پرسش :
خواستگارى دارم كه پيشتر معتاد بوده و اكنون ادعا دارد كه ترك كرده. از چه راههايى مىتوان اطمينان يافت كه ادعايش درست است؟
پاسخ :
براى تشخيص ترك اعتياد، راههاى گوناگونى وجود دارد:
1. نشانههاى قابل مشاهده: دقت در وضعيت چهره و توانمندى جسمى او، توجه به عملكردش )انگيزه براى تلاش و كار(، توجه به ميزان اراده او در امور )با توجه به اين كه اعتياد،سندرم بىانگيزگى را در فرد ايجاد مىكند( مىتواند نشانهاى بر ترك باشد؛ گرچه كافى نيست.
2. توجه به نوع ترك: با توجه به اين كه اعتياد،بيمارى است، روش ترك فردى )روش سياهچال معروف به زينال( چندان نتيجه نمىدهد. اگر ترك او تحت نظر مراكز معتبر ترك و با استفاده از رواندرمانى، روانپزشكى و گروه درمانى صورت گرفته و براى تداوم ترك، از NGOها، يعنى انجمنهايى مانند NA ) Narcotics Anonymous. )معتادان بىنام(، تولد دوباره و كنگره 60 استفاده كرده مىتواند نشانهاى بر ترك واقعى باشد.
3. مشاوره با روانپزشك: روانپزشك مىتواند با آگاهى از نوع مصرف و مدت مصرف شخص، ميزان احتمال ترك را به شما بگويد و در ايجاد اطمينان شما مؤثر باشد.
4. تشخيصهاى تخصصى: آزمايش و معاينه ناگهانى و بدون اطلاع قبلى فرد مىتواند گويايى داشته باشد. در آزمايش با اطلاع قبلى، امكان استفاده شخص از ضد مخدرها و فريب وجود دارد.
افزون بر آزمايش معمول اعتياد، كيتهاى جديدى نيز براى تشخيص اعتياد به كراك و كريستال وجود دارد.
راه ديگر معاينه ميوز مردمك است. با توجه به اين كه مصرف مواد مخدر بر انقباض مردمك چشم اثر مىگذارد، وقتى متخصص با چراغ قوه رفلكس نور مىگيرد، چشم معتاد نمىتواند پاسخ مثبت دهد يا پاسخ آن بسيار ضعيف خواهد بود و اين بدان معنا است كه شخص همچنان اعتياد دارد.
تستهاى كبدى نيز راهكار مناسب ديگرى براى تشخيصهاى تخصصى اعتياد است.
براى تشخيص ترك اعتياد، راههاى گوناگونى وجود دارد:
1. نشانههاى قابل مشاهده: دقت در وضعيت چهره و توانمندى جسمى او، توجه به عملكردش )انگيزه براى تلاش و كار(، توجه به ميزان اراده او در امور )با توجه به اين كه اعتياد،سندرم بىانگيزگى را در فرد ايجاد مىكند( مىتواند نشانهاى بر ترك باشد؛ گرچه كافى نيست.
2. توجه به نوع ترك: با توجه به اين كه اعتياد،بيمارى است، روش ترك فردى )روش سياهچال معروف به زينال( چندان نتيجه نمىدهد. اگر ترك او تحت نظر مراكز معتبر ترك و با استفاده از رواندرمانى، روانپزشكى و گروه درمانى صورت گرفته و براى تداوم ترك، از NGOها، يعنى انجمنهايى مانند NA ) Narcotics Anonymous. )معتادان بىنام(، تولد دوباره و كنگره 60 استفاده كرده مىتواند نشانهاى بر ترك واقعى باشد.
3. مشاوره با روانپزشك: روانپزشك مىتواند با آگاهى از نوع مصرف و مدت مصرف شخص، ميزان احتمال ترك را به شما بگويد و در ايجاد اطمينان شما مؤثر باشد.
4. تشخيصهاى تخصصى: آزمايش و معاينه ناگهانى و بدون اطلاع قبلى فرد مىتواند گويايى داشته باشد. در آزمايش با اطلاع قبلى، امكان استفاده شخص از ضد مخدرها و فريب وجود دارد.
افزون بر آزمايش معمول اعتياد، كيتهاى جديدى نيز براى تشخيص اعتياد به كراك و كريستال وجود دارد.
راه ديگر معاينه ميوز مردمك است. با توجه به اين كه مصرف مواد مخدر بر انقباض مردمك چشم اثر مىگذارد، وقتى متخصص با چراغ قوه رفلكس نور مىگيرد، چشم معتاد نمىتواند پاسخ مثبت دهد يا پاسخ آن بسيار ضعيف خواهد بود و اين بدان معنا است كه شخص همچنان اعتياد دارد.
تستهاى كبدى نيز راهكار مناسب ديگرى براى تشخيصهاى تخصصى اعتياد است.