رابطه، انتقامجويى، از دست رفتن فرصت ازدواج )به ويژه براى دختر( خواهد بود؛
3. با اين فرض كه پس از سه سال بتوانيد به قول خود عمل كنيد، احتمال هيجانات روحى و جلوگيرى از رشد در اين مدت به خصوص براى دختر، بسيار است و هر قدر سن او كمتر باشد، لطمه بيشتر است؛ بنابراين قول ازدواج ندهيد. اگر او را فرد مناسبى براى ازدواج مىدانيد، اما در حال حاضر آمادگى ازدواج نداريد، در صورتى كه سنش پايين است و آمادگى ازدواج ندارد، مطرح كردن آن شايسته نيست؛ ) دختران نوجوانى كه هنوز در سن ازدواج نيستند و از طرف آقايانى با فاصله سنى بيش از حد معمول قول ازدواج مىشنوند، بايد مراقب باشند؛ زيرا در موارد بسيارى، اينگونه قولها براى فريب و سوءاستفاده بوده و پيامدهاى غير قابل جبرانى را به جاى نهاده است. انتخاب اين مقطع سنى )حدود 15 سال( از سوى هوسبازان، به سبب شدت عواطف، عدم رشد عقلانى كافى، بىتجربگى و عدم شناخت آسيبها است. اما اگر در سن مناسب ازدواج قرار دارد، به او بگوييد كه اگر خواستگاران مناسبى داشت، بپذيرد و براى شما صبر نكند؛ اما اگر اراده خداوند بر ازدواج او تعلق نگرفت و تا سه سال بعد مجرد بود و شرايط شما نيز عوض نشده بود، به خواستگارىاش خواهيد رفت.
خير. چنين قولهايى درست نيست؛ زيرا: . هيچگونه تضمينى براى ادامه زندگى انسان و عمل به اينگونه قولها وجود ندارد؛
2. به طور معمول با گذر زمان، شرايط و ملاكهاى افراد تغيير مىكند و گاهى عواملى غير ارادى از جمله عدم رضايت خانواده يا پاسخ مثبت آزمايش، مانع از عمل به قول و قرارها مىشود كه نتيجهاش سرخوردگى، احساس شكست، افسردگى، ازدواج گريزى نفرت از مردان )در دختر(، احساس گناه در صورت وجود رابطه، انتقامجويى، از دست رفتن فرصت ازدواج )به ويژه براى دختر( خواهد بود؛
3. با اين فرض كه پس از سه سال بتوانيد به قول خود عمل كنيد، احتمال هيجانات روحى و جلوگيرى از رشد در اين مدت به خصوص براى دختر، بسيار است و هر قدر سن او كمتر باشد، لطمه بيشتر است؛ بنابراين قول ازدواج ندهيد. اگر او را فرد مناسبى براى ازدواج مىدانيد، اما در حال حاضر آمادگى ازدواج نداريد، در صورتى كه سنش پايين است و آمادگى ازدواج ندارد، مطرح كردن آن شايسته نيست؛ ) دختران نوجوانى كه هنوز در سن ازدواج نيستند و از طرف آقايانى با فاصله سنى بيش از حد معمول قول ازدواج مىشنوند، بايد مراقب باشند؛ زيرا در موارد بسيارى، اينگونه قولها براى فريب و سوءاستفاده بوده و پيامدهاى غير قابل جبرانى را به جاى نهاده است. انتخاب اين مقطع سنى )حدود 15 سال( از سوى هوسبازان، به سبب شدت عواطف، عدم رشد عقلانى كافى، بىتجربگى و عدم شناخت آسيبها است. اما اگر در سن مناسب ازدواج قرار دارد، به او بگوييد كه اگر خواستگاران مناسبى داشت، بپذيرد و براى شما صبر نكند؛ اما اگر اراده خداوند بر ازدواج او تعلق نگرفت و تا سه سال بعد مجرد بود و شرايط شما نيز عوض نشده بود، به خواستگارىاش خواهيد رفت.