پرسش :
یک سوال در مورد طهارت داشتم . می خواستم اگر ممکن است روش صحیح طهارت در دستشویی و طریقه شستن الت و مقعد را بگویید. و در مورد اینکه آبی که در هنگام شستن ترشح می شود به لباس و بدن بگویید حکمش چیست و باید چه کار کنم که در طهارت بدنم نجس نشود؟ اصلا اگه ممکن است کامل و بدون حاشیه جواب بدهید.
پاسخ :
نظر شما را به مسایل مربوط جلب می کنیم:
1. در سه صورت، مخرج غائط فقط با آب پاك مىشود: اول: آن كه با غائط، نجاست ديگرى مثل خون بيرون آمده باشد. دوم: آن كه نجاستى از خارج به مخرج غائط رسيده باشد. سوم: آن كه اطراف مخرج بيشتر از مقدار معمول آلوده شده باشد. و در غير اين سه صورت مىشود مخرج را با آب شست و يا با پارچه و سنگ و مانند اينها پاك كرد، اگر چه شستن با آب بهتر است.[1]
پس اصل در تطهیر مخرج،اطمینان از پاک شدن آن از غائط است و دست کشیدن محل غائط واجب نیست اگر چه برای اطمینان از تطهیر محل غائط اشکال ندارد. پس اگر مخرج غائط را با آب بشويند، بايد چيزى از غائط در آن نماند، ولى باقى ماندن رنگ و بوى آن مانعى ندارد، و اگر در دفعه اول طورى شسته شود كه ذرهاى از غائط در آن نماند، دوباره شستن لازم نيست.[2]
2. مخرج بول با غير آب پاك نمىشود، و مردها اگر بعد از برطرف شدن بول يك مرتبه بشويند كافى است، ولى زنها و هم چنين كسانى كه بولشان از غير مجراى طبيعى مىآيد، احتياط واجب آن است كه دو مرتبه بشويند.[3]
یکی از مستحبات بعد از بول، استبراء است که جهت اطمینان از خروج بول انجام می شود و طریقۀ آن به این شرح است:
كه بعد از قطع شدن بول، اگر مخرج غائط نجس شده، اول آن را تطهير كنند، بعد سه دفعه با انگشت ميانه دست چپ از مخرج غائط تا بيخ آلت بكشند و بعد شست را روى آلت و انگشت پهلوى شست را زير آن بگذارند و سه مرتبه تا ختنهگاه بكشند و پس از آن سه مرتبه سر آلت را فشار دهند.[4]
3. آب قليلى كه براى بر طرف كردن عين نجاست روى چيز نجس ريخته شود و از آن جدا گردد، نجس است. ...ولى آبى كه با آن مخرج بول و غائط را مىشويند با پنج شرط پاك است؛ اول: آن كه بو يا رنگ يا مزه نجاست نگرفته باشد. دوم: نجاستى از خارج به آن نرسيده باشد. سوم: نجاست ديگرى مثل خون، با بول يا غائط بيرون نيامده باشد . چهارم: ذرّههاى غائط در آب پيدا نباشد. پنجم: بيشتر از مقدار معمول، نجاست به اطراف مخرج نرسيده باشد.[5]
ولى پاك بودن اين آب به آن معنى است كه اگر به بدن و لباس ترشّح كند لازم نيست آن را آب بكشند، امّا ساير استفادههاى آب پاك را از آن نمىتوان كرد.
البته تحقیق دربارۀ این که مقداری از این آب به لباس ریخته است یا نه؟ لازم نیست و تا یقین نکنید که آب نجس به لباس یا بدن شما برخورد کرده است،حکم نجاست ندارد.
پس سعی کنید دچار وسواس نشوید که باعث آسیب های زیادی خواهید شد.شما می توانید برخی از آثار مخرب وسواس و حکم آن را در سؤالات زیر ببینید.
پی نوشتها:
[1] توضيح المسائل (المحشى للإمام الخميني)، ج1، ص 59
[2] همان،ص 60.
[3] همان،ص 60.
[4] همان،ص 62.
[5] همان،ص42.
منبع: http://farsi.islamquest.net
نظر شما را به مسایل مربوط جلب می کنیم:
1. در سه صورت، مخرج غائط فقط با آب پاك مىشود: اول: آن كه با غائط، نجاست ديگرى مثل خون بيرون آمده باشد. دوم: آن كه نجاستى از خارج به مخرج غائط رسيده باشد. سوم: آن كه اطراف مخرج بيشتر از مقدار معمول آلوده شده باشد. و در غير اين سه صورت مىشود مخرج را با آب شست و يا با پارچه و سنگ و مانند اينها پاك كرد، اگر چه شستن با آب بهتر است.[1]
پس اصل در تطهیر مخرج،اطمینان از پاک شدن آن از غائط است و دست کشیدن محل غائط واجب نیست اگر چه برای اطمینان از تطهیر محل غائط اشکال ندارد. پس اگر مخرج غائط را با آب بشويند، بايد چيزى از غائط در آن نماند، ولى باقى ماندن رنگ و بوى آن مانعى ندارد، و اگر در دفعه اول طورى شسته شود كه ذرهاى از غائط در آن نماند، دوباره شستن لازم نيست.[2]
2. مخرج بول با غير آب پاك نمىشود، و مردها اگر بعد از برطرف شدن بول يك مرتبه بشويند كافى است، ولى زنها و هم چنين كسانى كه بولشان از غير مجراى طبيعى مىآيد، احتياط واجب آن است كه دو مرتبه بشويند.[3]
یکی از مستحبات بعد از بول، استبراء است که جهت اطمینان از خروج بول انجام می شود و طریقۀ آن به این شرح است:
كه بعد از قطع شدن بول، اگر مخرج غائط نجس شده، اول آن را تطهير كنند، بعد سه دفعه با انگشت ميانه دست چپ از مخرج غائط تا بيخ آلت بكشند و بعد شست را روى آلت و انگشت پهلوى شست را زير آن بگذارند و سه مرتبه تا ختنهگاه بكشند و پس از آن سه مرتبه سر آلت را فشار دهند.[4]
3. آب قليلى كه براى بر طرف كردن عين نجاست روى چيز نجس ريخته شود و از آن جدا گردد، نجس است. ...ولى آبى كه با آن مخرج بول و غائط را مىشويند با پنج شرط پاك است؛ اول: آن كه بو يا رنگ يا مزه نجاست نگرفته باشد. دوم: نجاستى از خارج به آن نرسيده باشد. سوم: نجاست ديگرى مثل خون، با بول يا غائط بيرون نيامده باشد . چهارم: ذرّههاى غائط در آب پيدا نباشد. پنجم: بيشتر از مقدار معمول، نجاست به اطراف مخرج نرسيده باشد.[5]
ولى پاك بودن اين آب به آن معنى است كه اگر به بدن و لباس ترشّح كند لازم نيست آن را آب بكشند، امّا ساير استفادههاى آب پاك را از آن نمىتوان كرد.
البته تحقیق دربارۀ این که مقداری از این آب به لباس ریخته است یا نه؟ لازم نیست و تا یقین نکنید که آب نجس به لباس یا بدن شما برخورد کرده است،حکم نجاست ندارد.
پس سعی کنید دچار وسواس نشوید که باعث آسیب های زیادی خواهید شد.شما می توانید برخی از آثار مخرب وسواس و حکم آن را در سؤالات زیر ببینید.
پی نوشتها:
[1] توضيح المسائل (المحشى للإمام الخميني)، ج1، ص 59
[2] همان،ص 60.
[3] همان،ص 60.
[4] همان،ص 62.
[5] همان،ص42.
منبع: http://farsi.islamquest.net