پرسش :
آیا نماز حضرت زهرا (س) که در سجده به آن حضرت توسل می جوییم از نظر شرعی مشکلی ندارد؟
پاسخ :
باید توجه داشت که نماز از عبادات توقیفی است؛ یعنی باید همانگونه که از شارع مقدس به ما رسیده آن را بخوانیم. به عبارت دیگر؛ همان گونه که پیامبر (ص) و امامان معصوم (ع) به ما دستور دادند انجام دهیم.
اما آنچه در برخی منابع شیعی آمده که اگر حاجتی داری دو رکعت نماز بخوان بعد از سلام و ذکر تسبیحات حضرت فاطمه(س)، به سجده برو و استغاثه به حضرت فاطمه(س) بجو[1]، باید گفت: اولا؛ این روایت از نظر سند مشکل دارد و به اصطلاح علم حدیث مرسله است. ثانیا؛ مربوط به سجدۀ بعد از نماز است نه سجدۀ در نماز. ثالثا؛ این روایت اشاره به مطلب دقیقی دارد و آن این که حضرت فاطمه(س) از تجلیات کامل اسما و صفات الاهی است، بنابراین ممکن است امام صادق(ع) به افرادی که دارای معرفت بالا بودند چنین دستوری را داده باشند و آنها توانایی فهم نکات دقیق معارف الاهی را داشتند و می توانستند بین توجهی که موجب شرک می شود و توجهی که کمال توحید است فرق بگذارند.
پی نوشت:
[1] رَوَى الْمُفَضَّلُ بْنُ عُمَرَ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ إِذَا كَانَتْ لَكَ حَاجَةٌ إِلَى اللَّهِ وَ ضِقْتَ بِهَا ذَرْعاً فَصَلِّ رَكْعَتَيْنِ فَإِذَا سَلَّمْتَ كَبِّرِ اللَّهَ ثَلَاثاً وَ سَبِّحْ تَسْبِيحَ فَاطِمَةَ ع ثُمَّ اسْجُدْ وَ قُلْ مِائَةَ مَرَّةٍ يَا مَوْلَاتِي فَاطِمَةُ أَغِيثِينِي ثُمَّ ضَعْ خَدَّكَ الْأَيْمَنَ عَلَى الْأَرْضِ وَ قُلْ مِثْلَ ذَلِكَ ثُمَّ عُدْ إِلَى السُّجُودِ وَ قُلْ ذَلِكَ مِائَةَ مَرَّةٍ وَ عَشْرَ مَرَّاتٍ وَ اذْكُرْ حَاجَتَكَ فَإِنَّ اللَّهَ يَقْضِيهَا. بحارالأنوار ج : 91 ص : 31.
منبع: http://farsi.islamquest.net
باید توجه داشت که نماز از عبادات توقیفی است؛ یعنی باید همانگونه که از شارع مقدس به ما رسیده آن را بخوانیم. به عبارت دیگر؛ همان گونه که پیامبر (ص) و امامان معصوم (ع) به ما دستور دادند انجام دهیم.
اما آنچه در برخی منابع شیعی آمده که اگر حاجتی داری دو رکعت نماز بخوان بعد از سلام و ذکر تسبیحات حضرت فاطمه(س)، به سجده برو و استغاثه به حضرت فاطمه(س) بجو[1]، باید گفت: اولا؛ این روایت از نظر سند مشکل دارد و به اصطلاح علم حدیث مرسله است. ثانیا؛ مربوط به سجدۀ بعد از نماز است نه سجدۀ در نماز. ثالثا؛ این روایت اشاره به مطلب دقیقی دارد و آن این که حضرت فاطمه(س) از تجلیات کامل اسما و صفات الاهی است، بنابراین ممکن است امام صادق(ع) به افرادی که دارای معرفت بالا بودند چنین دستوری را داده باشند و آنها توانایی فهم نکات دقیق معارف الاهی را داشتند و می توانستند بین توجهی که موجب شرک می شود و توجهی که کمال توحید است فرق بگذارند.
پی نوشت:
[1] رَوَى الْمُفَضَّلُ بْنُ عُمَرَ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ إِذَا كَانَتْ لَكَ حَاجَةٌ إِلَى اللَّهِ وَ ضِقْتَ بِهَا ذَرْعاً فَصَلِّ رَكْعَتَيْنِ فَإِذَا سَلَّمْتَ كَبِّرِ اللَّهَ ثَلَاثاً وَ سَبِّحْ تَسْبِيحَ فَاطِمَةَ ع ثُمَّ اسْجُدْ وَ قُلْ مِائَةَ مَرَّةٍ يَا مَوْلَاتِي فَاطِمَةُ أَغِيثِينِي ثُمَّ ضَعْ خَدَّكَ الْأَيْمَنَ عَلَى الْأَرْضِ وَ قُلْ مِثْلَ ذَلِكَ ثُمَّ عُدْ إِلَى السُّجُودِ وَ قُلْ ذَلِكَ مِائَةَ مَرَّةٍ وَ عَشْرَ مَرَّاتٍ وَ اذْكُرْ حَاجَتَكَ فَإِنَّ اللَّهَ يَقْضِيهَا. بحارالأنوار ج : 91 ص : 31.
منبع: http://farsi.islamquest.net