پرسش :

چـرا بـرخـى از اصـحـاب, وقـتـى كه پيامبراکرم(ص) مى خواست براى آنان مطلبى را بنويسد كه آنان را از گمراهى پس از خويش برهاند مخالفت كردند و گفتند كه او هذيان مى گويد؟


پاسخ :
زيرا مى دانستند كه آن حضرت مى خواهد به صورت نوشته اى , على بن ابى طالب را براى خلافت تعيين و نـصـب نـمـايد زيرا قبلا نيز در حجه الوداع به آنان گفته بود كه هر كس به قرآن و عترت با هم تمسك جويد , هيچ وقت گمراه نمى گردد و لذا فهميدند كه مضمون نوشته, همين الفاظ را در بـر خـواهـد داشـت زيـرا عـلى سيد و سرور عترت است از اين روى , رسول خدا را متهم به هذيان گـوئى كـردنـد تـا بكلى از نوشتن خوددارى ورزد و پيامبر از نوشتن خوددارى كرد زيرا نسبت به نـوشته اش - قبل ازنوشتن - نزاع و كشمكش كردند و چنين تهمت بزرگى به پيامبر زدند ( كه او هـذيـان مـى گويد ) پس اگر هم مى نوشت , مى خواستند بگويند كه پيامبر هوش درستى نداشته است ( والعياذ بااللّه ) و نوشته اش هيچ ارزشى ندارد و لذا مصلحت اقتضا مى كرد كه چيزى ننويسد.
منبع:از آگاهان بپرسيد - ج 2 / ترجمه سيد محمد جواد مهرى، تيجانى تونسى - محمد
نسخه چاپی