پرسش :
اگر فردی جنب از حرام باشد و دست خیس او به چیزی برخورد کند " آیا آن چیز نجس می شود ؟ ( منظورم از خیسی " خیس شدن دست به وسیله ی آب و امثالهم می باشد نه عرق آن فرد )؟
پاسخ :
کسی که از راه حرام جنب شده اگر نجاستی به بدن او سرایت نکرده باشد بدن او پاک است.
بر اساس فتواهای فقها که نشأت گرفته ار روایات معصومان (ع) است بدن و عرق شخص جنب از حرام پاک است،[1] بنابر این اگر دستش خیس باشد و به چیزی پاک اصابت کند آن چیز نجس نمی شود چه این خیسی از ناحیه عرق باشد یا مایعی دیگر.
بله برخی از مجتهدان نماز خواندن با بدن و لباس آلوده به عرق جنب از حرام را جایز ندانستند و برخی نیز احتیاط نمودند.[2]
پی نوشتها:
[1] بحث حرمت این کار بحث جدایی است که در جای خودش قابل طرح است.
[2] برای دست یابی به تفصیل این بحث به "توضيح المسائل (المحشى للإمام الخميني)، ج1، ص 82 و 83، مسأله 116" مراجعه نمایید.
امام خمینی، فاضل و خامنه ای : عرق جنب از حرام، نجس نيست، ولى احتياط واجب آن است كه با بدن يا لباسى كه به آن آلوده شده، نماز نخوانند.
اراكى: عرق جنب از حرام گر چه نجس بودن آن، محلّ اشكال است ولى با بدن يا لباسى كه به آن، آلوده شده نمىتوان نماز خواند.
خوئى: مسأله عرق جنب از حرام پاك است و بنا بر احتياط مستحبّ نماز با آن نخوانند.
گلپايگانى، صافى: عرق جنب از حرام پاك است چه در حال جماع بيرون آيد يا بعد از آن، از مرد باشد يا از زن، از زنا باشد يا از لواط يا از وطى و نزديكى كردن با حيوانات يا استمناء؛ لكن بنا بر احتياط واجب با بدن يا لباسى كه آلوده به آن است، نمىشود نماز خواند.
بهجت: عرق جنب از حرام نجس نيست ولى بنا بر أظهر و أحوط، با بدن يا لباسى كه به آن آلوده شده تا خشك نشده است نماز نخوانند.
تبريزى: عرق جنب از حرام پاك است و بنا بر احتياط نماز با آن جائز نيست.
سيستانى: عرق جنب از حرام پاك است و نماز با آن صحيح است.
زنجانى: عرق جنب از حرام پاك است، ولى بنا بر احتياط مستحب از آن اجتناب كنند.
مكارم: كسى كه از طريق حرام جنب شود، عرق او نجس نيست، ولى ما دام كه بدن يا لباس او عرق دارد، با آن نماز نخواند بنا بر احتياط واجب.
منبع: http://farsi.islamquest.net
کسی که از راه حرام جنب شده اگر نجاستی به بدن او سرایت نکرده باشد بدن او پاک است.
بر اساس فتواهای فقها که نشأت گرفته ار روایات معصومان (ع) است بدن و عرق شخص جنب از حرام پاک است،[1] بنابر این اگر دستش خیس باشد و به چیزی پاک اصابت کند آن چیز نجس نمی شود چه این خیسی از ناحیه عرق باشد یا مایعی دیگر.
بله برخی از مجتهدان نماز خواندن با بدن و لباس آلوده به عرق جنب از حرام را جایز ندانستند و برخی نیز احتیاط نمودند.[2]
پی نوشتها:
[1] بحث حرمت این کار بحث جدایی است که در جای خودش قابل طرح است.
[2] برای دست یابی به تفصیل این بحث به "توضيح المسائل (المحشى للإمام الخميني)، ج1، ص 82 و 83، مسأله 116" مراجعه نمایید.
امام خمینی، فاضل و خامنه ای : عرق جنب از حرام، نجس نيست، ولى احتياط واجب آن است كه با بدن يا لباسى كه به آن آلوده شده، نماز نخوانند.
اراكى: عرق جنب از حرام گر چه نجس بودن آن، محلّ اشكال است ولى با بدن يا لباسى كه به آن، آلوده شده نمىتوان نماز خواند.
خوئى: مسأله عرق جنب از حرام پاك است و بنا بر احتياط مستحبّ نماز با آن نخوانند.
گلپايگانى، صافى: عرق جنب از حرام پاك است چه در حال جماع بيرون آيد يا بعد از آن، از مرد باشد يا از زن، از زنا باشد يا از لواط يا از وطى و نزديكى كردن با حيوانات يا استمناء؛ لكن بنا بر احتياط واجب با بدن يا لباسى كه آلوده به آن است، نمىشود نماز خواند.
بهجت: عرق جنب از حرام نجس نيست ولى بنا بر أظهر و أحوط، با بدن يا لباسى كه به آن آلوده شده تا خشك نشده است نماز نخوانند.
تبريزى: عرق جنب از حرام پاك است و بنا بر احتياط نماز با آن جائز نيست.
سيستانى: عرق جنب از حرام پاك است و نماز با آن صحيح است.
زنجانى: عرق جنب از حرام پاك است، ولى بنا بر احتياط مستحب از آن اجتناب كنند.
مكارم: كسى كه از طريق حرام جنب شود، عرق او نجس نيست، ولى ما دام كه بدن يا لباس او عرق دارد، با آن نماز نخواند بنا بر احتياط واجب.
منبع: http://farsi.islamquest.net