پرسش :
آیه 9بقره می گوید: "در دل هاى آنان يك نوع بيمارى است. خداوند بر بيمارى آنان افزوده و به جهت دروغ هايى كه مي گفتند، عذاب دردناكى در انتظار آنها است". پس چرا این خدای مهربان به جای این که مریض خودش را خوب کند او را مریض تر می کند؟
پاسخ :
خداوند متعال انسان را موجودی آزاد و با اراده و اختیار خلق کرده یعنی تکامل انسان از طریق انتخاب و اراده به دست می آید؛ بنابراین اگر افرادی مانند منافقین با اراده و انتخاب خود مسیر ضلالت و گمراهی را انتخاب کنند معنا ندارد خداوند آنها را بالاجبار هدایت کند؛ زیرا؛ اولا: خلاف حکمت الهی در خلقت انسان است. ثانیا: هدایت جبری و بدون اراده ارزشی ندارد.
توضیح این که خداوند متعال به همه بندگان خود مهربان است و تمام مقدمات هدایت و سعادت را برای آنان فراهم کرده است اما استفاده از این مقدمات و رسیدن به هدایت و سعادت را در اختیار انسان ها قرار داده است تا هرکس بخواهد یا اراده خود مسیر هدایت را انتخاب کند و هر کس بخواهدبه مسیر ضلالت و گمراهی برود.در حقیقت سلامت و بیماری روحی هر فرد در اختیار خود اوست این که قرآن فرموده است: "در قلوب منافقین بیماری وجود دارد و خداوند بر مرض آنها می افزاید". مراد این است که آنان از اختیاری که خداوند به آنها عطا کرده بود تا مسیر هدایت را انتخاب کند سوء استفاده کردند و مسیر ضلالت را برگزیدند،خود را از نعمت هدایت ها و نصایح پیامبران الهی محروم کردند . سنت خداوند چنین است که در همان مسیر نفاقی کهخ خود انتخاب کردهاند روز بروز بیشتر سقوط کنند.[1] به عبارت دیگر، سنت و قانون الاهی این است همان طوری هر کس بیماری جسمی داشته باشد و در صدد مداوای خویش بر نیاید روز بروز بر شدت مرض او افزوده خواهد شد در مورد انحرافات و بیماری های روحی و روانی نیز این قانون الاهی صادق است و عدم علاج آن با توبه و برگشت، سبب عمیق تر شدن آن می شود؛ و چون این یک قانون و سنت الاهی است از آن جهت به خداوند نسبت داده شده است. بنابراین، این آیه هیچ منافاتی با لطف و مهربانی خداوند ندارد؛ زیرا افراد منحرف و منافق با اختیار خود دستورات الاهی را زیر پا مگذارند و در مسیر نفاق قرار می گیرند و خود را از لطف، مهربانی و هدایت های الاهی محروم می سازند.
پی نوشت:
[1] بر گرفته از تفسير نمونه، ج 14، ص 517.
منبع: http://farsi.islamquest.net
خداوند متعال انسان را موجودی آزاد و با اراده و اختیار خلق کرده یعنی تکامل انسان از طریق انتخاب و اراده به دست می آید؛ بنابراین اگر افرادی مانند منافقین با اراده و انتخاب خود مسیر ضلالت و گمراهی را انتخاب کنند معنا ندارد خداوند آنها را بالاجبار هدایت کند؛ زیرا؛ اولا: خلاف حکمت الهی در خلقت انسان است. ثانیا: هدایت جبری و بدون اراده ارزشی ندارد.
توضیح این که خداوند متعال به همه بندگان خود مهربان است و تمام مقدمات هدایت و سعادت را برای آنان فراهم کرده است اما استفاده از این مقدمات و رسیدن به هدایت و سعادت را در اختیار انسان ها قرار داده است تا هرکس بخواهد یا اراده خود مسیر هدایت را انتخاب کند و هر کس بخواهدبه مسیر ضلالت و گمراهی برود.در حقیقت سلامت و بیماری روحی هر فرد در اختیار خود اوست این که قرآن فرموده است: "در قلوب منافقین بیماری وجود دارد و خداوند بر مرض آنها می افزاید". مراد این است که آنان از اختیاری که خداوند به آنها عطا کرده بود تا مسیر هدایت را انتخاب کند سوء استفاده کردند و مسیر ضلالت را برگزیدند،خود را از نعمت هدایت ها و نصایح پیامبران الهی محروم کردند . سنت خداوند چنین است که در همان مسیر نفاقی کهخ خود انتخاب کردهاند روز بروز بیشتر سقوط کنند.[1] به عبارت دیگر، سنت و قانون الاهی این است همان طوری هر کس بیماری جسمی داشته باشد و در صدد مداوای خویش بر نیاید روز بروز بر شدت مرض او افزوده خواهد شد در مورد انحرافات و بیماری های روحی و روانی نیز این قانون الاهی صادق است و عدم علاج آن با توبه و برگشت، سبب عمیق تر شدن آن می شود؛ و چون این یک قانون و سنت الاهی است از آن جهت به خداوند نسبت داده شده است. بنابراین، این آیه هیچ منافاتی با لطف و مهربانی خداوند ندارد؛ زیرا افراد منحرف و منافق با اختیار خود دستورات الاهی را زیر پا مگذارند و در مسیر نفاق قرار می گیرند و خود را از لطف، مهربانی و هدایت های الاهی محروم می سازند.
پی نوشت:
[1] بر گرفته از تفسير نمونه، ج 14، ص 517.
منبع: http://farsi.islamquest.net