پرسش :
آيا امكان شناخت در دوره نامزدى وجود دارد؟ آيا بهتر نيست دختر و پسر، مدتى قبل از خواستگارى رسمى با هم رابطه داشته باشند تا همديگر را بهتر بشناسند؟
پاسخ :
اگر فرايند خواستگارى در دوره نامزدى درست انجام پذيرد، امكان شناخت دو طرف به طور كامل وجود دارد و به ارتباطهاى قبل از خواستگارى نيست.
اينگونه ازدواج كردن، ازدواجهاى مدرن است كه پيامدهاى منفى بسيارى دارد؛ گذشته از اين كه شناخت چندانى هم به دو طرف نمىدهد؛ برخلاف دوره نامزدى كه امكان و زمينه شناخت فراهمتر است؛ زيرا:
1. در خواستگارى، ديگر اعضاى خانواده نيز حضور دارند و ارزيابى، به شكل جمعى و با استفاده از تجربه چندين ساله صورت مىپذيرد كه نتيجهاى دقيقتر و واقعىتر به دست مىدهد.
2. در خواستگارى، اعضاى خانواده بدون دخالت احساسات، مسائل جانبى از جمله شغل والدين طرف، موقعيت اجتماعى آنان، سليقه آنان، نوع برخوردشان با هم، نوع برخوردشان با بقيه فرزندان و... را مىبينند؛ در حالى كه دو جوان بيشتر به هم مىانديشند و از اين مسائل غافلند. به بيانى ديگر، در خواستگارى، شناخت، جمعى و با استفاده از چشمهاى متعدد است؛ اما در ازدواج مدرن، شناخت، فردى و با استفاده از دو چشم انجام مىشود.
3. در خواستگارى، تبادل پيامهاى شناختى صورت مىپذيرد؛ اما در مدرن، پيامها صرفا احساسى عاطفى است. به ديگر سخن، در ارتباطهاى موجود در ازدواج مدرن، از همه چيز )مسائل عاطفى( گفتوگو مىشود و مهمترين چيزى كه مورد غفلت قرار مىگيرد، شناخت براى زندگى آينده است.
آيا به واقع مىشود در پارك و سينما به شناخت براى ازدواج رسيد؟!
4. در خواستگارى، سؤالها از قبل طراحى شده و دوطرف مىكوشند از محورهاى طراحى شده تخطى نكنند؛ حال آنكه در مدرن اينگونه نيست و اگر هم گاهى سؤالى براى شناخت از هم بپرسند، بىدرنگ از موضوع دور، و وارد مقولههاى عاطفى مىشوند.
5. در خواستگارى، مطالب ثبت و بعد تجزيه و تحليل مىشود و محور تفكر و تصميمگيرىهاى آينده قرار خواهد گرفت؛ حال آنكه در مدرن چيزى ثبت نمىشود.
6. در خواستگارى، امكان كنترل نامحسوس قبل از خواستگارى وجود دارد؛ اما در مدرن اينگونه نيست؛ زيرا شخص دائم مراقب است؛ چون مىداند كه احتمال دارد زير نظر باشد و بر اساس سليقه و علاقه طرف رفتار مىكند.
7. در خواستگارى، امكان گفتوگو با بقيه اعضاى خانواده وجود دارد؛ اما در مدرن، به طور معمول چنين امكانى نيست؛ زيرا خانوادهها اغلب، چنين ارتباطاتى را نمىپذيرند.
8. در خواستگارى، امكان تحقيق فراهم است و مردم به بزرگترهايى كه براى تحقيق مىروند، پاسخ مىدهند؛ ولى در مدرن چون خود شخص مجبور است تحقيق كند )اگر انگيزهاى براى اين كار داشته باشد(، مردم به طور معمول پاسخ نمىدهند.
اگر فرايند خواستگارى در دوره نامزدى درست انجام پذيرد، امكان شناخت دو طرف به طور كامل وجود دارد و به ارتباطهاى قبل از خواستگارى نيست.
اينگونه ازدواج كردن، ازدواجهاى مدرن است كه پيامدهاى منفى بسيارى دارد؛ گذشته از اين كه شناخت چندانى هم به دو طرف نمىدهد؛ برخلاف دوره نامزدى كه امكان و زمينه شناخت فراهمتر است؛ زيرا:
1. در خواستگارى، ديگر اعضاى خانواده نيز حضور دارند و ارزيابى، به شكل جمعى و با استفاده از تجربه چندين ساله صورت مىپذيرد كه نتيجهاى دقيقتر و واقعىتر به دست مىدهد.
2. در خواستگارى، اعضاى خانواده بدون دخالت احساسات، مسائل جانبى از جمله شغل والدين طرف، موقعيت اجتماعى آنان، سليقه آنان، نوع برخوردشان با هم، نوع برخوردشان با بقيه فرزندان و... را مىبينند؛ در حالى كه دو جوان بيشتر به هم مىانديشند و از اين مسائل غافلند. به بيانى ديگر، در خواستگارى، شناخت، جمعى و با استفاده از چشمهاى متعدد است؛ اما در ازدواج مدرن، شناخت، فردى و با استفاده از دو چشم انجام مىشود.
3. در خواستگارى، تبادل پيامهاى شناختى صورت مىپذيرد؛ اما در مدرن، پيامها صرفا احساسى عاطفى است. به ديگر سخن، در ارتباطهاى موجود در ازدواج مدرن، از همه چيز )مسائل عاطفى( گفتوگو مىشود و مهمترين چيزى كه مورد غفلت قرار مىگيرد، شناخت براى زندگى آينده است.
آيا به واقع مىشود در پارك و سينما به شناخت براى ازدواج رسيد؟!
4. در خواستگارى، سؤالها از قبل طراحى شده و دوطرف مىكوشند از محورهاى طراحى شده تخطى نكنند؛ حال آنكه در مدرن اينگونه نيست و اگر هم گاهى سؤالى براى شناخت از هم بپرسند، بىدرنگ از موضوع دور، و وارد مقولههاى عاطفى مىشوند.
5. در خواستگارى، مطالب ثبت و بعد تجزيه و تحليل مىشود و محور تفكر و تصميمگيرىهاى آينده قرار خواهد گرفت؛ حال آنكه در مدرن چيزى ثبت نمىشود.
6. در خواستگارى، امكان كنترل نامحسوس قبل از خواستگارى وجود دارد؛ اما در مدرن اينگونه نيست؛ زيرا شخص دائم مراقب است؛ چون مىداند كه احتمال دارد زير نظر باشد و بر اساس سليقه و علاقه طرف رفتار مىكند.
7. در خواستگارى، امكان گفتوگو با بقيه اعضاى خانواده وجود دارد؛ اما در مدرن، به طور معمول چنين امكانى نيست؛ زيرا خانوادهها اغلب، چنين ارتباطاتى را نمىپذيرند.
8. در خواستگارى، امكان تحقيق فراهم است و مردم به بزرگترهايى كه براى تحقيق مىروند، پاسخ مىدهند؛ ولى در مدرن چون خود شخص مجبور است تحقيق كند )اگر انگيزهاى براى اين كار داشته باشد(، مردم به طور معمول پاسخ نمىدهند.