پرسش :
چرا به مصائب امام حسين (ع) اهميت بيشتري داده مي شود ؟ آيا امام حسين (ع) بالاتر از امامان ديگر بوده است؟
پاسخ :
1. چهارده معصوم حقيقت واحدي دارند، به تعبير ديگر «كلهمنور واحد» هستند،همه آنها جلوه كاملي از صفات الهياند كه هركدام بنابرشرايط زمان، بروز و جلوه خاصي داشتهاند.اتحاد نوري معصومين«عليهم السلام» به صراحت در روايات بسياري از سني و شيعه وارد شده است، براي مثال: قال الله تعالي : "يا محمد انيخلقتك و خلقت عليا و فاطمة و الحسن و الحسين و الائمة من ولده نورا من نوري و عرضتولايتكم علي اهل السماوات و الارض، فمن قبلها كان عندي من المؤمنين و من جحدها كانعندي منالكافرين يا محمد لوان عبدا من عبيدي عبدني حتي ينقطع و يصير كالشن الباليثم اتاني جاحدا لولايتكم ما غفرت له حتي يقرب بولايتكم...[1]حديثفوق از احاديث معراجي است كه حق تعالي خطاب به حضرت رسول«صلي الله عليه وآله»ميفرمايد: اي محمد! من تو و علي، فاطمه، حسن، حسين و ائمه نسل حسين را از نور خودآفريدم و ولايت شما را بر اهل آسمانها و زمين عرضه داشتم، پس هر كس آن را بپذيرد،در پيشگاه من از مومنان بشمار ميآيد و هر كس آن را انكار كند، نزد من از كافرانمحسوب ميگردد. اي محمد! اگر بندهاي از بندگانم سر برآستان عبوديت من بسايد تابدانجا كه جسمش فرسوده و نزار شود سپس در حالتي نزد من آيد كه منكر ولايت شما باشد،هرگز او را نخواهم آمرزيد تا آنكه به ولايت شما تقرب جويد...
البته در ضمير ناآشكار و آشكار هر مؤمني محبت پيغمبر خدا، امير المؤمنين،حضرت زهرا و ساير ائمه هدي هست وهمه مومنين با يادآوري اين مصائب متاثر ميشوند،ولي براي بعضياز آنها جريانهايي پيش آمده است كه آن جريانها توانسته لا اقل قسمتي از واقعيت آنهارا نشان دهد و بارز و ظاهر كند.و الا فرق نميكند،همه آنها نور واحد هستند. امامحسين عليه السلام در قضايا و مسائل عاشورا از وجود مقدسش آنقدر فضائل ظهور و بروزكرد كه امكان ندارد كسي واقعا مؤمن باشد و در عمق دل و روحش امام حسين عليه السلامرا دوست نداشته باشد.
2. طبق روايات زيادي كه در بيان مصائب وارده بر معصومين(س) رسيده و طبق زيارات متعدده امام حسين(ع) مانند زيارت عاشورا، زيارت اول و نيمه ماه رجب و.... هيچ مصيبتي به عظمت و بزرگي مصيبت اباعبدالله(ع) و واقعه عاشورا نمي رسد.
از اهتمام ساير ائمه معصومين(س) بر حفظ ونگهداري و بزرگداشتن واقعه عاشورا نيز مي توان اين نكته را استنباط كرد، گرچه اهداف واقعي از اين برنامه چيزي ديگري بوده است.
پی نوشت:
[1]بحارالانوار ، ج 36، ص 261
منبع: پايگاه حوزه
1. چهارده معصوم حقيقت واحدي دارند، به تعبير ديگر «كلهمنور واحد» هستند،همه آنها جلوه كاملي از صفات الهياند كه هركدام بنابرشرايط زمان، بروز و جلوه خاصي داشتهاند.اتحاد نوري معصومين«عليهم السلام» به صراحت در روايات بسياري از سني و شيعه وارد شده است، براي مثال: قال الله تعالي : "يا محمد انيخلقتك و خلقت عليا و فاطمة و الحسن و الحسين و الائمة من ولده نورا من نوري و عرضتولايتكم علي اهل السماوات و الارض، فمن قبلها كان عندي من المؤمنين و من جحدها كانعندي منالكافرين يا محمد لوان عبدا من عبيدي عبدني حتي ينقطع و يصير كالشن الباليثم اتاني جاحدا لولايتكم ما غفرت له حتي يقرب بولايتكم...[1]حديثفوق از احاديث معراجي است كه حق تعالي خطاب به حضرت رسول«صلي الله عليه وآله»ميفرمايد: اي محمد! من تو و علي، فاطمه، حسن، حسين و ائمه نسل حسين را از نور خودآفريدم و ولايت شما را بر اهل آسمانها و زمين عرضه داشتم، پس هر كس آن را بپذيرد،در پيشگاه من از مومنان بشمار ميآيد و هر كس آن را انكار كند، نزد من از كافرانمحسوب ميگردد. اي محمد! اگر بندهاي از بندگانم سر برآستان عبوديت من بسايد تابدانجا كه جسمش فرسوده و نزار شود سپس در حالتي نزد من آيد كه منكر ولايت شما باشد،هرگز او را نخواهم آمرزيد تا آنكه به ولايت شما تقرب جويد...
البته در ضمير ناآشكار و آشكار هر مؤمني محبت پيغمبر خدا، امير المؤمنين،حضرت زهرا و ساير ائمه هدي هست وهمه مومنين با يادآوري اين مصائب متاثر ميشوند،ولي براي بعضياز آنها جريانهايي پيش آمده است كه آن جريانها توانسته لا اقل قسمتي از واقعيت آنهارا نشان دهد و بارز و ظاهر كند.و الا فرق نميكند،همه آنها نور واحد هستند. امامحسين عليه السلام در قضايا و مسائل عاشورا از وجود مقدسش آنقدر فضائل ظهور و بروزكرد كه امكان ندارد كسي واقعا مؤمن باشد و در عمق دل و روحش امام حسين عليه السلامرا دوست نداشته باشد.
2. طبق روايات زيادي كه در بيان مصائب وارده بر معصومين(س) رسيده و طبق زيارات متعدده امام حسين(ع) مانند زيارت عاشورا، زيارت اول و نيمه ماه رجب و.... هيچ مصيبتي به عظمت و بزرگي مصيبت اباعبدالله(ع) و واقعه عاشورا نمي رسد.
از اهتمام ساير ائمه معصومين(س) بر حفظ ونگهداري و بزرگداشتن واقعه عاشورا نيز مي توان اين نكته را استنباط كرد، گرچه اهداف واقعي از اين برنامه چيزي ديگري بوده است.
پی نوشت:
[1]بحارالانوار ، ج 36، ص 261
منبع: پايگاه حوزه