پرسش :
آیا در اسلام تأکید خاصی بر انجام آمیزش در بستر شده است؟ اصولاً آیا در اسلام در مورد شکل و پوزیشن آمیزش دستوراتی وارد شده است؟ در صورت امکان علاوه بر نظر فقهاء روایات رسیده در این مورد را هم بیان کنید؟ (مرجع تقلید: سیستانی)
پاسخ :
از آنجا که دین اسلام، آئین زندگی است، برای همۀ جنبه های زندگی انسان برنامه هایی ارائه کرده است از جمله در مورد آمیزش و مسائل زناشویی آدابی بیان نموده است که رعایت این آداب، در بهداشت فردی و اجتماعی، روحی و جسمی زن و شوهر، بچه دار شدن و سالم بودن آن، ازدیاد محبت و غیره تأثیر دارد.
با توجه به روایات، برخی از این آداب آمیزش عبارتند از:
1. شروع آمیزش با ذکر و یاد خدای متعال: در روایات قبل از آمیزش دعا و اذکاری ذکر شده است که مهم ترین آن یاد خداست؛ چنانچه حضرت علی (ع) می فرمایند:« هرگاه کسی قصد هم بستری دارد، بگويد: بسم الله و بالله اللهم جنبنی الشيطان ما رزقتنی ؛ به نام خدا و براي خدا ،خدايا دور ساز شيطان را از آنچه به من روزی می دهی» .[1]
2. زمان آمیزش: برای آمیزش زمانی در نظر گرفته شده است که عدم رعایت آن می تواند تأثیرات بدی را به دنبال داشته باشد؛ چنانچه امام صادق (ع) می فرماید: « در اول ماه و ميان ماه و آخر ماه جماع مكن كه باعث سقط فرزند (جنین) می شود و اگر فرزندى متولد شود ممکن است ديوانه باشد يا صرع داشته باشد... ».[2]
3. آمیزش در ایام حیض و نفاس و در حال روزه داری نباشد. پیامبر اکرم (ص) فرمودند:« هر كس در حال حيض با همسر خود همبستر شود و فرزندی که متولد می شود مبتلا به خوره يا پيسى باشد، پس ملامت نكند مگر خود را ».[3]
همه مراجع تقلید و از جمله حضرت آیة الله العظمی سیستانی جماع کردن در چنین ایامی را حرام می دانند.[4]
4. در هنگام آمیزش رو به قبله و پشت به قبله نباشند. امام صادق (ع) می فرمایند: «... (مرد) رو به قبله و پشت به قبله جماع نكند... ».[5]
5. مکان آمیزش باید به دور از حضور دیگران حتی کودکان و نوزادانی که بیدار هستند، باشد. پیامبر اسلام (ص) می فرمایند:« اگر در اتاقی که کودکی در آن بیدار است با همسر خود همبستر شوید (آمیزش کنید) موجب می شود که کودک روی رستگاری را به خود نبیند».[6]
6. در برخی روایات از آمیزش در جاهایی مانند کشتی و زیر آسمان نهی شده است.[7]
بنابراین، گرچه در روایات نیامده است که آمیزش حتماً در بستر باشد اما اسلام این عمل را در هر جا و هر محلی اجازه نداده است و باید جای مخصوص و مناسبی برای این کار در نظر گرفته شود.
گفتنی است که عدم رعایت موارد فوق به جز بند 3 موجب حرمت نیست و فقط کراهت دارد.
پی نوشتها:
[1] . حر عاملی، محمد بن حسن، وسائل الشیعه، ج20، ص136، مکتبة الاسلامیه، تهران.
[2] . مجلسی، محمد باقر، حلیة المتقین، باب چهارم در بیان فضیلت تزویج و آداب آن، فصل چهارم.
[3] . حلیة المتقین، فصل چهارم از باب چهارم.
[4] . رساله توضیح المسائل معظم له، مسأله 448و504.و 1565.
[5] . حلیة المتقین، فصل چهارم از باب چهارم؛ وسائل الشیعه، ج20، ص120.
[6] . وسائل الشیعه، ج20، ص132.
[7] . وسائل الشیعه، ج20،ص137.
http://farsi.islamquest.net
از آنجا که دین اسلام، آئین زندگی است، برای همۀ جنبه های زندگی انسان برنامه هایی ارائه کرده است از جمله در مورد آمیزش و مسائل زناشویی آدابی بیان نموده است که رعایت این آداب، در بهداشت فردی و اجتماعی، روحی و جسمی زن و شوهر، بچه دار شدن و سالم بودن آن، ازدیاد محبت و غیره تأثیر دارد.
با توجه به روایات، برخی از این آداب آمیزش عبارتند از:
1. شروع آمیزش با ذکر و یاد خدای متعال: در روایات قبل از آمیزش دعا و اذکاری ذکر شده است که مهم ترین آن یاد خداست؛ چنانچه حضرت علی (ع) می فرمایند:« هرگاه کسی قصد هم بستری دارد، بگويد: بسم الله و بالله اللهم جنبنی الشيطان ما رزقتنی ؛ به نام خدا و براي خدا ،خدايا دور ساز شيطان را از آنچه به من روزی می دهی» .[1]
2. زمان آمیزش: برای آمیزش زمانی در نظر گرفته شده است که عدم رعایت آن می تواند تأثیرات بدی را به دنبال داشته باشد؛ چنانچه امام صادق (ع) می فرماید: « در اول ماه و ميان ماه و آخر ماه جماع مكن كه باعث سقط فرزند (جنین) می شود و اگر فرزندى متولد شود ممکن است ديوانه باشد يا صرع داشته باشد... ».[2]
3. آمیزش در ایام حیض و نفاس و در حال روزه داری نباشد. پیامبر اکرم (ص) فرمودند:« هر كس در حال حيض با همسر خود همبستر شود و فرزندی که متولد می شود مبتلا به خوره يا پيسى باشد، پس ملامت نكند مگر خود را ».[3]
همه مراجع تقلید و از جمله حضرت آیة الله العظمی سیستانی جماع کردن در چنین ایامی را حرام می دانند.[4]
4. در هنگام آمیزش رو به قبله و پشت به قبله نباشند. امام صادق (ع) می فرمایند: «... (مرد) رو به قبله و پشت به قبله جماع نكند... ».[5]
5. مکان آمیزش باید به دور از حضور دیگران حتی کودکان و نوزادانی که بیدار هستند، باشد. پیامبر اسلام (ص) می فرمایند:« اگر در اتاقی که کودکی در آن بیدار است با همسر خود همبستر شوید (آمیزش کنید) موجب می شود که کودک روی رستگاری را به خود نبیند».[6]
6. در برخی روایات از آمیزش در جاهایی مانند کشتی و زیر آسمان نهی شده است.[7]
بنابراین، گرچه در روایات نیامده است که آمیزش حتماً در بستر باشد اما اسلام این عمل را در هر جا و هر محلی اجازه نداده است و باید جای مخصوص و مناسبی برای این کار در نظر گرفته شود.
گفتنی است که عدم رعایت موارد فوق به جز بند 3 موجب حرمت نیست و فقط کراهت دارد.
پی نوشتها:
[1] . حر عاملی، محمد بن حسن، وسائل الشیعه، ج20، ص136، مکتبة الاسلامیه، تهران.
[2] . مجلسی، محمد باقر، حلیة المتقین، باب چهارم در بیان فضیلت تزویج و آداب آن، فصل چهارم.
[3] . حلیة المتقین، فصل چهارم از باب چهارم.
[4] . رساله توضیح المسائل معظم له، مسأله 448و504.و 1565.
[5] . حلیة المتقین، فصل چهارم از باب چهارم؛ وسائل الشیعه، ج20، ص120.
[6] . وسائل الشیعه، ج20، ص132.
[7] . وسائل الشیعه، ج20،ص137.
http://farsi.islamquest.net