پرسش :
تحقيق تا چه اندازه در ازدواج اهميت دارد و چرا برخى از خانوادهها به آن كمتوجهى مىكنند؟
پاسخ :
تحقيق از مهمترين راههاى شناخت در ازدواج است كه هر دو خانواده دختر و پسر بايد آن را جدى بگيرند؛ البته خانواده دختر، پس از پاسخ مثبت خانواده پسر، تحقيقات اصلى خود را آغاز مىكنند.
برخى به عللى، وقت زيادى را براى اين كار صرف نمىكنند و آن را مهم نمىانگارند:
1. به تأييد معرف بسنده مىكنند. تأييد معرف )البته اگر فردى آگاه باشد و موقعيت دو طرف و همتايى آنان را در نظر گرفته باشد(، هرگز كافى نيست و حتما بايد درباره شخص مورد نظر تحقيق كرد؛
2. به شناخت فاميلى اكتفا مىكنند. فاميل بودن دليل موجهى بر بىتوجهى به تحقيق نمىشود؛ زيرا اولا ارتباطات فاميلى در زمان حاضر كمتر شده و ثانيا شما از محل كار يا تحصيل فاميلتان چندان اطلاعى نداريد. شما همديگر را به طور معمول در ارتباطات فاميلى و مهمانىها ديده و شناختهايد؛
3. به سبب دورى راه و مشكلات آن، درباره خواستگار غريبه تحقيق نمىكنند؛
4. معتقدند: با توجه به ساختار فعلى جامعه و خانوادههاى بسته كه برخلاف گذشته با هم ارتباط اجتماعى ندارند، تحقيق امكان ندارد.
اولا اين وضعيت بيشتر در كلان شهرها آن هم در برخى مناطق آنها وجود دارد و در همه كشور نيست و ثانيا ابزار تحقيق فقط همسايهها نيستند كه با هم ارتباط چندان و در نتيجه شناخت ندارند؛ بلكه مىتوانيم از افراد گوناگون تحقيق كنيم )ر.ك: ص 201 و 202(؛
5. بر اين باورند كه پاسخها در تحقيقات، واقعنمايى ندارد و مردم به علت علاقه درونى كه به سبب كاهش ازدواج به آن دارند، اطلاعات غيردقيقى را صرفا به اميد وصلت مىدهند يا حب و بغضهايى در پاسخها دخالت دارد.
اين هم عموميت ندارد و اگر تحقيقات ما از مجارى گوناگون انجام شود مىتوانيم به نتيجههايى اطمينانبخش برسيم.
تحقيق از مهمترين راههاى شناخت در ازدواج است كه هر دو خانواده دختر و پسر بايد آن را جدى بگيرند؛ البته خانواده دختر، پس از پاسخ مثبت خانواده پسر، تحقيقات اصلى خود را آغاز مىكنند.
برخى به عللى، وقت زيادى را براى اين كار صرف نمىكنند و آن را مهم نمىانگارند:
1. به تأييد معرف بسنده مىكنند. تأييد معرف )البته اگر فردى آگاه باشد و موقعيت دو طرف و همتايى آنان را در نظر گرفته باشد(، هرگز كافى نيست و حتما بايد درباره شخص مورد نظر تحقيق كرد؛
2. به شناخت فاميلى اكتفا مىكنند. فاميل بودن دليل موجهى بر بىتوجهى به تحقيق نمىشود؛ زيرا اولا ارتباطات فاميلى در زمان حاضر كمتر شده و ثانيا شما از محل كار يا تحصيل فاميلتان چندان اطلاعى نداريد. شما همديگر را به طور معمول در ارتباطات فاميلى و مهمانىها ديده و شناختهايد؛
3. به سبب دورى راه و مشكلات آن، درباره خواستگار غريبه تحقيق نمىكنند؛
4. معتقدند: با توجه به ساختار فعلى جامعه و خانوادههاى بسته كه برخلاف گذشته با هم ارتباط اجتماعى ندارند، تحقيق امكان ندارد.
اولا اين وضعيت بيشتر در كلان شهرها آن هم در برخى مناطق آنها وجود دارد و در همه كشور نيست و ثانيا ابزار تحقيق فقط همسايهها نيستند كه با هم ارتباط چندان و در نتيجه شناخت ندارند؛ بلكه مىتوانيم از افراد گوناگون تحقيق كنيم )ر.ك: ص 201 و 202(؛
5. بر اين باورند كه پاسخها در تحقيقات، واقعنمايى ندارد و مردم به علت علاقه درونى كه به سبب كاهش ازدواج به آن دارند، اطلاعات غيردقيقى را صرفا به اميد وصلت مىدهند يا حب و بغضهايى در پاسخها دخالت دارد.
اين هم عموميت ندارد و اگر تحقيقات ما از مجارى گوناگون انجام شود مىتوانيم به نتيجههايى اطمينانبخش برسيم.