پرسش :

لطفاً در مورد شب زفاف توضیح دهید.


پاسخ :
شب زفاف اولین شب همبستری دو زوجی است که از راه صحیح شرعی با همدیگر پیمان زناشویی بسته اند. این شب از شب هاى بسيار مهم و مبارك در زندگی هر فردی است و به همين جهت در منابع اسلامى آداب فراوانى براى آن ذكر شده است. مباركى آن از اين جهت است كه در روايت آمده مؤمن با ازدواج و عروسى كردن نيمى از ايمانش تكميل مى شود. در اين شب دعا مستجاب است و فرشتگان براى عروس و داماد رحمت خدا را نازل مى كنند.
آداب روابط زناشويى زن و مرد دو قسم است:
الف. آداب شب زفاف كه عبارت است:
1. ابتدا عروس و داماد وضو بگيرد.
2. تكبير در شب زفاف برخلاف مراسم جاهليت.
3. خواندن دو ركعت نماز پس از گرفتن وضو، با حال خضوع و خشوع و دعاى ذيل كه بسيار در سرنوشت عروس و داماد مؤثر است: « ِ اللَّهُمَّ ارْزُقْنِي إِلْفَهَا وَ وُدَّهَا وَ رِضَاهَا وَ رَضِّنِي بِهَا ثُمَّ اجْمَعْ بَيْنَنَا بِأَحْسَنِ اجْتِمَاعٍ وَ أَسَرِّ ائْتِلَافٍ فَإِنَّكَ تُحِبُّ الْحَلَالَ وَ تَكْرَهُ الْحَرَام‏» خدايا الفت و مودت و رضايت زن را نسبت به من و رضايت مرا نسبت به او، بر من ارزانى دار و ميان ما را به بهترين وجه مجتمع نما و نيكوترين الفت را به ما عطا كن، همانا تو حلال را دوست مى‏دارى و حرام را زشت مى‏شمارى.
4. خواندن دعا و نيايش، كه بعد از خواندن نماز زفاف صورت مى‏گيرد.
5. دست داماد بر پيشانى عروس، پس از ورود عروس به اتاق زفاف، داماد دست خويش را در حالى كه رو به قبله مى‏ايستد، بر پيشانى عروس مى‏گذارد و براى خود و عروس و اولاد آينده‏اش از وى، دعا مى‏كند. « ْ اللَّهُمَّ بِأَمَانَتِكَ أَخَذْتُهَا وَ بِكَلِمَاتِكَ اسْتَحْلَلْتُ فَرْجَهَا فَإِنْ قَضَيْتَ لِي مِنْهَا وَلَداً فَاجْعَلْهُ مُبَارَكاً سَوِيّاً وَ لَا تَجْعَلْ لِلشَّيْطَانِ فِيهِ شِرْكاً وَ لَا نَصِيباً» خدايا اين زن را به امانت از تو گرفتم و با كلمات تو او را حلال كردم، اگر از اين زن فرزندى براى من مقرر فرمودى او را پربركت و پارسا قرار ده و براى شيطان در او بهره‏اى قرار مده.
ب. آداب عمومى زناشويى: «مستحبات»
1. گرفتن وضو
2. گفتن بسم اللّه
3. در هنگام جماع تعجيل نكند و زن را براى آن آماده كند تا او هم كاملًا لذت ببرد.
4. جماع در شب‏هاى دوشنبه، سه شنبه، پنج شنبه يا جمعه باشد.
5. جماع را وقتى انجام دهد كه زن ميل دارد.
بهتر است از همبستری با خصوصیات زیر پرهيز گردد:
1. در شب و روزى كه ماه و خورشيد گرفته است.
2. هنگام غروب خورشيد.
3. هنگام طلوع فجر تا طلوع آفتاب.
4. شب اول ماه غير از ماه رمضان.
5. در شب آخر ماه.
6. بعد از احتلام در خواب.
7. در اتاقى كه بچه‏اى وجود داشته باشد.
8. نگاه كردن به فرج همسر.
9. به صورت عريان.
10. در زير آسمان.
11. رو به قبله و پشت به قبله.
12. هنگامى كه شكم پر است[1].
13. در جايى كه كودكى باشد كه به آنها نگاه كند يا سر و صداى آنها را بشنود، هر چند چيزى متوجه نشود.
14. در فرصت بين اذان و اقامه نماز كه مخصوص اعمال عبادى است.
15. در شب عيد قربان.
16. در شب عيد فطر.
در غير اين مواردى كه مكروه است در ساير مواقع نزديكى و مقاربت اشكالى ندارد[2].
برای آگاهی بیشتر مراجعه شود به:
1. آيين همسردارى، ابراهيم امينى
2. ازدواج آسان، اشتهاردى
3. ازدواج دراسلام، مشكينى
4. ازدواج مكتب انسان سازى، دكتر پاك نژاد
5 . حليه المتقين، علامه مجلسى ص 75 - 70.
6. ازدواج و مسائل جنسى، گروهى از نويسندگان
7. بهشت خانواده، دكتر سيد جواد مصطفوى.
پی نوشتها:
[1] . سفينه البحار، ج 1، ص 181
[2] . نرم افزار پرسمان.
http://farsi.islamquest.net
نسخه چاپی