پرسش :
آیا غیر از شیعه اثنی عشری، کسی وارد بهشت می شود؟ پیروان مذاهب و ادیان دیگر در آخرت چه وضعیتی دارند؟ آیا قاصرین مثل اطفال و دیوانگان و... به بهشت خواهند رفت؟
پاسخ :
ورود به بهشت بر ملاک "ایمان" و "عمل صالح" استوار است.
فرد شیعه هم به شرطی به بهشت می رود که از شیعه بودن تنها عنوانی را یدک نکشیده، و به لوازم شیعه گری عمل کرده باشد و یا سرمایه ای اندوخته باشد که با آن مورد شفاعت واقع شود.
پیروان هر دین آسمانی تا قبل از آمدن شریعت بعد- اگر طبق دین خود عمل کرده باشند-، بهشتی خواهند بود، لکن پس از بعثت رسول الله (ص) تنها دین مقبول درگاه الاهی، اسلام واقعی است که در مکتب اهل بیت، تجلی یافته است.
البته از قرآن و روايات اسلامي استفاده مي شود که مستضعفین؛ یعنی کسانی که توان دست یابی به راهنما را نداشته و امکان مهاجرت به سایر بلاد و ... را نیز نداشته اند، لکن طبق فطرت خود "انسان" زیسته اند، از رحمت الاهی برخوردار خواهند شد. مستضعفین، علاوه بر جاهلان قاصر، افراد نابالغ (که قبل از بلوغ و تکلیف از دنیا می روند) و نیز دیوانگان و ... را نیز شامل می شود.
پس تنها كساني كه با عناد ورزي و لجاجت، بعد از شناختن حق، آن را نمي پذيرند و همچنين كساني كه در شناخت حقيقت تساهل به خرج داده و مقصر شناخته شوند، اهل نجات نيستند، اما اكثريت انسان ها كه قاصر بوده و عنود نيستند با لطف و رحمت الاهي، اهل نجات هستند.
منبع: http://farsi.islamquest.net
ورود به بهشت بر ملاک "ایمان" و "عمل صالح" استوار است.
فرد شیعه هم به شرطی به بهشت می رود که از شیعه بودن تنها عنوانی را یدک نکشیده، و به لوازم شیعه گری عمل کرده باشد و یا سرمایه ای اندوخته باشد که با آن مورد شفاعت واقع شود.
پیروان هر دین آسمانی تا قبل از آمدن شریعت بعد- اگر طبق دین خود عمل کرده باشند-، بهشتی خواهند بود، لکن پس از بعثت رسول الله (ص) تنها دین مقبول درگاه الاهی، اسلام واقعی است که در مکتب اهل بیت، تجلی یافته است.
البته از قرآن و روايات اسلامي استفاده مي شود که مستضعفین؛ یعنی کسانی که توان دست یابی به راهنما را نداشته و امکان مهاجرت به سایر بلاد و ... را نیز نداشته اند، لکن طبق فطرت خود "انسان" زیسته اند، از رحمت الاهی برخوردار خواهند شد. مستضعفین، علاوه بر جاهلان قاصر، افراد نابالغ (که قبل از بلوغ و تکلیف از دنیا می روند) و نیز دیوانگان و ... را نیز شامل می شود.
پس تنها كساني كه با عناد ورزي و لجاجت، بعد از شناختن حق، آن را نمي پذيرند و همچنين كساني كه در شناخت حقيقت تساهل به خرج داده و مقصر شناخته شوند، اهل نجات نيستند، اما اكثريت انسان ها كه قاصر بوده و عنود نيستند با لطف و رحمت الاهي، اهل نجات هستند.
منبع: http://farsi.islamquest.net