پرسش :

با دخترى آشنا شده‏ام و مى‏خواهم با او ازدواج كنم؛ ولى پدر و مادرم رضايت نمى‏دهند، علت چيست؟


پاسخ :
پدران و مادران ايرانى به ويژه مادران، به طور معمول دوست دارند براى ازدواج فرزندانشان خود اقدام كنند و برايشان نوعى آرزو به شمار مى‏رود و اين اقدام برايشان بسيار لذت‏بخش است و با توجه به رنج‏هاى فراوانى كه براى بزرگ كردن فرزندشان متحمل شده‏اند، براى خود در اين مسأله نوعى حق قائلند. از طرفى نگرانند كه نكند انتخاب فرزندشان به سبب غلبه احساسات و عواطف باشد و عاقلانه تصميم نگرفته باشد.
جالب است كه والدين در انتخاب رشته تحصيلى فرزندشان دخالت جدى نمى‏كنند و آن‏گونه كه براى ازدواج آنان حساسيت نشان مى‏دهند، در اين مسأله حساسيت چندانى ندارند؛ چرا كه مى‏دانند فرزندشان در انتخاب رشته تحصيلى، محكوم عواطف و احساسات خود نمى‏شود؛ در اين مسأله به قدر كافى تعقل مى‏كند و از آراى مشاوران تحصيلى نيز به خوبى بهره مى‏برد. خوب است در مسأله ازدواجتان، رضايت پدر و مادر را جلب كنيد؛ البته مقصود اين نيست كه حق انتخاب را به آنان بدهيد. والدين فقط حق اقدام دارند و حق انتخاب با فرزند است.
جلب رضايت پدر و مادر در ازدواج، افزون بر كاهش درصد خطا و ايجاد آرامش شما )با توجه به آموزه‏هاى دينى ما درباره جايگاه والدين(، در حقيقت كسب رضايت الاهى است. اين رضايت، توأم با دعاى خير آنان، به طور قطع باعث بركات فراوانى در زندگى و سرمايه بزرگى براى آينده شما خواهد بود و عدم رضايت آنان، افزون بر اضطراب شما، ممكن است خداى نخواسته توفيقاتى را در زندگى از شما سلب كند. گذشته از اين كه همسر آينده شما بايد مورد پسند و قبول پدر و مادرتان باشد تا مورد حمايت قرار گيرد و وى را در جايگاه عروس خانواده دوست داشته باشند و از تجربه‏هاى خود محرومش نسازند كه اگر چنين نشود، همسر شما احساس امنيت خاطر نخواهد داشت و به جهت بى‏توجهى پدر و مادرتان دچار افسردگى خواهد شد.
نسخه چاپی