پرسش :
يکي از مهم‌ترين مسايلي که والدين با آن روبه‌رو هستند دختر يا پسر بودن فرزندشان است. چه طور با اين قضيه بايد کنار آمد؟
پاسخ :
متاسفانه به نظر مي‌رسد که هنوز هم در برخي خانواده‌ها شوق و علاقه به داشتن فرزندي از جنس خاص (بعضي‌ها پسر و بعضي‌ها دختر)بيشتر است. البته در اسلام اصل بر کرامت انسان است و در اين کرامت دختر و پسر مساوي هستند و تحقير و اهانت هر کدام نارواست. نقل است هرگاه امام سجاد (ع) را به نوزادي مژده مي‌دادند، ايشان اصلا نمي‌پرسيدند که پسر است يا دختر؟ و تنها مي‌پرسيدند که سالم است يا نه؟ و پس از شنيدن جواب، شکرگزاري مي‌کردند.
دقت داشته باشيد که وظيفه پدران و مادران، تربيت، رشد و سازندگي فرزندان است. نظام تربيتي والدين بايد به گونه‌اي باشد که دختر به دختر بودنش و پسر به پسر بودن راضي باشد. دختر آرزوي آن را نداشته باشد که اي کاش پسر بودم و پسر هم آرزوي آن را نکند که اي کاش دختر بودم. اينکه دختر و پسر هر دو انسانند و در امر تربيت حق مساوي دارند امري پذيرفته است اما به دلايل مختلف، از جمله تفاوت در جسم، روان و وظيفه‌شان، تربيت دختر و پسر به يک طريق نيست. اينکه دختران را مانند پسران تربيت کنيد، بيش يا کم شدني است ولي در آن صورت شخصيت او را حذف کرده‌ايد. همچنين اگر پسران و دختران با حداقل تمايز جنسي پرورش يابند و حالت ميانه را بگيرند باز نتيجه خوبي نمي‌‌گيريد زيرا که آنها دو جنس مختلف‌اند پس دو گونه تربيت بايد اعمال گردد.
متاسفانه به نظر مي‌رسد که هنوز هم در برخي خانواده‌ها شوق و علاقه به داشتن فرزندي از جنس خاص (بعضي‌ها پسر و بعضي‌ها دختر)بيشتر است. البته در اسلام اصل بر کرامت انسان است و در اين کرامت دختر و پسر مساوي هستند و تحقير و اهانت هر کدام نارواست. نقل است هرگاه امام سجاد (ع) را به نوزادي مژده مي‌دادند، ايشان اصلا نمي‌پرسيدند که پسر است يا دختر؟ و تنها مي‌پرسيدند که سالم است يا نه؟ و پس از شنيدن جواب، شکرگزاري مي‌کردند.
دقت داشته باشيد که وظيفه پدران و مادران، تربيت، رشد و سازندگي فرزندان است. نظام تربيتي والدين بايد به گونه‌اي باشد که دختر به دختر بودنش و پسر به پسر بودن راضي باشد. دختر آرزوي آن را نداشته باشد که اي کاش پسر بودم و پسر هم آرزوي آن را نکند که اي کاش دختر بودم. اينکه دختر و پسر هر دو انسانند و در امر تربيت حق مساوي دارند امري پذيرفته است اما به دلايل مختلف، از جمله تفاوت در جسم، روان و وظيفه‌شان، تربيت دختر و پسر به يک طريق نيست. اينکه دختران را مانند پسران تربيت کنيد، بيش يا کم شدني است ولي در آن صورت شخصيت او را حذف کرده‌ايد. همچنين اگر پسران و دختران با حداقل تمايز جنسي پرورش يابند و حالت ميانه را بگيرند باز نتيجه خوبي نمي‌‌گيريد زيرا که آنها دو جنس مختلف‌اند پس دو گونه تربيت بايد اعمال گردد.