پرسش :

لطفاً در مورد ارائه یک الگوی مناسب (اسلامی، اقتصادی، شاد، عملی و متناسب با فرهنگ ایرانی) برای بر پایی جشن ازدواج (با شرایط مذکور) این جانب را راهنمایی کنید و يك راهكار عملی به بنده نشان دهید.


پاسخ :
ازدواج نیکوترین و دوست داشتنی ترین بنیاد در اسلام است[1] و کسی که ازدواج کند نصف دین خود را حفظ کرده است.[2] مراسم ازدواج یکی از شیرین ترین لحظات زندگی هر زوج و پدر و مادر و نزدیکان او است. بنابراین، باید به همراه برنامه های مثبت و سالم برگزار شود، تا موجب برکت و مبارکی در زندگی زوج جوان شود. خوشبختانه امروزه در جامعه اسلامی ما در خانواده های زیادی این مراسم به صورتی زیبا، شاد و متناسب با فرهنگ اسلامی و ایرانی برگزار می گردد. برخی از معیار ها و شرایط یک الگوی متناسب با فرهنگ اسلامی در برگزاری مجالس جشن ازدواج عبارت اند از:

1. گروهی از مردم (اقوام، نزدیکان، همسایگان و... ) که در بین آنان افراد فقیر و کم درآمد نیز باشند، برای ولیمه و اطعام دعوت شوند.[3]

2. مجلس زنانه در محلی جدای از محل مجلس مردانه تشکیل گردد و از اختلاط زنان و مردان به شدت پرهیز شود.

3. اگرچه باید از مهمانان پذیرایی خوبی به عمل آید اما باید دقت شود که از اسراف و تجملات پرهیز گردد.

4. سعی شود از استفاده از افراد خوش صوت و اشعار در مدح اهل بیت (ع) و اشعار فکاهی و طنز و یا با استفاده از گروه های تئاتر و نمایش های کمدی فضای مجلس شاد شود.

5. از انجام برنامه های حرام و گناه؛ نظیر موسیقی ها و نوارهای مناسب با مجالس لهو و لعب، رقص زنان در حضور مردان و بالعکس، پذیرایی با خوردنی ها و نوشیدنی های حرام و غیر مجاز از نظر اسلام و ... پرهیز شود.

6. از ایجاد مزاحمت برای مردم و همسایگان و اشخاص بیمار (سر و صدا، راه بندان و ...) به شدت پرهیز شود.

7. از هر گونه چشم هم چشمی و برنامه هایی که عروس و داماد و پدر و مادر آنان را از نظر مالی دچار مشکل کند، دوری کنند.

پی نوشتها:
[1] صدوق، من‏ لا يحضره‏ الفقيه، ج 3 ، ص 383 ،4343- وَ رَوَى عَبْدُ اللَّهِ بْنُ الْحَكَمِ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ (ع) قَالَ، قَالَ رَسُولُ اللَّهِ (ص): "مَا بُنِيَ بِنَاءٌ فِي الْإِسْلَامِ أَحَبُّ إِلَى اللَّهِ تَعَالَى مِنَ التَّزْوِيجِ".

[2] کلینی، الكافي، ج 5 ، ص 329 ، عَلِيُّ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ بُنْدَارَ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ خَالِدٍ عَنِ الْجَامُورَانِيِّ عَنِ الْحَسَنِ‏ بْنِ عَلِيِّ بْنِ أَبِي حَمْزَةَ عَنْ كُلَيْبِ بْنِ مُعَاوِيَةَ الْأَسَدِيِّ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ (ع) قَالَ، قَالَ رَسُولُ اللَّهِ (ص): "مَنْ تَزَوَّجَ أَحْرَزَ نِصْفَ دِينِهِ وَ فِي حَدِيثٍ آخَرَ فَلْيَتَّقِ اللَّهَ فِي النِّصْفِ الْآخَرِ أَوِ الْبَاقِي".

[3] الكافي، ج 6 ، ص 281، ح 3 ، عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ عَنْ أَبِيهِ عَنِ النَّوْفَلِيِّ عَنِ السَّكُونِيِّ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ (ع) قَالَ، قَالَ رَسُولُ اللَّهِ (ص): "الْوَلِيمَةُ فِي أَرْبَعٍ الْعُرْسِ وَ الْخُرْسِ وَ هُوَ الْمَوْلُودُ يُعَقُّ عَنْهُ وَيُطْعَمُ وَ الْإِعْذَارِ وَ هُوَ خِتَانُ الْغُلَامِ وَ الْإِيَابِ وَ هُوَ الرَّجُلُ يَدْعُو إِخْوَانَهُ إِذَا آبَ مِنْ غَيْبَتِه".‏
http://farsi.islamquest.net
نسخه چاپی