پرسش :

قرآن بطور آشكار مى گويد خداوند به شيطان اعلام كرد راهى بر بندگان حقيقى من ندارى , در صورتى كه شيطان بر حضرت آدم راه يافت و او را فريب داد ! با اين كه آن حضرت علاوه بر اين كه از بندگان واقعى خدا بود , يكى از برگزيدگان خدا نيز به شمار مى رود .


پاسخ :
آنـچـه خداوند به شيطان خاطر نشان ساخت اين است كه وى نمى تواند بندگان حقيقى اورا اغوا كـنـد و كـردارهاى زشت و حرام را در نظر آنها زيبا جلوه دهد و در نتيجه آنها را از شاهراه ايمان و اطاعت به سوى كفر و معصيت بكشاند . عـمـلى كه در بهشت از حضرت آدم سر زد يك عمل شيطانى نبود تا بدين وسيله شيطان به او راه پيدا كند , بلكه ترك اولايى بيش نبوده است . اصـولا هـر كس با ميل , دريچه هاى قلب خود را به روى شيطان مى گشايد وگرنه او بدون اجازه خود ما از اين مرز نمى گذرد و البته پيامبران چنان اجازه را به اونمى دهند . بـه عـبارت روشنتر , مقصود از راه يافتن شيطان اين است كه بر اثر ضعف ايمان وسهل انگارى انـسـان , قـلب او مورد تسخير شيطان واقع مى شود و در نتيجه ارتكاب گناه را در نظر وى آسان مـى سـازد و هـرگـز شيطان يك چنين راهى به روح و روان پيامبران ندارد و اگر حضرت آدم به تـرغيب شيطان از ميوه شجره ممنوعه خورد , ترك اولايى انجام داده است نه اين كه اين كار بر او حرام بوده باشد . مـحققان بزرگ شيعه , عصمت پيامبران از گناه را با دلايل عقلى روشن ساخته اند وبراى توضيح بيشتر در سرگذشت آدم و دلايل عصمت پيامبران به كتاب رهبران بزرگ مراجعه فرماييد .
منبع: پاسخ به پرسشهاى مذهبى آیت الله العظمی مكارم شيرازى و آیت الله جعفر سبحانى
نسخه چاپی