پرسش :

من جواني24 ساله، مجرد و دانشجوي پزشکي خوابگاهي هستم. ديگران مرا فردي(خيلي) مذهبي مي دانند و چنين نيز بوده ام اما متأثر از محيط تهران، دانشگاه، دوستان ناباب ايمانم دچار فرودهايي شد و در نهايت تابستان امسال با ورود ناگهاني به اينترنت دچار گناه شدم، گناهاني که از فکر کردن به آنها هم دچار شرم مي شوم و آخر هم نداشت و به جاهايي کشيد که ... يک ماه است توبه کرده ام، به رحمت او اميد دارم اما 1. باوجود توبه، روزه، گرسنگي، دوستان صالح، احتياط در آنچه به قلبم وارد مي شود، نماز و ... افکار شهوت انگيز و تصاوير آنچه ديده و کرده ام آزارم مي دهد. رفاقتم با دوستانم را تحت تأثير قرار داده، در ايمانم اثر بسيار بدي دارد، درس خواندنم را متأثر ساخته علاوه بر آنکه خود زمينه گناه است، نمي دانم چه کنم؟ با کسي هم نمي توانم مشورت کنم، خواهش مي کنم راهنماييم کنيد. 2. حتي قبل اين دوران سياه هم دچار رفاقتهاي شيطاني شده بودم البته با دوستانم که در حد فکر بود که آن هم بي تأثير از گناه چند سال قبلم نبود و نظر رحمت خداوند مرا حفظ کرد و حال بدتر، چه کنم؟ در ضمن فعلا امکان ازدواج برايم فراهم نيست.


پاسخ :
افکار انسان ها مانند اتومبیلی است، که اگر کنترل نشود ممکن است به هر طرف برود، اما یک راننده ماهر می تواند آن را در یک مسیر صحیح به حرکت در آورده و به سر منزل مقصود برساند. برای کنترل و هدایت افکار سعی و تلاش زیادی لازم است تا دچار وسوسه های شیطانی نشود. اگر انسان اثرات و عواقب افکار ناپسند را در نظر داشته باشد سعی خواهد کرد فکر خود را در مسیر صحیح هدایت کند.
بعضی از راه های کنترل غرایز جنسی و افکار شیطانی و شهوانی عبارتند از:
1. خرد ورزی: یکی از راه های مهار احساسات و افکار ناپسند و متعادل ساختن غریزه جنسی استفاده از نیروی خرد وعقل است؛ حضرت امام علی(ع) می فرماید:« به درستی که از برای دلها اندیشه ها و خواهش های بدی باشد و عقل ها منع می کند از آنها ».[1] بنابراین، عقل نگهبان خیر خواهی است که مانع طغیان غرایز می شود؛ کسی که عقل را راهنمای خود قرار دهد، لذت آنی و لحظه ای را بر لذت دائمی ترجیح نمی دهد و با در نظر گرفتن مفاسد و نتایج شهوت رانی و بی بند وباری، از پیروی بی قید و شرط تمایلات و افکارنفسانی و شیطانی پرهیز می کند. البته عقل ضعیف و ناتوان هرگز قادر به مهار احساسات تند و سرکش دوران جوانی نیست، بلکه باید عقل را نورانی کرد و آن فقط با انجام اعمال نیک و با توکل به خدای تعالی و توسل به امامان معصوم (ع) میسر است؛ حضرت امام علی (ع) فرمودند:« ذکر و نام ما اهلبیت موجب شفای بیماری روحی، روانی و جسمی خواهد شد ».[2]
2. خدا محوری : به طور طبیعی در هنگام بلوغ و فشار غریزه جنسی عقل به تنهایی قادر به کنترل شهوت نیست؛ در این شرایط به سلاحی برنده تر نیاز است و آن تقوی و عشق به خدا ودر یک کلمه خدا محوری است. با رعایت تقوی نه تنها انسان از محیط گناه آلود و شهوت انگیز دوری می کند، بلکه برای او چنان حالتی ایجاد می شود که حتی با ورود به ورطه گناه می تواند خود را حفظ کند.
قرآن مجید می فرماید:« پرهيزگاران هنگامى كه گرفتار وسوسه‏هاى شيطانى كه پيرامون وجود آنها در گردش است مى‏شوند به ياد خدا مى‏افتند و بينا مى‏گردند ».[3] پس، اگر کسی توجّه ‏كند كه خدا كارش را مى‏بيند و حرفش را مى‏شنود، همین توجّه به حضور خداوند، سبب ترك گناه مى‏شود. چنان كه امام صادق (ع)درباره‏ اين آيه فرمود:«وسوسه گناه به سراغ بنده مى‏آيد، او به ياد خداوند مى‏افتد، متذكّر شده و انجام نمى‏دهد».[4]
مثلاً حضرت یوسف (ع) با استفاده از قدرت معنوی وتقوا خود را از آلوده شدن به گناه حفظ کرد. خدای متعال به وسیله مقررات دینی، پسران و دختران را در حیطه شرع محدود می کند و از طغیان غریزه باز می دارد که مهم ترین آنها ارتباط خلق وخالق یعنی نماز و روزه است؛ قرآن کریم نماز را یک عامل بازدارنده از گناه می داند آنجا که می فرماید :«نماز آدمی را از کارهای زشت باز می دارد».[5]
طبيعت نماز از آنجا كه انسان را به ياد نيرومندترين عامل بازدارنده يعنى اعتقاد به مبدء و معاد مى‏اندازد، داراى اثر بازدارندگى از فحشاء و منكر است. تمام اجزاء نماز موجى از معنويت در وجود او ايجاد مى‏كند، موجى كه سدّ نيرومندى در برابر گناه محسوب مى‏شود. منتها هر نمازى به همان اندازه كه از شرايط كمال و روح عبادت برخوردار است نهى از فحشاء و منكر مى‏كند، گاه نهى كلى و جامع و گاه نهى جزئى و محدود. ممكن نيست كسى نماز بخواند و هيچ گونه اثرى در او نبخشد هر چند نمازش صورى باشد هر چند آلوده گناه باشد، البته اين گونه نماز تأثيرش كم است، اين گونه افراد اگر همان نماز را نمى‏خواندند از اين هم آلوده‏تر بودند.
روشنتر بگوئيم: نهى از فحشاء و منكر سلسله مراتب و درجات زيادى دارد و هر نمازى به نسبت رعايت شرايط داراى بعضى از اين درجات است.[6]
3. برای انجام و یا ترک هرکاری باید اراده و تصمیم جدی داشت؛ پس،برای ترک افکار ناپسند باید اراده جدی داشت.
4.از مشاهده انواع عکس ها و فیلم ها و مناظر شهوت انگیز به شدت پرهیز شود.
5. دوری از خیال پردازی و فکر کردن در مسائل شهوانی: برای پیشگیری از انحراف جنسی باید اندیشه را از نفوذ شیطانی دورنگه داشت؛ زیرا گام نخست در انحراف، فکر کردن در باره آن است. حضرت امام علی (ع) می فرماید:« کسی که در اطراف گناه بسیار بیندیشد، سر انجام به آن کشیده خواهد شد ».[7] اگر چه طرد افکار شیطانی در آغاز برای جوان مجرد بسیار دشوار است اما با استقامت و تمرین و ممارست مداوم می تواند قوه تخیّل خود را کنترل کند؛ همانطور که هر چیزی در اثر تمرین زیاد به دست می آید.
6. پر کردن اوقات فراغت : یکی از عوامل پیدایش افکار شهوانی و انجام گناه، بیکاری است. و سعی کنید همیشه مشغول به کارهای مفید باشید ( مطالعه کتابهای غیر شهوت انگیز- ورزش سنگین و...) و به یاد داشته باشید بیکاری مساله ای است که اگر از آن دوری نکنید ممکن است شما را به هر چیزی وادارد.
پیامبر اکرم (ص) می فرماید:« دو خصلت برای بسیاری از مردم مایه فتنه است: سلامت بدن و بیکاری ».[8]
نتیجه این که، با توکل بر خدا و توسل به ائمه اطهار (ع) می توان بر هر مشکلی – چه روحی و چه جسمی – پیروز شد و افکار شیطانی در مورد گناهی را کنترل کرده و به مرور زمان از ذهن پاک کرد و این هم صبر و استقامت می خواهد؛ اما این توکل و توسل باید همراه با انجام یک سری اعمالی باشد که ذکر شد.

پی نوشتها:

[1]. خوانساری، آقا جمال الدین، شرح بر غررالحکم ، ج 2ص 500 ان القلوب خواطر سوء والعقول تزجر منها؛ نشر دانشگاه تهران، چاپ اول، 1366شمسی.

[2]. مجلسی، محمدباقر، بحار الانوار، ج2، ص145، حدیث 10، مؤسسة الوفاء، لبنان.

[3]. اعراف، 201:" إِنَّ الَّذِينَ اتَّقَوْا إِذا مَسَّهُمْ طائِفٌ مِنَ الشَّيْطانِ تَذَكَّرُوا فَإِذا هُمْ مُبْصِرُون "

[4]. عروسی حویزی، عبد علی بن جمعه، تفسیر نورالثقلین، ج2، ص112، حدیث شماره 414، انتشارات اسماعیلیان، قم، چاپ چهارم، 1415 قمری.

[5]. عنکبوت، 45:"... إِنَّ الصَّلاةَ تَنْهى‏ عَنِ الْفَحْشاءِ وَ الْمُنْكَر..."

[6]. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج16، ص 284 و 285، دارالکتب الاسلامیة، تهران، چاپ اول، 1374 شمسی.

[7]. خوانساری آقا جمال الدین، شرح غررالحکم ، ج 5، ص 321، حدیث 8561؛ "من کثر فکره فی المعاصی دعته الیها"

[8]. تحف العقول، ترجمه: جنتی، احمد، ص 65، مؤسسه امیر کبیر، تهران، چاپ اول، 1382 شمسی.

منبع: http://farsi.islamquest.net
نسخه چاپی