پرسش :

اگـر هـمـه پيامبران , من جمله حضرت ابراهيم عليه السلام معصوم و موحد بوده اند، چطور ابتدا ايشان ستارگان را پروردگار خود مى داند و سپس متوجه مى شود كه آنهاخدا نيستند.


پاسخ :
از آيـه 43 سـوره مـريـم كـامـلا روشـن مـى شـود كه حضرت ابراهيم عليه السلام , حقيقت امررا مى دانسته و خداوند سبحان را به عنوان خالق كون و مكان عبادت مى كرده اند . امـابراى آنكه در قالب استدلال و برهان بهتر بتوانند حق را عيان سازند , به صورت ظاهرى خود را در شمار مشركان يا كافران قلمداد فرموده و سپس نظريه كفر و ستاره پرستى را رد نموده اند . ايـن روش اسـتدلال بسيار به لحاظ روانى تاثير و مفيد است از قراين و شواهد اين امر اين است كه ايـشـان در آيـه 77 از سوره انعام در همان حال استدلال مى فرمايند كه : 000 لئن لم يهدنى ربى لاكونن من القوم الضالين . ايـن آيـه نـشان مى دهند كه ايشان به خداوند تبارك و تعالى ايمان داشته اند و تلويحابه مخاطبان خود مى گويند اگر خدا كسى را هدايت نكند او از گمراهان خواهد بود .
منبع: تفسير الميزان،علامه سيد محمد حسين طباطبائى ج 7 ص 184
نسخه چاپی