پرسش :
نظر اسلام در خصوص راه رفتن حضرت عیسی بر روی آب چیست؟
پاسخ :
یکی از راه های شناخت پیامبران، معجزه است. معجزه در اصطلاح عبارت است از کار خارق العاده ای که غیر قابل تعلیم و تعلم بوده و افراد بشر از آوردن آن عاجز باشند.[1]
حضرت عیسی (ع)، دارای معجزاتی بوده است که برخی از آنها مانند: زنده کردن مردگان، شفا دادن کور مادرزاد، شفا دادن مریض در قرآن آمده است « و چون خلق می کنی... و شفا می بخشی کور و پیسی را به امر من، بیرون می آوری و زنده می گردانی مردگان را به اذن و امر من »[2]، اما معجزه راه رفتن بر روی آب، در روایتی از امام صادق(ع) نقل شده است.[3]
پی نوشتها:
[1] . سبحانی، جعفر، الالهیات فی الکتاب و السنه، ج2، ص64، مرکز جهانی علوم اسلامی، قم.
[2] . مائده، 110.
[3] . مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، جلد14، ص254، مؤسسه وفاء، بیروت: اتَّقُوا اللَّهَ وَ لَا يَحْسُدْ بَعْضُكُمْ بَعْضاً إِنَّ عِيسَى ابْنَ مَرْيَمَ ع كَانَ مِنْ شَرَائِعِهِ السَّيْحُ فِي الْبِلَادِ فَخَرَجَ فِي بَعْضِ سَيْحِهِ وَ مَعَهُ رَجُلٌ مِنْ أَصْحَابِهِ قَصِيرٌ وَ كَانَ كَثِيرَ اللُّزُومِ لِعِيسَى ابْنِ مَرْيَمَ ع فَلَمَّا انْتَهَى عِيسَى إِلَى الْبَحْرِ قَالَ بِسْمِ اللَّهِ بِصِحَّةِ يَقِينٍ مِنْهُ فَمَشَى عَلَى ظَهْرِ الْمَاءِ فَقَالَ الرَّجُلُ الْقَصِيرُ حِينَ نَظَرَ إِلَى عِيسَى ع جَازَهُ بِسْمِ اللَّهِ بِصِحَّةِ يَقِينٍ مِنْهُ فَمَشَى عَلَى الْمَاءِ فَلَحِقَ بِعِيسَى ع فَدَخَلَهُ الْعُجْبُ بِنَفْسِهِ فَقَالَ هَذَا عِيسَى رُوحُ اللَّهِ يَمْشِي عَلَى الْمَاءِ وَ أَنَا أَمْشِي عَلَى الْمَاءِ فَمَا فَضْله.
منبع: http://farsi.islamquest.net
یکی از راه های شناخت پیامبران، معجزه است. معجزه در اصطلاح عبارت است از کار خارق العاده ای که غیر قابل تعلیم و تعلم بوده و افراد بشر از آوردن آن عاجز باشند.[1]
حضرت عیسی (ع)، دارای معجزاتی بوده است که برخی از آنها مانند: زنده کردن مردگان، شفا دادن کور مادرزاد، شفا دادن مریض در قرآن آمده است « و چون خلق می کنی... و شفا می بخشی کور و پیسی را به امر من، بیرون می آوری و زنده می گردانی مردگان را به اذن و امر من »[2]، اما معجزه راه رفتن بر روی آب، در روایتی از امام صادق(ع) نقل شده است.[3]
پی نوشتها:
[1] . سبحانی، جعفر، الالهیات فی الکتاب و السنه، ج2، ص64، مرکز جهانی علوم اسلامی، قم.
[2] . مائده، 110.
[3] . مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، جلد14، ص254، مؤسسه وفاء، بیروت: اتَّقُوا اللَّهَ وَ لَا يَحْسُدْ بَعْضُكُمْ بَعْضاً إِنَّ عِيسَى ابْنَ مَرْيَمَ ع كَانَ مِنْ شَرَائِعِهِ السَّيْحُ فِي الْبِلَادِ فَخَرَجَ فِي بَعْضِ سَيْحِهِ وَ مَعَهُ رَجُلٌ مِنْ أَصْحَابِهِ قَصِيرٌ وَ كَانَ كَثِيرَ اللُّزُومِ لِعِيسَى ابْنِ مَرْيَمَ ع فَلَمَّا انْتَهَى عِيسَى إِلَى الْبَحْرِ قَالَ بِسْمِ اللَّهِ بِصِحَّةِ يَقِينٍ مِنْهُ فَمَشَى عَلَى ظَهْرِ الْمَاءِ فَقَالَ الرَّجُلُ الْقَصِيرُ حِينَ نَظَرَ إِلَى عِيسَى ع جَازَهُ بِسْمِ اللَّهِ بِصِحَّةِ يَقِينٍ مِنْهُ فَمَشَى عَلَى الْمَاءِ فَلَحِقَ بِعِيسَى ع فَدَخَلَهُ الْعُجْبُ بِنَفْسِهِ فَقَالَ هَذَا عِيسَى رُوحُ اللَّهِ يَمْشِي عَلَى الْمَاءِ وَ أَنَا أَمْشِي عَلَى الْمَاءِ فَمَا فَضْله.
منبع: http://farsi.islamquest.net