پرسش :
چگونه بايد با قرآن کريم استخاره کرد؟ به عبارت ديگر، چگونه بايد مفهوم آيات را در زمان استخاره فهميد؟
پاسخ :
1. یکی از رایج ترین انواع استخاره، استخاره با قرآن کریم است که روش های متعددی دارد:
نوع اول: قرآن را برمی دارید و این دعا را می خوانید: "اَللّهُمَّ اِنّى تَفَأَّلْتُ بِكِتابِكَ، وَ تَوَكَّلْتُ عَلَيْكَ، فَاَرِنى مِنْ كِتابِكَ ما هُوَ مَكْتُومٌ مِنْ سِرِّكَ الْمَكْنُونِ فـى غَيْبِـكَ"؛ خدايا به كتاب تو تفأّل مى زنم (و استخاره مى كنم) و بر تو توكّل مى كنم، پس تو نيز از كتاب خود، آنچه در نهان غيب تو پنهان است، به من نشان بده. سپس قرآن را بگشا و از صفحه اوّل سمت راست، سطر اوّل مقصود خودت را از خدا بخواه.[1]
نوع دوم: مرحوم «سيّد بن طاووس» در كتاب «فتح الأبواب» نقل كرده است كه براى استخاره، قرآن را برمى دارى و نخست اين دعا را مى خوانى:
"اَللّهُمَّ إِنْ كانَ فِي قَضائِكَ وَقَدَرِكَ، أَنْ تَمُنَّ عَلى اُمَّةِ نَبِيِّكَ، بِظُهُورِ وَليِّكَ وَابْنِ بِنْتِ نَبِيِّكَ، فَعَجِّلْ ذلِكَ وَ سَهِّلْهُ وَ يَسِّرْهُ وَ كَمِّلْهُ، و اَخْرِجْ لِي آيَةً، اَسْتَدِلُّ بِها عَلى أَمر فَأَئْتَمِرَ، أوْ نَهْـى فَأَنْتَهي فِي عافِيَـة"؛ خدايا اگر قضا و قَدَرت اين است كه با ظهور وليّت و فرزند پيامبرت بر امّت رسول خدا، منّت گذارى، پس در ظهورش تعجيل و راهش را سهل و آسان قرار ده و براى من آيه اى بيرون آور كه يا در آن امرى باشد كه انجامش دهم و يا نهى باشد كه تركش كنم به عافيت و تندرستى.
سپس حاجت و مشكل خود را عنوان مى كنى و آن گاه قرآن را مى گشايى، پس از آن هفت ورق مى زنى، در ورق هفتم، صفحه سمت چپ، هفت سطر را بشمار و در سطر هفتم مطلب خويش را از آن آيه، درياب.[2]
استخاره با قرآن به شيوه هاى ديگر نيز نقل شده است كه براى رعايت اختصار از ذكر همه آنها صرف نظر مى شود.[3]
2. اما درباره فهم و دریافت مفهوم آیات باید گفت: این موضوع از چیزهایی نیست که برای همه قابل فهم و دریافت باشد، بلکه فهم قرآن از مباحث بسیار پیچیده ای است که ابزار خود را می طلبد، و آن آشنایی با قرآن، علوم قرآن، تفسیر و ... است که آن هم، در اختیار کسانی است که سال ها با قرآن مأنوس بوده و زبان قرآن را می فهمند. بنابراین، این مسئله دارای فرمول خاصی نیست که بشود آن را به راحتی آموخت و به آسانی اجرا نمود.
پی نوشتها:
[1] بحارالانوار، ج 88، ص 241، ح 1.
[2] فتح الابواب، ص 278؛ بحارالانوار، ج 88، ص 242، ح 4.
[3] به كتاب مفاتح الغيب، علاّمه مجلسى مراجعه شود.
منبع: http://farsi.islamquest.net
1. یکی از رایج ترین انواع استخاره، استخاره با قرآن کریم است که روش های متعددی دارد:
نوع اول: قرآن را برمی دارید و این دعا را می خوانید: "اَللّهُمَّ اِنّى تَفَأَّلْتُ بِكِتابِكَ، وَ تَوَكَّلْتُ عَلَيْكَ، فَاَرِنى مِنْ كِتابِكَ ما هُوَ مَكْتُومٌ مِنْ سِرِّكَ الْمَكْنُونِ فـى غَيْبِـكَ"؛ خدايا به كتاب تو تفأّل مى زنم (و استخاره مى كنم) و بر تو توكّل مى كنم، پس تو نيز از كتاب خود، آنچه در نهان غيب تو پنهان است، به من نشان بده. سپس قرآن را بگشا و از صفحه اوّل سمت راست، سطر اوّل مقصود خودت را از خدا بخواه.[1]
نوع دوم: مرحوم «سيّد بن طاووس» در كتاب «فتح الأبواب» نقل كرده است كه براى استخاره، قرآن را برمى دارى و نخست اين دعا را مى خوانى:
"اَللّهُمَّ إِنْ كانَ فِي قَضائِكَ وَقَدَرِكَ، أَنْ تَمُنَّ عَلى اُمَّةِ نَبِيِّكَ، بِظُهُورِ وَليِّكَ وَابْنِ بِنْتِ نَبِيِّكَ، فَعَجِّلْ ذلِكَ وَ سَهِّلْهُ وَ يَسِّرْهُ وَ كَمِّلْهُ، و اَخْرِجْ لِي آيَةً، اَسْتَدِلُّ بِها عَلى أَمر فَأَئْتَمِرَ، أوْ نَهْـى فَأَنْتَهي فِي عافِيَـة"؛ خدايا اگر قضا و قَدَرت اين است كه با ظهور وليّت و فرزند پيامبرت بر امّت رسول خدا، منّت گذارى، پس در ظهورش تعجيل و راهش را سهل و آسان قرار ده و براى من آيه اى بيرون آور كه يا در آن امرى باشد كه انجامش دهم و يا نهى باشد كه تركش كنم به عافيت و تندرستى.
سپس حاجت و مشكل خود را عنوان مى كنى و آن گاه قرآن را مى گشايى، پس از آن هفت ورق مى زنى، در ورق هفتم، صفحه سمت چپ، هفت سطر را بشمار و در سطر هفتم مطلب خويش را از آن آيه، درياب.[2]
استخاره با قرآن به شيوه هاى ديگر نيز نقل شده است كه براى رعايت اختصار از ذكر همه آنها صرف نظر مى شود.[3]
2. اما درباره فهم و دریافت مفهوم آیات باید گفت: این موضوع از چیزهایی نیست که برای همه قابل فهم و دریافت باشد، بلکه فهم قرآن از مباحث بسیار پیچیده ای است که ابزار خود را می طلبد، و آن آشنایی با قرآن، علوم قرآن، تفسیر و ... است که آن هم، در اختیار کسانی است که سال ها با قرآن مأنوس بوده و زبان قرآن را می فهمند. بنابراین، این مسئله دارای فرمول خاصی نیست که بشود آن را به راحتی آموخت و به آسانی اجرا نمود.
پی نوشتها:
[1] بحارالانوار، ج 88، ص 241، ح 1.
[2] فتح الابواب، ص 278؛ بحارالانوار، ج 88، ص 242، ح 4.
[3] به كتاب مفاتح الغيب، علاّمه مجلسى مراجعه شود.
منبع: http://farsi.islamquest.net