پرسش :
بهشت و جهنم خیال است یا واقعیتی تکان دهنده؟
پاسخ :
از منظر اسـلام ، كـه كـامـلتـريـن اديـان آسـمـانـى اسـت، مـعـاد جزو اصول دین بوده و ايمان به آن، شرط مسلمانی و از اركان دين اسلام است.
برای پی بردن به واقعیت بهشت و جهنم و ضرورت آن، راه های متعددی وجود دارد که به برخی از آن ها در زیر اشاره می شود:
اول) عدالت خداوند: خداوند انسان را موجودی مختار آفریده است. از اینرو، امکان قرار گرفتن در مسیر خیر و نیکی و زشتی و بدی را دارد با این خصوصیت، اگر پس از این جهان، جهانی دیگری وجود نداشته باشد تا انسان های خوب و بد، پاداش نیکی ها و یا زشتی های خود را دریافت کنند آیا با عدالت خداوند سازگاری دارد؟ بدون شک خداى عادل، كارى برخلاف عدالت نمىكند و چون دنيا شايستگى ايفاى حق مؤمن و مفسد را ندارد، بايد روزى باشد كه همه به جزاى اعمال خود برسند.
دوم) حكمت و رحمت خداوند: حـكـمـت خـداى حـكـيـم اقـتضا مى كند كه مرگ، پايان زندگى نباشد؛ بدون شک خدای سبحان حق است و كار باطل نمىكند. و نیز این جهان را بیهوده و عبث نیافریده است یعنی این عالََم متحرك، هدفى دارد و می رود تا در آنجا آرام گيرد، و آن مأمن، عالم قيامت است. از طرفی نیز لازمۀ رحمت خدا اين است كه: بشر را به كمالش برساند. پس بايد قيامتى باشد تا بشر فراوردۀ كار خود را بيابد و به كمال هستی برسد.
سوم) فطرت و جاويدان طلبى انسان: حسّ بقا و ميل به ماندن، يك درخواست فطرى در وجود انسان است که با وجود جهان آخرت و معاد، محقق مىشود.
تمام بحث های معاد، سر انجام به یکی از دو نقطۀ بهشت و یا دوزخ ختم می شود؛ بهشت یعنی کانون انواع مواهب و نعمتهای الهی، اعم از معنوی و مادی و دوزخ یعنی کانون انواع رنج ها و محرومیت ها، جهنم وعده گاه شیطان و پیروان اوست. طبق آیات و روایات، بهشت و جهنم دو وعدۀ حتمی و تخلف ناپذیر خداوند است و آنها که در این واقعیت عظیم تشکیک کرده و یا تحقق آن را خیالی بیش فرض نمی کنند، بزودی حقیقت آن را در خواهند یافت.
بهشت و جهنم، نه تنها دو واقعیت تکان دهندۀ روز قیامت هستند بلکه به تأیید عقل و نقل هم اکنون آفریده شده اند.
منبع: http://farsi.islamquest.net
از منظر اسـلام ، كـه كـامـلتـريـن اديـان آسـمـانـى اسـت، مـعـاد جزو اصول دین بوده و ايمان به آن، شرط مسلمانی و از اركان دين اسلام است.
برای پی بردن به واقعیت بهشت و جهنم و ضرورت آن، راه های متعددی وجود دارد که به برخی از آن ها در زیر اشاره می شود:
اول) عدالت خداوند: خداوند انسان را موجودی مختار آفریده است. از اینرو، امکان قرار گرفتن در مسیر خیر و نیکی و زشتی و بدی را دارد با این خصوصیت، اگر پس از این جهان، جهانی دیگری وجود نداشته باشد تا انسان های خوب و بد، پاداش نیکی ها و یا زشتی های خود را دریافت کنند آیا با عدالت خداوند سازگاری دارد؟ بدون شک خداى عادل، كارى برخلاف عدالت نمىكند و چون دنيا شايستگى ايفاى حق مؤمن و مفسد را ندارد، بايد روزى باشد كه همه به جزاى اعمال خود برسند.
دوم) حكمت و رحمت خداوند: حـكـمـت خـداى حـكـيـم اقـتضا مى كند كه مرگ، پايان زندگى نباشد؛ بدون شک خدای سبحان حق است و كار باطل نمىكند. و نیز این جهان را بیهوده و عبث نیافریده است یعنی این عالََم متحرك، هدفى دارد و می رود تا در آنجا آرام گيرد، و آن مأمن، عالم قيامت است. از طرفی نیز لازمۀ رحمت خدا اين است كه: بشر را به كمالش برساند. پس بايد قيامتى باشد تا بشر فراوردۀ كار خود را بيابد و به كمال هستی برسد.
سوم) فطرت و جاويدان طلبى انسان: حسّ بقا و ميل به ماندن، يك درخواست فطرى در وجود انسان است که با وجود جهان آخرت و معاد، محقق مىشود.
تمام بحث های معاد، سر انجام به یکی از دو نقطۀ بهشت و یا دوزخ ختم می شود؛ بهشت یعنی کانون انواع مواهب و نعمتهای الهی، اعم از معنوی و مادی و دوزخ یعنی کانون انواع رنج ها و محرومیت ها، جهنم وعده گاه شیطان و پیروان اوست. طبق آیات و روایات، بهشت و جهنم دو وعدۀ حتمی و تخلف ناپذیر خداوند است و آنها که در این واقعیت عظیم تشکیک کرده و یا تحقق آن را خیالی بیش فرض نمی کنند، بزودی حقیقت آن را در خواهند یافت.
بهشت و جهنم، نه تنها دو واقعیت تکان دهندۀ روز قیامت هستند بلکه به تأیید عقل و نقل هم اکنون آفریده شده اند.
منبع: http://farsi.islamquest.net