پرسش :
در زمان رجعت حضرت مهدی (عج) چه تعداد از پیامبران و امامان (علیهم السلام) ظهور خواهند کرد؟
پاسخ :
رجعت، در لغت به معنای بازگشتن، و برگشتن می باشد. و در اصطلاح به این معناست که عده ای از افراد (مومنین خالص و مشرکین محض) پس از مردن بعد از ظهور امام زمان (ع) و در زمان حكومت جهانى ايشان و قبل از بر پایی قیامت دوباره به این دنیا بر می گردند.
اعتقاد به رجعت، از جمله معتقدات مذهب اهل البیت است و مستند به آیات و روایات متعدد می باشد که بعضی از این آیات و روایات را برای توضیح مطلب بیان می کنیم:
آیات
از تدبر در آیات قرآن می توان نتیجه گرفت که قرآن کریم به دو گونه به مسأله رجعت اشاره نموده است:
1. آیاتی که به وقوع رجعت در آینده اشاره دارد مانند، آیه شریفه 82 از سوره نمل که خداوند در این آیه می فرماید: « (به خاطر آور) روزى را كه ما از هر امّتى، گروهى را از كسانى كه آيات ما را تكذيب مىكردند محشور مىكنيم؛ و آنها را نگه مىداريم تا به يكديگر ملحق شوند!». بسيارى از بزرگان اين آيه را اشاره به مسأله رجعت و بازگشت گروهى از بدكاران و نيكوكاران به همين دنيا در آستانه رستاخيز مىدانند، چرا كه اگر اشاره به خود رستاخيز و قيامت باشد ، تعبير به من كل امة فوجا ( از هر جمعيتى، گروهى ) صحيح نيست، زيرا در قيامت ، همه محشور مىشوند ، چنان كه قرآن در آيه 47 سوره كهف مىگويد: « ما آنها را محشور مىكنيم و احدى را ترك نخواهم گفت ».
2. آیاتی که به وقوع حوادثی در امت هاى پيشين اشاره مي فرمايد که در واقع نوعی رجعت محسوب می شود، مانند:
آیه 259 سوره بقره. در باره ی پيامبرى است كه از كنار يك آبادى عبور كرد در حالى كه ديوارهاى آن فرو ريخته بود و اجساد و استخوانهاى اهل آن در هر سو پراكنده شده بود، و از خود پرسيد چگونه خداوند اين ها را پس از مرگ زنده مىكند ، اما خدا او را يكصد سال ميراند و سپس زنده كرد و به او گفت چقدر درنگ كردى ؟ عرض كرد يك روز يا قسمتى از آن ، فرمود نه بلكه يكصد سال بر تو گذشت اين پيامبر ، عزير باشد يا پيامبر ديگرى تفاوت نمىكند ، مهم صراحت قرآن در زندگى پس از مرگ در همين دنيا است.
روایات
علامه مجلسى در بحارالانوار، حدود 200 روايت صريح پيرامون رجعت، از بيش از 40 نفر از روایان ثقه (مورد اعتماد) و بزرگ نقل كرده است و فرموده: بيش از 50 كتاب توسط علماى بزرگ پيرامون رجعت نوشته شده است.[1] روايات در خصوص رجعت، به نحوى متواتر است كه وقوع رجعت را مسلّم مى كند. امام صادق(ع) فرمود: "اين فرموده خداى متعال كه مىفرمايد: «همانا ما پيامبران خود و كسانى را كه ايمان آوردهاند در زندگى دنيا و در روزى كه گواهان بر مىخيزند يارى و نصرت مىنمائيم» به خدا قسم كه در باره رجعت است، به جهت اينكه انبياء كثيرى در دنيا نصرت نشدند و ائمه نيز بعد از آنها در دنيا كشته شده و يارى نشدند، پس اين قول خداى تعالى در باره وقوع رجعت است و مراد از اشهاد يا گواهان، ائمه عليهم السلام مىباشند.
در روایات زیادی آمده است بعد از ظهور امام زمان (عج) همه امامان معصوم (ع) و همچنین همه پیامبرانی که مورد ستم قرار گرفتند و مومنان خالص و کافران و مشرکان محض به این دنیا بر می گردند تا از قاتلین آنها انتقام گرفته شود.
همچنین، در ادعيه و زيارات معتبر به وقوع رجعت اشاره شده است که بعضی از این دعاها عبارتند از:
1. زيارت جامعه: «...مؤمن بايابكم، مصدّق برجعتكم ...»
2. زيارت آل ياسين: «....و انّ رجعتكم حق لا ريب فيها...»
3. زيارت وارث: «....انى بكم مؤمن و بايابكم موقن...»
4. زيارت عاشورا: «....ان يرزقنى طلب ثارك مع امام منصور من اهل بيت محمد (ص)...»
5. دعاى عهد: «....اللهم ان حال بينى و بينه الموت ... فاخرجنى من قبرى...»
اما اینکه کدام یک از امامان در زمان ظهور آن حضرت رجعت خواهند کرد روایات زیر وارد شده است:
1 پیامبر اعظم (ص) فرمودند: زمانى كه قائم آل محمد (عج) خروج نمايد و سلطنت بدست او برسد، در آن زمان نبى اكرم (ص) و امير المؤمنين خروج خواهند نمود در حالى كه امير المؤمنين صاحب عصا و ميسم[2] است. كه نقش آن بسم اللَّه است و با آن بر پيشانى افراد نقش مىزند كه اين فرد مؤمن است و نيز نقش ميسم بسم الكافر است كه با آن بر پيشانى كافران نقش مىزند تا افراد كافر از مؤمن باز شناخته شوند، در آن زمان همه ائمه عليهم السلام رجعت خواهند نمود تا امير المؤمنين (ع) و مهدى صلوات اللَّه عليه را يارى كنند، خصوصا انبيائى كه در راه خدا آزار فراوان ديدهاند، نظير زكريّا و يحيى و حزقيل و ساير انبيائى كه بدست كافران كشته يا مجروح گشتهاند و همانا اخبار فراوان مستفيضى در باره رجوع ايشان به دنيا و انتقام كشيدن از قاتلين آنها و انتقام از خون حسين (ع) وجود دارد.[3]
2. امام صادق(ع) فرمودند: نخستين امامى كه رجعت مى كند، امام حسين (ع) است و ايشان مدت طولانى حكومت مى كند، به گونه اى كه از كثرت سن ابروهايش روى ديدگانش مى ريزند.[4]
3. طبق روايات وارده پس از ظهور حضرت حجت (عج) حضرت عيسي (ع) به اذن خداوند به زمين نزول خواهد كرد و در حضور همگان بعنوان يكي از ياران حضرت قائم (عج) پشت سر او به نماز خواهد ايستاد. چنانكه در روايتي از پيامبر اكرم (ص) آمده است: "سوگند به آن كسي كه مرا مژده آور راستين قرار داد، اگر از عمر جهان، جز يك روز نمانده باشد، خداوند همان يك روز را آن قدر طولاني مي كند، تا فرزندم مهدي خروج كند. پس از خروج او، عيساي روح الله فرود مي آيد و در پشت سر وي نماز مي گزارد، آن گاه زمين با فروغ پروردگار خويش روشن مي شود و حكومت مهدي به شرق و غرب گيتي مي رسد.
پی نوشتها:
[1] . مجلسی،محمد باقر، بحارالانوار،ج53،ص39، چاپ اول،مؤسسه الوفاء،لبنان،1404ق.
[2] . ميسم چيزيست كه حيوانات را به آن داغ مىكنند.
[3] . مجلسی،محمد باقر، بحارالانوار، ترجمه جلد سیزدهم، دوانی،ص1165.
[4] . مجلسی،محمد باقر، بحارالانوار،ج53،ص46.
منبع: http://farsi.islamquest.net
رجعت، در لغت به معنای بازگشتن، و برگشتن می باشد. و در اصطلاح به این معناست که عده ای از افراد (مومنین خالص و مشرکین محض) پس از مردن بعد از ظهور امام زمان (ع) و در زمان حكومت جهانى ايشان و قبل از بر پایی قیامت دوباره به این دنیا بر می گردند.
اعتقاد به رجعت، از جمله معتقدات مذهب اهل البیت است و مستند به آیات و روایات متعدد می باشد که بعضی از این آیات و روایات را برای توضیح مطلب بیان می کنیم:
آیات
از تدبر در آیات قرآن می توان نتیجه گرفت که قرآن کریم به دو گونه به مسأله رجعت اشاره نموده است:
1. آیاتی که به وقوع رجعت در آینده اشاره دارد مانند، آیه شریفه 82 از سوره نمل که خداوند در این آیه می فرماید: « (به خاطر آور) روزى را كه ما از هر امّتى، گروهى را از كسانى كه آيات ما را تكذيب مىكردند محشور مىكنيم؛ و آنها را نگه مىداريم تا به يكديگر ملحق شوند!». بسيارى از بزرگان اين آيه را اشاره به مسأله رجعت و بازگشت گروهى از بدكاران و نيكوكاران به همين دنيا در آستانه رستاخيز مىدانند، چرا كه اگر اشاره به خود رستاخيز و قيامت باشد ، تعبير به من كل امة فوجا ( از هر جمعيتى، گروهى ) صحيح نيست، زيرا در قيامت ، همه محشور مىشوند ، چنان كه قرآن در آيه 47 سوره كهف مىگويد: « ما آنها را محشور مىكنيم و احدى را ترك نخواهم گفت ».
2. آیاتی که به وقوع حوادثی در امت هاى پيشين اشاره مي فرمايد که در واقع نوعی رجعت محسوب می شود، مانند:
آیه 259 سوره بقره. در باره ی پيامبرى است كه از كنار يك آبادى عبور كرد در حالى كه ديوارهاى آن فرو ريخته بود و اجساد و استخوانهاى اهل آن در هر سو پراكنده شده بود، و از خود پرسيد چگونه خداوند اين ها را پس از مرگ زنده مىكند ، اما خدا او را يكصد سال ميراند و سپس زنده كرد و به او گفت چقدر درنگ كردى ؟ عرض كرد يك روز يا قسمتى از آن ، فرمود نه بلكه يكصد سال بر تو گذشت اين پيامبر ، عزير باشد يا پيامبر ديگرى تفاوت نمىكند ، مهم صراحت قرآن در زندگى پس از مرگ در همين دنيا است.
روایات
علامه مجلسى در بحارالانوار، حدود 200 روايت صريح پيرامون رجعت، از بيش از 40 نفر از روایان ثقه (مورد اعتماد) و بزرگ نقل كرده است و فرموده: بيش از 50 كتاب توسط علماى بزرگ پيرامون رجعت نوشته شده است.[1] روايات در خصوص رجعت، به نحوى متواتر است كه وقوع رجعت را مسلّم مى كند. امام صادق(ع) فرمود: "اين فرموده خداى متعال كه مىفرمايد: «همانا ما پيامبران خود و كسانى را كه ايمان آوردهاند در زندگى دنيا و در روزى كه گواهان بر مىخيزند يارى و نصرت مىنمائيم» به خدا قسم كه در باره رجعت است، به جهت اينكه انبياء كثيرى در دنيا نصرت نشدند و ائمه نيز بعد از آنها در دنيا كشته شده و يارى نشدند، پس اين قول خداى تعالى در باره وقوع رجعت است و مراد از اشهاد يا گواهان، ائمه عليهم السلام مىباشند.
در روایات زیادی آمده است بعد از ظهور امام زمان (عج) همه امامان معصوم (ع) و همچنین همه پیامبرانی که مورد ستم قرار گرفتند و مومنان خالص و کافران و مشرکان محض به این دنیا بر می گردند تا از قاتلین آنها انتقام گرفته شود.
همچنین، در ادعيه و زيارات معتبر به وقوع رجعت اشاره شده است که بعضی از این دعاها عبارتند از:
1. زيارت جامعه: «...مؤمن بايابكم، مصدّق برجعتكم ...»
2. زيارت آل ياسين: «....و انّ رجعتكم حق لا ريب فيها...»
3. زيارت وارث: «....انى بكم مؤمن و بايابكم موقن...»
4. زيارت عاشورا: «....ان يرزقنى طلب ثارك مع امام منصور من اهل بيت محمد (ص)...»
5. دعاى عهد: «....اللهم ان حال بينى و بينه الموت ... فاخرجنى من قبرى...»
اما اینکه کدام یک از امامان در زمان ظهور آن حضرت رجعت خواهند کرد روایات زیر وارد شده است:
1 پیامبر اعظم (ص) فرمودند: زمانى كه قائم آل محمد (عج) خروج نمايد و سلطنت بدست او برسد، در آن زمان نبى اكرم (ص) و امير المؤمنين خروج خواهند نمود در حالى كه امير المؤمنين صاحب عصا و ميسم[2] است. كه نقش آن بسم اللَّه است و با آن بر پيشانى افراد نقش مىزند كه اين فرد مؤمن است و نيز نقش ميسم بسم الكافر است كه با آن بر پيشانى كافران نقش مىزند تا افراد كافر از مؤمن باز شناخته شوند، در آن زمان همه ائمه عليهم السلام رجعت خواهند نمود تا امير المؤمنين (ع) و مهدى صلوات اللَّه عليه را يارى كنند، خصوصا انبيائى كه در راه خدا آزار فراوان ديدهاند، نظير زكريّا و يحيى و حزقيل و ساير انبيائى كه بدست كافران كشته يا مجروح گشتهاند و همانا اخبار فراوان مستفيضى در باره رجوع ايشان به دنيا و انتقام كشيدن از قاتلين آنها و انتقام از خون حسين (ع) وجود دارد.[3]
2. امام صادق(ع) فرمودند: نخستين امامى كه رجعت مى كند، امام حسين (ع) است و ايشان مدت طولانى حكومت مى كند، به گونه اى كه از كثرت سن ابروهايش روى ديدگانش مى ريزند.[4]
3. طبق روايات وارده پس از ظهور حضرت حجت (عج) حضرت عيسي (ع) به اذن خداوند به زمين نزول خواهد كرد و در حضور همگان بعنوان يكي از ياران حضرت قائم (عج) پشت سر او به نماز خواهد ايستاد. چنانكه در روايتي از پيامبر اكرم (ص) آمده است: "سوگند به آن كسي كه مرا مژده آور راستين قرار داد، اگر از عمر جهان، جز يك روز نمانده باشد، خداوند همان يك روز را آن قدر طولاني مي كند، تا فرزندم مهدي خروج كند. پس از خروج او، عيساي روح الله فرود مي آيد و در پشت سر وي نماز مي گزارد، آن گاه زمين با فروغ پروردگار خويش روشن مي شود و حكومت مهدي به شرق و غرب گيتي مي رسد.
پی نوشتها:
[1] . مجلسی،محمد باقر، بحارالانوار،ج53،ص39، چاپ اول،مؤسسه الوفاء،لبنان،1404ق.
[2] . ميسم چيزيست كه حيوانات را به آن داغ مىكنند.
[3] . مجلسی،محمد باقر، بحارالانوار، ترجمه جلد سیزدهم، دوانی،ص1165.
[4] . مجلسی،محمد باقر، بحارالانوار،ج53،ص46.
منبع: http://farsi.islamquest.net