پرسش :
مي دانيد بلائي كه تشيع صفوي بر اسلام و مسلمين وارد نموده است بسيار عظيم و نابخشودني است . ازجمله آثاربسيار زشت آن نوع عزاداري براي امام حسين مي باشد. حال با اين تفاسير چرا روحانيت اسلام باتوجه به اينكه دراينگونه مراسم سخيف شركت نكنند جلوي اينگونه پيرايه هاي بسته شده بر دامان تشيع را نمي گيرند و اگر آنرا عرف توصيف مي نمايند چرا هيچ اقدامي در جهت بازسازي فرهنگ عاشورا در بين مردم نمي كنند؟آيا اينگونه بودن را به نفع خود و حكومت مي دانند و بهره كشي مي كنند؟
پاسخ :
بايد بگوئيم كه عزاداري و گريه بر مصائب پيامبر اكرم (ص) و مصائب اهل بيت عليهم السلام مخصوصا حضرت ابا عبدالله الحسين عليه السلام در روايات ما بسيار سفارش شده است. در روايات ما آمده است:«شهادت امام حسين عليه السلام، حرارتي در قلب هاي شيعيان ايجاد كرده است كه هيچ گاه سرد نمي شود.»[1]همچنين گريه كردن بر آن حضرت بسيار سفارش شده است و شايد اين به دليل استفاده اسلام از تمام ابعاد وجود انسان و مخصوصا بعد عاطفي انساناست كه يك قدرت عظيماست در وجود انسان و استفاده صحيح و مثبت از آن بسيار مي تواند مفيد و مثمر فايده باشد كه اسلام از اين بعد كمال استفاده را در مسير زنده نگه داشتن دين و ياد و خاطره ائمه معصومين عليهم السلام كرده است.
تجليل ائمه معصومين عليهم السلام از شعرا و مديحه سراياني كه مصائب ائمه عليهم السلام را به شعر در آورده اند و به نسل هاي بعد منتقل نموده اند، نشانه اهميت اسلام به اين مسأله و استفاده صحيح از آن است.
با كمال تاسف بايد اقرار كرد همانگونه كه شما فرموده ايد در اين مسأله نيز هم چون مسائل ديگر دچار افراط و تفريط هايي شده است و در طول تاريخ افرادي بوده اند كه خواسته اند از اساس جلوي هر گونه عزاداري را بگيرند زيرا اينان دريافته اند كه اين عزاداري ها چه تاثيري در حفظ اسلام دارد و تا زماني كه عزاداري هاي صحيح برقرار باشد مجالس عزاداري و هيئت هاي مذهبي كه موازين شرع را به درستي رعايت مي كنند، تاثير تبليغاتي مهمي در حفظ و گسترش اسلام دارد كه با وجود آنها امكان ندارد چراغ دين خاموش شود.
و از طرف ديگر افرادي هم كه تعدادشان كم نيست بدعت هايي در اين مساله ايجاد كرده اند، كتابها و تاريخ هاي غير واقعي و موهن تأليف كرده اند، مسائلي كه هيچ اثري از آنها در روايات ائمه معصومين عليهم السلام ديده نمي شود،آورده و به آنها رسميت بخشيده اند كه اگر به تاريخ فقه و فقها نگاه كنيم مي بينيم فقهاي بزرگي همچون حضرت آيت الله العظمي بروجردي (ره) و حضرت امام (ره) و ديگر مراجع معظم تقليد با اين روش ها مخالف بوده و مخالفت خود را اعلام كرده اند و موفقيت هاي چشمگيري هم در اين سالهاي اخير در اصلاح اين روش بدست آمده است كه اميدواريم با بالا رفتن روز افزون سطح آگاهي تمامي اقشار جامعه، ضمن محفوظ ماندن اصل عزاداري، بدعتهايي كه در طول تاريخ توسط دشمنان دانا و دوستان نادان وارد شده است و چهره دين را لكه دار كرده بطور كامل برطرف شود.
پی نوشتها:
[1]- مستدرك الوسايل ،ج10 ،ص 318 ، باب 49 :استحباب البكاء لقتل الحسين (ع).
منبع: پايگاه حوزه
بايد بگوئيم كه عزاداري و گريه بر مصائب پيامبر اكرم (ص) و مصائب اهل بيت عليهم السلام مخصوصا حضرت ابا عبدالله الحسين عليه السلام در روايات ما بسيار سفارش شده است. در روايات ما آمده است:«شهادت امام حسين عليه السلام، حرارتي در قلب هاي شيعيان ايجاد كرده است كه هيچ گاه سرد نمي شود.»[1]همچنين گريه كردن بر آن حضرت بسيار سفارش شده است و شايد اين به دليل استفاده اسلام از تمام ابعاد وجود انسان و مخصوصا بعد عاطفي انساناست كه يك قدرت عظيماست در وجود انسان و استفاده صحيح و مثبت از آن بسيار مي تواند مفيد و مثمر فايده باشد كه اسلام از اين بعد كمال استفاده را در مسير زنده نگه داشتن دين و ياد و خاطره ائمه معصومين عليهم السلام كرده است.
تجليل ائمه معصومين عليهم السلام از شعرا و مديحه سراياني كه مصائب ائمه عليهم السلام را به شعر در آورده اند و به نسل هاي بعد منتقل نموده اند، نشانه اهميت اسلام به اين مسأله و استفاده صحيح از آن است.
با كمال تاسف بايد اقرار كرد همانگونه كه شما فرموده ايد در اين مسأله نيز هم چون مسائل ديگر دچار افراط و تفريط هايي شده است و در طول تاريخ افرادي بوده اند كه خواسته اند از اساس جلوي هر گونه عزاداري را بگيرند زيرا اينان دريافته اند كه اين عزاداري ها چه تاثيري در حفظ اسلام دارد و تا زماني كه عزاداري هاي صحيح برقرار باشد مجالس عزاداري و هيئت هاي مذهبي كه موازين شرع را به درستي رعايت مي كنند، تاثير تبليغاتي مهمي در حفظ و گسترش اسلام دارد كه با وجود آنها امكان ندارد چراغ دين خاموش شود.
و از طرف ديگر افرادي هم كه تعدادشان كم نيست بدعت هايي در اين مساله ايجاد كرده اند، كتابها و تاريخ هاي غير واقعي و موهن تأليف كرده اند، مسائلي كه هيچ اثري از آنها در روايات ائمه معصومين عليهم السلام ديده نمي شود،آورده و به آنها رسميت بخشيده اند كه اگر به تاريخ فقه و فقها نگاه كنيم مي بينيم فقهاي بزرگي همچون حضرت آيت الله العظمي بروجردي (ره) و حضرت امام (ره) و ديگر مراجع معظم تقليد با اين روش ها مخالف بوده و مخالفت خود را اعلام كرده اند و موفقيت هاي چشمگيري هم در اين سالهاي اخير در اصلاح اين روش بدست آمده است كه اميدواريم با بالا رفتن روز افزون سطح آگاهي تمامي اقشار جامعه، ضمن محفوظ ماندن اصل عزاداري، بدعتهايي كه در طول تاريخ توسط دشمنان دانا و دوستان نادان وارد شده است و چهره دين را لكه دار كرده بطور كامل برطرف شود.
پی نوشتها:
[1]- مستدرك الوسايل ،ج10 ،ص 318 ، باب 49 :استحباب البكاء لقتل الحسين (ع).
منبع: پايگاه حوزه