پرسش :

دوست من كه بي دين است نه اعتقادی به دین دارد و نه آگاهی زیادی از دین دارد، من مي دانم كه بي دين ها در جهنم مي مانند من سعي كردم كه به او چيزهایي درباره اسلام ياد بدهم اما او فقط در مقابل حرف من عناد می ورزد، آيا اين به این معنا است كه او به جهنم می رود؟ آيا مي توانيد به من بگویید چه راه هاي ديگری براي كمك به او هست؟


پاسخ :
سعی کنید زیبایی های دین را به او بنمایانید تا برای او انگیزه ی فراگیری و گرایش به دین پدید آید مثلا دین و اخلاق دینی در زندگی شما نمایان شود و او بفهمد که حضور دین و دینداری تا چه مقدار می تواند در زیبای بخشی به ارتباط با دوستان و خانواده و... مؤثر باشد. علاوه شما می توانید کتابهای مفید و جذاب را در ایام و مناسبت های مختلف که برای او از اهمیت برخوردار است، به او هدیه کنید.
تلاش کنید که با عمل و رفتار و اخلاق خود، او را به اسلام و دین دعوت کنید و فقط به گفتار و زبان بسنده نکنید.
ورود به بهشت بر ملاک "ایمان" و "عمل صالح" استوار است.
فرد شیعه هم به شرطی به بهشت می رود که از شیعه بودن تنها عنوانی را یدک نکشیده، و به لوازم شیعه گری عمل کرده باشد و یا سرمایه ای اندوخته باشد که با آن مورد شفاعت واقع شود.
پیروان هر دین آسمانی تا قبل از آمدن شریعت بعد- اگر طبق دین خود عمل کرده باشند-، بهشتی خواهند بود، لکن پس از بعثت رسول الله (ص) تنها دین مقبول درگاه الاهی، اسلام واقعی است که در مکتب اهل بیت، تجلی یافته است.
البته از قرآن و روايات اسلامي استفاده مي شود که مستضعفین؛ یعنی کسانی که توان دست یابی به راهنما را نداشته و امکان مهاجرت به سایر بلاد و ... را نیز نداشته اند، لکن طبق فطرت خود "انسان" زیسته اند، از رحمت الاهی برخوردار خواهند شد. مستضعفین، علاوه بر جاهلان قاصر، افراد نابالغ (که قبل از بلوغ و تکلیف از دنیا می روند) و نیز دیوانگان و ... را نیز شامل می شود.
پس تنها كساني كه با عناد ورزي و لجاجت، بعد از شناختن حق، آن را نمي پذيرند و همچنين كساني كه در شناخت حقيقت تساهل به خرج داده و مقصر شناخته شوند، اهل نجات نيستند، اما اكثريت انسان ها كه قاصر بوده و عنود نيستند با لطف و رحمت الاهي، اهل نجات هستند.

http://farsi.islamquest.net
نسخه چاپی