پرسش :
چگونه از بیماری‌های لثه پیشگیری کنیم؟
پاسخ :
بیماری لثه ای از شایع ترین بیماری های دهان و دندان است ؛ به طوری که طبق برآورد اخیر ، بیش از 90 درصد افراد جامعه دچار نوعی بیماری لثه ای هستند .
نسوج اطراف دندان ( بافت های پریودنتال ) شامل لثه ، استخوان فک ، الیاف پریودنتال و سپتوم است . از علایم بالینی التهاب لثه می توان به تغییر رنگ لثه از صورتی کم رنگ به قرمز ، خونریزی از لثه ها حین مسواک زدن ، غذا خوردن یا حتی خونریزی خود به خود و بوی بد دهان اشاره کرد . در صورت عدم درمان التهاب لثه ، ممکن است تحلیل استخوان فک ( استخوان اطراف دندان ) ، بروز آبسه پریودنتال و خروج چرک از لثه ، لقی دندان و در نهایت افتادن خود به خود ایجاد شود . با این حال در بسیاری از موارد ، تشخیص اولیه بیماری پریودنتال تنها توسط دندانپزشک و با استفاده از وسایل مربوطه قابل انجام است .
برای پیشگیری باید در درجه ی اول بدانید مهم ترین علت بروز التهاب لثه و بیماری پرودنتال ، تجمع پلاک میکروبی روی دندان ها است ، پلاک میکروبی یک لایه شیری رنگ و کدر می باشد که به خودی خود در عرض دو ساعت پس از انجام روش های مکانیکی بهداشت دهان و دندان ( شامل مسواک زدن و نخ دندان ) تشکیل خواهد شد و با گذشت زمان نوع میکروب ها به سمت انواع بیماری زا گرایش پیدا خواهد کرد . در صورتی که این لایه میکروبی بیش از 12 ساعت روی دندان ها باقی بماند ، این قابلیت را خواهد داشت که موجب بیماری پریودنتال شود . بنابراین انجام درست روش های مکانیکی بهداشتی دهان و دندان ها ، در پیشگیری از بروز بیماری لثه بسیار موثر خواهد بود . لازم به ذکر است که وجود جرم های دندانی اگر چه به خودی خود نمی توانند موجب بیماری پرودنتال شوند اما با توجه به ماهیت فیزیکی آن همواره توسط پلاک میکروبی پوشانده شده اند . به این ترتیب برداشته شدن جرم هایی که روی دندان ها تشکیل شده اند ، به طور غیر مستقیم در جلوگیری از بروز بیماری پریودنتال تاثیرگذار خواهد بود .
نکته ی مهم اینکه ، پلاک میکروبی که روی دندان ها تشکیل شده ، صرفاً به روش مکانیکی ( مسواک و نخ دندان ) قابل برداشتن است و دهان شویه کردن با آب هیچ گاه نمی تواند پلاک میکروبی را بردارد . حتی دهان شویه با آب نمک ، سرم فیزیولوژی و دهان شویه های ضدمیکروبی نیز نمی تواند به اندازه ی شیوه های مکانیکی در کاهش پلاک میکروبی موثر باشد و صرفاً می تواند تشکیل آن را تا حدی به تاخیر بیندازد .
در نهایت اینکه پیشگیری به موقع از بروز التهاب لثه می تواند از عواقب برگشت ناپذیر آن جلوگیری کند .
بیماری لثه ای از شایع ترین بیماری های دهان و دندان است ؛ به طوری که طبق برآورد اخیر ، بیش از 90 درصد افراد جامعه دچار نوعی بیماری لثه ای هستند .
نسوج اطراف دندان ( بافت های پریودنتال ) شامل لثه ، استخوان فک ، الیاف پریودنتال و سپتوم است . از علایم بالینی التهاب لثه می توان به تغییر رنگ لثه از صورتی کم رنگ به قرمز ، خونریزی از لثه ها حین مسواک زدن ، غذا خوردن یا حتی خونریزی خود به خود و بوی بد دهان اشاره کرد . در صورت عدم درمان التهاب لثه ، ممکن است تحلیل استخوان فک ( استخوان اطراف دندان ) ، بروز آبسه پریودنتال و خروج چرک از لثه ، لقی دندان و در نهایت افتادن خود به خود ایجاد شود . با این حال در بسیاری از موارد ، تشخیص اولیه بیماری پریودنتال تنها توسط دندانپزشک و با استفاده از وسایل مربوطه قابل انجام است .
برای پیشگیری باید در درجه ی اول بدانید مهم ترین علت بروز التهاب لثه و بیماری پرودنتال ، تجمع پلاک میکروبی روی دندان ها است ، پلاک میکروبی یک لایه شیری رنگ و کدر می باشد که به خودی خود در عرض دو ساعت پس از انجام روش های مکانیکی بهداشت دهان و دندان ( شامل مسواک زدن و نخ دندان ) تشکیل خواهد شد و با گذشت زمان نوع میکروب ها به سمت انواع بیماری زا گرایش پیدا خواهد کرد . در صورتی که این لایه میکروبی بیش از 12 ساعت روی دندان ها باقی بماند ، این قابلیت را خواهد داشت که موجب بیماری پریودنتال شود . بنابراین انجام درست روش های مکانیکی بهداشتی دهان و دندان ها ، در پیشگیری از بروز بیماری لثه بسیار موثر خواهد بود . لازم به ذکر است که وجود جرم های دندانی اگر چه به خودی خود نمی توانند موجب بیماری پرودنتال شوند اما با توجه به ماهیت فیزیکی آن همواره توسط پلاک میکروبی پوشانده شده اند . به این ترتیب برداشته شدن جرم هایی که روی دندان ها تشکیل شده اند ، به طور غیر مستقیم در جلوگیری از بروز بیماری پریودنتال تاثیرگذار خواهد بود .
نکته ی مهم اینکه ، پلاک میکروبی که روی دندان ها تشکیل شده ، صرفاً به روش مکانیکی ( مسواک و نخ دندان ) قابل برداشتن است و دهان شویه کردن با آب هیچ گاه نمی تواند پلاک میکروبی را بردارد . حتی دهان شویه با آب نمک ، سرم فیزیولوژی و دهان شویه های ضدمیکروبی نیز نمی تواند به اندازه ی شیوه های مکانیکی در کاهش پلاک میکروبی موثر باشد و صرفاً می تواند تشکیل آن را تا حدی به تاخیر بیندازد .
در نهایت اینکه پیشگیری به موقع از بروز التهاب لثه می تواند از عواقب برگشت ناپذیر آن جلوگیری کند .