پرسش :
اگر در هنگام شستشوی مقعد در دستشویی آب به جاهای دیگر بریزد چه حکمی دارد و نیز دستها بعد از آن پاک است یا خیر ، توضیح دهید؟
پاسخ :
خوشبختانه امروزه در اکثر توالت و دستشویی ها آب لوله کشی وجود دارد که حکم آب کر را دارد. در صورتی که با این آب مخرج غائط (مقعد) را بشويند بعد از برطرف شدن عین نجاست، بدن و دست انسان و هر جایی که این آب برسد پاک می شود مگر جایی که در آن عین نجاست وجود داشته باشد. بنا براین در چنین دستشویی هایی تمام آب ها ورطوبت هایی که در هنگام شستشوی مقعد به کف دستشویی می ریزد اگر در آن عین نجاست وجود نداشته باشد پاک است. همچنین در صورتی که با آب قلیل (آب آفتابه) مخرج غائط (مقعد) را طوری بشويند، که ذره ای مدفوع نماند، ( باقى ماندن رنگ و بوى آن مانعى ندارد)، مخرج غائط پاک شده و دوباره شستن لازم نيست.[1] این آب با پنج شرط پاك است: اول: آن كه بو يا رنگ يا مزه نجاست نگرفته باشد. دوم: نجاستى از خارج به آن نرسيده باشد. سوم: نجاست ديگرى مثل خون، با بول يا غائط بيرون نيامده باشد. چهارم: ذرّههاى غائط در آب پيدا نباشد. پنجم: بيشتر از مقدار معمول، نجاست به اطراف مخرج نرسيده باشد. [2] بنابراین اگر انسان علم به نجس بودن آبهایی که در کف دستشویی ریخته است نداشته باشد ، تمام آب ها و رطوبت های کف دستشویی پاک است.
هم چنین اگر جايى از بدن يا لباس را با آب قليل، آب بكشند، اطراف آنجا كه متّصل به آن است و معمولًا موقع آب كشيدن، آن جا نجس مىشود (در صورتى كه آبى كه براى پاك شدن محل نجس مىريزند به آن اطراف جارى شود) با پاك شدن جاى نجس پاك مىشود. و هم چنين است اگر چيز پاكى را پهلوى چيز نجس بگذارند و روى هر دو آب بريزند. پس اگر براى آب كشيدن يك انگشت نجس، روى همه انگشتها آب بريزند و آب نجس به همه آنها برسد، بعد از پاك شدن انگشت نجس، تمام انگشتها پاك مىشود.[3]
در مسأله دیگری آمده است: كسى كه چيزى را با دست خود آب مىكشد (اگر دست و آن چيز با هم آب كشيده شود بعد از پاك شدن آن چيز دست او هم پاك مىشود.[4]
پی نوشتها:
[1] - توضيح المسائل (المحشى للإمام الخميني)، ج1، ص: 60، مسأله 67،(اقتباس)
[2] - توضيح المسائل (المحشى للإمام الخميني)، ج1، ص: 42، مسأله 27.
[3] - توضيح المسائل (المحشى للإمام الخميني)، ج1، ص: 111،مسأله 174.
[4] - توضيح المسائل (المحشى للإمام الخميني)، ج1، ص: 128، مسأله 213.
منبع: http://farsi.islamquest.net
خوشبختانه امروزه در اکثر توالت و دستشویی ها آب لوله کشی وجود دارد که حکم آب کر را دارد. در صورتی که با این آب مخرج غائط (مقعد) را بشويند بعد از برطرف شدن عین نجاست، بدن و دست انسان و هر جایی که این آب برسد پاک می شود مگر جایی که در آن عین نجاست وجود داشته باشد. بنا براین در چنین دستشویی هایی تمام آب ها ورطوبت هایی که در هنگام شستشوی مقعد به کف دستشویی می ریزد اگر در آن عین نجاست وجود نداشته باشد پاک است. همچنین در صورتی که با آب قلیل (آب آفتابه) مخرج غائط (مقعد) را طوری بشويند، که ذره ای مدفوع نماند، ( باقى ماندن رنگ و بوى آن مانعى ندارد)، مخرج غائط پاک شده و دوباره شستن لازم نيست.[1] این آب با پنج شرط پاك است: اول: آن كه بو يا رنگ يا مزه نجاست نگرفته باشد. دوم: نجاستى از خارج به آن نرسيده باشد. سوم: نجاست ديگرى مثل خون، با بول يا غائط بيرون نيامده باشد. چهارم: ذرّههاى غائط در آب پيدا نباشد. پنجم: بيشتر از مقدار معمول، نجاست به اطراف مخرج نرسيده باشد. [2] بنابراین اگر انسان علم به نجس بودن آبهایی که در کف دستشویی ریخته است نداشته باشد ، تمام آب ها و رطوبت های کف دستشویی پاک است.
هم چنین اگر جايى از بدن يا لباس را با آب قليل، آب بكشند، اطراف آنجا كه متّصل به آن است و معمولًا موقع آب كشيدن، آن جا نجس مىشود (در صورتى كه آبى كه براى پاك شدن محل نجس مىريزند به آن اطراف جارى شود) با پاك شدن جاى نجس پاك مىشود. و هم چنين است اگر چيز پاكى را پهلوى چيز نجس بگذارند و روى هر دو آب بريزند. پس اگر براى آب كشيدن يك انگشت نجس، روى همه انگشتها آب بريزند و آب نجس به همه آنها برسد، بعد از پاك شدن انگشت نجس، تمام انگشتها پاك مىشود.[3]
در مسأله دیگری آمده است: كسى كه چيزى را با دست خود آب مىكشد (اگر دست و آن چيز با هم آب كشيده شود بعد از پاك شدن آن چيز دست او هم پاك مىشود.[4]
پی نوشتها:
[1] - توضيح المسائل (المحشى للإمام الخميني)، ج1، ص: 60، مسأله 67،(اقتباس)
[2] - توضيح المسائل (المحشى للإمام الخميني)، ج1، ص: 42، مسأله 27.
[3] - توضيح المسائل (المحشى للإمام الخميني)، ج1، ص: 111،مسأله 174.
[4] - توضيح المسائل (المحشى للإمام الخميني)، ج1، ص: 128، مسأله 213.
منبع: http://farsi.islamquest.net